天上一日人间多少年
“天上一日,人间千年”,“天上一日,人间一年”,尽管两者在时间比例上似乎有些不一样,但所要表达的意思就是仙界的时间跟人间的时间是不一样的!当然我们还有另一个说法,世间凡事都可能不公平,但唯有时间却是每个人都均等的!不过仙界和世间属于两个世界,我们都没有见过仙界,所以也不知道仙界的时间到底是怎么流逝的!
古代道家,儒家,佛家核心思想是什么
道家清静无为修德,儒家培养人才尚贤;佛教空亡戒色养性。
道乃修真至人成仙,儒为修身齐家治国;佛是脱离红尘诵经超度。
道以阴阳五行为基础,儒以三纲五常为根本;佛以三皈五戒清规戒律为要素。
道乃神仙之根基,儒为做人为根本;佛是菩萨心肠慈悲为怀为基础。
学儒知圣贤,
修道识神仙。
信佛菩萨佑,
异才非等闲。
一阴一阳之为道,人法地,地法天,天法道,道法自然。顺其自然天人合一,是道家的核心思想。儒家主张仁爱,修身,齐家,治国,平天下,以仁德治天下。他的核心思想就是仁爱。佛家主张行善积德,慈悲为怀,有智信善的说法。因此他的核心思想就是善徳。我认为儒释道三家核心思想有相通之处,仁者见仁,智者见智,各有各的认识,欢迎批评指正。
古代道家,儒家,佛家核心思想是什么?
道家,儒家,佛家是中国古代文化三大枝主,共同融摄,铸造了中国传统文化。又各自以独特宗旨为导向,形成了佛道儒三大思想文化。
儒,是孔子开创的学派,称儒教。核心理念是仁义。研究人和人之间关糸,是价值观,是个人美,过程称为修身。保国安民,富于入世理想与人文主义
谢邀应答!
清•刘一明(1734—1821)《周易阐真》有云:“儒曰执中,道曰守中,释曰虚中。中之一字,乃三教圣人之心法,所以修性命而成大道。千经万典,说来说去,只说的这一字。”
这是我见过的对儒释道三家核心思想最为精辟的表述。
至于“中”又是什么,清•刘一明的《周易阐真》同样给出了以下清晰的回答:
1、“从中而始,从中而终。始之终之,无非一气,无非一中。中也者,天下之大本也。即土宫中和合四象也。和也者,天下之达道也,即四象在外一气流行也。中者,和也、一气也,总是太极也。惟人也,秉天地阴阳五行之气而生身,身中即具此阴阳五行之气。”
2、“〇中有 | ,浑然天理,一气上下,流行不息之义,且 | 在〇之当心。φ 左为阳,右为阴,即河图左阳右阴。一气上下之象,薛道光曰:"有物先天地,无名本寂寥,能为万象主,不逐四时调。"寂寥者,即〇。万象主,即 | 。至无而含至有,至虚而含至实,故谓中。”
3、“是中也,不偏不倚,无前无后,无背无面,无头无尾,非有非无,非色非空,虚圆不测,无象而能主宰万象,无形而能造化有形,生天生地生人物。在人,非四大一身之中,非中外之中,无方所、无定位,视之不见,听之不闻,抟之不得。古人推其理而肖其形,强名之曰’十字街’,曰’四会田’,曰’通衢路’,曰’戊己门’,曰’元牝门’,曰’元关窍’,曰’生杀舍’,曰’刑德门’,曰’生死关’,曰’阴阳户’,曰’性命窍’,曰’天地根’,曰’人兽关’,曰’悬胎鼎’,曰’造化炉’,名号多端,总而言之,曰’中’。”
4、“中也者,天下之大本也,亘古圣贤仙佛,皆从此中生出.其大无外,其小无内,放之则弥六合,卷之则退藏于密,悟之者立跻圣位,迷之者万劫沉沦。”
5、“盖此’中’,乃性命之根,在先天,性命如一,而为中(图,从略);在后天,中分而为性命(图,从略),其实后天中返出先天,性了命凝,性命归根,仍是一中。”
科举考试拜什么神兽
文昌星、文曲星、关帝庙、魁星、文殊菩萨等
唐人将文昌星的明暗、走势与科举考试联系在一起,文昌君已经是名副其实的科举守护神了。
文昌星大多是掌管利禄的,科举与今日高考不同,中选后是可以出仕为官的,所以拜文昌帝君主要是为了可以得到高官厚禄。
魁星
魁星本是一颗星辰的名字,即北斗七星的第一星“天枢”。《说文解字》称“魁,羹斗也”,明代学者赵宦光解释说,斗首曰魁,所以魁引申为一切为首者。另谓魁星本名“奎星”,是二十八宿之一,指的是北斗星的前四星,即天枢、天璇、天玑、天权。东汉时期的纬书《孝经援神契》中说“奎主文章”,是故后世传说奎宿是文章之府,主文运。
今天我们讲“夺魁”或者“魁首”基本都是这个意思,也就是第一也即一切之首。
魁星既有第一的意味,又是掌管文运的星宿,因此历来科举考试士子对此也同样顶礼膜拜。
文昌、文曲都是主管礼乐的星曜,常被相提并论。礼乐有喜丧之分,喜的方面是主喜庆、科甲和婚礼,丧的方面主丧礼。
文昌主管仪典,其象征意义大多是:科举出仕,具有多种才华,喜爱文艺,侧重于学术或理论方面的成就。
科举考试要拜的是文昌帝君,也称梓潼帝君,是道教吸收民间信仰而形成的主宰科举、功名、禄位的俗神。据《宗教大辞典》介绍:“文昌帝君:道教神名。相传为中国古代学问、文章、科举士子之守护神。该神在道教神系中地位甚高.文昌星大多是掌管利禄的,科举与今日高考不同,中选后是可以出仕为官的,所以拜文昌帝君主要是为了可以得到高官厚禄。
文昌星的信仰一直存在于民间,可谓源远流长。从历史上看,在魏晋之前,人们对文昌星的信仰,多侧重其“司命”的职能。即十分看重《史记》、《汉书》中所描述的文昌宫第四星。到了隋唐,随着时代的变迁,科举制度产生,功名利禄对古人命运可谓举足轻重,人们又逐渐对《晋书》、《隋书》中提到的文昌宫第三星产生兴趣,侧重其“贵相,太常理文绪”的职能,以及第四星“司禄、司中,司隶赏功进”的职能。这样,文昌星逐渐被人们视为主掌功名、文运的“利举之神”。