请问谁有虚云和尚全集电子版的给我一份,或者告诉我哪里有?感谢万分...
1、这里的大和尚(苇舫法师)很慈悲,各位班首师傅的办道心切,加以各位大居士慕道情殷,大家发心来打静七,要虚云来主七。这也可说是一种殊胜因缘,只以我年来患病不能多讲。
2、师墓志》,志主即《宋高僧传》所称之“与同学清源从守直和尚下为弟子”之清源,守直则应从《文苑英华》卷七八六皎然《唐杭州灵隐山天竺寺故大和尚塔铭》作守真。此篇可以见到清江的文章才能,见到他与清源的同学深情,在僧文中颇罕见。
3、虚云老和尚的传记,叫《年谱》。虚云和尚是中国近现代禅宗泰斗,对中国近现代佛教有着巨大的贡献和深远的影响。
4、到菩萨位也还比佛陀少一神通。虚云法师有事问别人,是在用入世的心提醒我们:哪怕是心无旁骛,也离不开用入世的心来精进,求出世的心,换句话说,就是说:哪怕是受人尊敬的高僧,也和众生无别。
1951年,虚云和尚为何遭毒打?
全寺僧人一百二十余人,于四月八日被当地乳源县军警包围,将虚云和尚拘禁于方丈室内,门封窗闭,绝其饮食,大小便均不许外出,迫令交出黄金、白银、枪械。
当年打虚云和尚的是地方干部及民兵。1951年的春节期中,发生了震惊全国的“云门事变”。
大师虽遭毒打,九天多没有气息,大师不但未死,并在趺坐中听弥勒说:“你业缘未了,必须回去,以后再来。”等训语,实为一奇异之事。
星云大师《禅修法门》
在这三天晚上,我要讲的题目是:禅、净、律三修法门,今天晚上先讲「禅」,就是讲我们的心;明天讲「净」、讲我们居住的环境,就是佛土,从佛心到佛土,到后天我要跟各位讲「律」,讲到行为,就是佛行。
心好像猿猴一样,跳呀,跳呀,你要用禅定,用一个正见的问题,把心扣在上面,就等于把猴子扣到,但是它还是要跳呀、蹦呀,不过跳跳、蹦蹦,逐渐就会温顺了,甚至最后,把绳子解开,它也不跑了;这时心就能听话了。
台湾星云大师是禅宗大师,他的禅修法门被誉为“开悟之门”,他通过禅修让人们认识自己,超越自我,达到内心的平静和自由。他的教学方法简单易懂,深受很多人的喜爱和追捧,他的弟子遍布世界各地。
当初释迦牟尼佛,在灵山会上发现到,这个禅心,他就拿了一朵花,拈花示大众,大家都不知道什么意思,唯有大迦叶微微一笑,释迦牟尼佛就说,我们心心相印,说有正法眼藏涅槃妙心,教外别传,不立文字的这个禅,这个法门,就传给大迦叶。
培养兴趣,而不养成癖好;学习正直,而不学成古板。 意愿不是即兴的心动,而是永恒的承诺意愿不是内心的想法,而是实践的行为。 培才爱才,才可以传灯;教人用人,才可以传宗。
请问虚云和尚的事迹?佛教舍利子与肉身不坏的事?
1、年,虚云和尚去世了,他一生吃素活到了120岁,不过他是在云游过程中去世的,没人知道他在何处逝世,只传说他死后留下了数百颗舍利子,这些舍利子也不知飞到哪里去,还有人说虚云和尚没死,而是得道飞升了。
2、虚云禅师眼见于此,恻隐之心大发,深感不安,祈求皇帝下旨禁止人吃人,命令当地富贾捐粮接济百姓。可是皇帝断然决绝这个提议,因为在灾区,富贾的物资与金钱,都是要提供皇帝享用的。
3、在1953年9月虚云禅师圆寂于云居茅蓬内,享年120岁,这也是他皈依佛门的第一百零一个年头。令人惊奇的事情是在虚云禅师去世之后,人们发现了数百粒的五色舍利子。
虚云和尚
虚云和尚认为,一个深通教理的高僧,却以一句佛号作为自己终身修行的归宿,并且在平时开示弟子时,告诫弟子老实念佛,做到净念相继,最终都可依仗佛力往生西方。由此足见净土法门的殊胜。
虚云法师,俗姓萧,1840年出生,生于福建省泉州市的一户官宦家庭中。他是中国现代高僧,是现代禅宗的代表人物,他也被后人称为是“中国的第一高僧”。1858年至福州涌泉鼓山寺依常开和尚出家,翌年依妙莲受具足戒。
虚云因为弥勒菩萨在那里说法,他去是辅助弥勒的,唐僧大德也在那里所以去了兜率天。虚云和尚梦游兜率天亲见弥勒菩萨,并与阿难等共同听弥勒菩萨讲经。
虚云和尚活了120岁,是真是假?应该是假的。这个说法来自佛学居士岑学吕根据虚云和尚的自述编纂的《虚云和尚年谱》,他在年谱里自称生于道光二十年(1840年)。但后来,胡适和其他一些人提出了质疑。
闻心志异(30)虚云
虚云和尚初次上鸡足山,进香礼拜华首门时,忽闻“当—当—当—”的钟声响了三下,在鸡足山上空久久回荡。
少顷,大狼至,入穴失子④,意甚仓皇⑤。竖于树上扭小狼蹄耳,故令嗥⑥;大狼闻声仰视,怒奔树下,号且爬抓⑦。其一竖又在彼树致⑧小狼鸣急。狼闻声四顾⑨,始望见之;乃舍此趋⑩彼,跑?号如前状。前树又鸣,又转奔之。
未几,菊将开,闻其门嚣喧如市。怪之,过而窥焉,见市人买花者,车载肩负,道相属也。其花皆异种,目所未睹。心厌其贪,欲与绝;而又恨其私秘佳本,遂款其扉,将就诮让。陶出,握手曳入。见荒庭半亩皆菊畦,数椽之外无旷土。
女闻之曰:“我固知其然。囊底适罄;向结伴至汴梁[28],其城为河伯占据[29],库藏皆没水中[30],入水各得些须,何能饱无餍之求?且我纵能厚,彼福薄亦不能任。” 女凡事能先知,遇有疑难,与议,无不剖[31]。