关于写景的诗
黄鹤楼 【作者】崔颢 【朝代】唐 昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。
、《春晓》,作者:唐代,孟浩然。春眠不觉晓,处处闻啼鸟。夜来风雨声,花落知多少。《鹿柴》,作者:唐代,王维。空山不见人,但闻人语响。返影入深林,复照青苔上。《相思》,作者:唐代,王维。
《咏柳》唐·贺知章 碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。《大林寺桃花》唐·白居易 人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。长恨春归无觅处,不知转入此中来。
《望天门山》唐·李白 天门中断楚江开,碧水东流至此回。两岸青山相对出,孤帆一片日边来。《望庐山瀑布》唐·李白 日照香炉生紫烟,遥看瀑布挂前川。飞流直下三千尺,疑是银河落九天。
——宋·王洋《再酬杜倅两诗用前韵》 君不见走马川行雪海边,平沙莽莽黄入天。——岑参《走马川行奉送出师西征》 徘徊惜景短,留滞畏老侵。——宋·刘克庄《五月二十七日游诸洞》 举头西北浮云,倚天万里须长剑。
谁有好的禅诗,提供几首
1、《春日东山正堂作》唐代:李建勋 身闲赢得出,天气渐暄和。蜀马登山稳,南朝古寺多。早花微弄色,新酒欲生波。从此唯行乐,闲愁奈我何。《菩提偈》唐代:惠能 菩提本无树,明镜亦非台。
2、《辞世颂》宋.释道济禅师 六十年来狼藉,东壁打到西壁。如今收拾归来,依旧水连天碧。《颂古五十五首其一》宋.无门慧开禅师 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪,若无闲事挂心头,便是人间好时节。
3、《临江仙·送钱穆父》苏轼 一别都门三改火,天涯踏尽红尘。依然一笑作春温。无波真古井,有节是秋筠。调怅孤帆连夜发,送行淡月微云。樽前不用翠眉颦。人生如逆旅,我亦是行人。
4、唐·寒山《寒山诗》水清澄澄莹。彻底自然见;心中无一事,水清众兽现。心若不妄起,永劫无改变;若能如是知,是知无背面。
5、下面是我整理的经典优秀禅诗,欢迎阅览。 五言禅诗 身是菩提树,心如明镜台。 时时勤拂拭,莫使有尘埃。 菩提本无树,明镜亦非台。 本来无一物,何处惹尘埃。 东山西岭青,雨下却天晴。 更问个中意,鹁鸠生鹞鹰。
贾宝玉生平
此处甲戌本等脂本出现重大异文:剩一石既没有化身为神瑛侍者,也没有转世为贾宝玉,而是单单幻化为通灵宝玉;贾宝玉仅仅是神瑛侍者转世,与剩一石互不相干;待劫终之日,通灵宝玉变回空空道人见到的那块剩一石,贾宝玉则不知所踪。
人物简介 贾宝玉,中国古典名著《红楼梦》中的男主角。前世真身为赤霞宫神瑛侍者,荣国府贾政与王夫人所生的次子。因衔通灵宝玉而诞,系贾府玉字辈嫡孙,故名贾宝玉,贾府通称宝二爷。他是大观园女儿国中唯一的男性居民。
贾宝玉性格的核心是平等待人,尊重个性,主张各人按照自己的意志自由活动。在他心眼里,人只有真假、善恶、美丑的划分。他憎恶和蔑视世俗男性,亲近和尊重处于被压迫地位的女性。
贾宝玉形象与性格 他相貌出众,不以世俗标准为生活准则。他出场时,小说曾以林黛玉的视角描写他:“面如敷粉,唇若施脂,转盼多情,语言常笑。天然一段风骚,全在眉梢;平生万种情思,悉堆眼角”。
红楼梦的原文(其中一小段就可了!非常感谢)
二仙师听毕,齐憨笑道:善哉,善哉!那红尘中有却有些乐事,但不能永远依恃,况又有`美中不足,好事多魔八个字紧相连属,瞬息间则又乐极悲生,人非物换,究竟是到头一梦,万境归空,倒不如不去的好。
那林黛玉正自伤感,忽听山坡上也有悲声,心下想道:“人人都笑我有些痴病,难道还有一个痴子不成?想着,抬头一看,见是宝玉。
富贵不知乐业,贫穷难耐凄凉。可怜辜负好韶光,于国于家无望。天下无能第一,古今不肖无双。寄言纨绔与膏粱:莫效此儿形状!这句话是说贾宝玉的。
求红楼梦第一回,急!
第一回 甄士隐梦幻识通灵 贾雨村风尘怀闺秀 ——此开卷第一回也。作者自云:曾历过一番梦幻之后,故将真事隐去,而借 通灵说此《石头记》一书也,故曰“甄士隐”云云。
正巧黛玉来了,见宝玉,宝钗在一起,心下不悦。黛玉借寻雁送手炉趁机奚落宝、钗。宝玉深感郁闷喝醉回房,趁酒意大骂李嬷嬷。秦家恭敬的领了秦钟来贾府,等着一起读书。
薛家百万之富,薛母乃王子腾之妹,与贾政夫人王氏一母所生。薛蟠要自家另住,薛姨妈要和王夫人厮守几日。进贾府后住梨香院。