钱之江小说原文
冲雨来寻冰雪质,坐与梅花交臂失。
岁寒惟见腊梅发,欲共赭衣争一席。
命驾直趋梵王宫,西山佳气礼大雄。
时值残腊人罕至,风雨旦暮啼黄熊。
浙东老师苍古颜,隐几坐拥千琅玕。
偶向云深伏虎去,拄杖独看尘漫漫。
劫后天南留此老,一座春风坐论道。
此日同升马祖堂,顿愧尘心被花恼。
师言末世少畏敬,思以佛法救时病。
比来天道重横行,各逞其欲戕苍生。
祸及微物何忍说,固知厚味生五兵。
呜呼伯有虽死能为厉,嗟尔鼠肝与虫臂。
《天龙八部》时期是为“武学末世”,那“武学盛世”是什么时候呢?是怎样的场景
天龙八部时期确已为武学末世,很多精妙的武功都已经失传了,后世武林中人已经达不到先辈们的水平了,虽然天龙四绝和扫地僧武功高强,但是相较于前辈先人,他们还是差的太远了。天龙时期还要好一些,后面的射雕时期和倚天时期,武功整体上比天龙时期低很多,可见按照时间推算,后世弟子的武功是远不如前辈先人的。
本因道:“依这六脉神剑的本意,该是一人同使六脉剑气,但当此末世,武学衰微,已无人能修聚到如此强劲浑厚的内力,咱们只好六人分使六脉剑气。新修版《天龙八部·第十回》
大理的六脉神剑失传了,因为后世弟子已经练不出深厚的内力了,就连使用六脉神剑的门槛都达不到了,只能依靠一阳指功力,避重就轻使用其中一脉。但是创始人段思平是会这门武功的,后来段誉学习北冥神功之后,集众多高手的内力,也能再次使用这门武功,到了射雕和倚天时期,这门武功彻底失传了。可见段氏子弟的武功,已经远远不如先辈们了,武学末世的情况不可避免了。
这句“武学末世”源于“妹爷”枯荣大师的一句沉甸甸的话:
那么这句“武学末世”是否真的是金庸武侠小说的四字箴言,还是枯荣大师的随口一说?如果真的存在所谓的“武学盛世”,是在哪个年代?笔者窃以为,末世并不是武学完全没落,盛世也绝非武学巅峰,难以超越,末世和盛世其实是相对比的两个时段。
相比五代十国,天龙时期确实是“武学末世”。是枯荣大师对照了五代十国时期,诸多绝顶高手所发出的感叹。
谢谢三哥邀请。
本来《天龙八部》高手辈出,是金庸小说里对武学描写最繁盛的一部作品。然而偏偏就是这部作品里却说是武学末世,那盛世得什么样呢。
首先在《天龙八部》里出现了许多神奇武功,而这些武功的缔造者绝对都有经天纬地之能,他们所处的时代可以算是一个武学盛世,按照时间推算大概就是五代十国时期。那个时候天下大乱,没有集权约束,正是个体发展的好事情。然而,在金庸小说里还写过一个时期,尽管描写人物很少,但是管中窥豹,可以说那个时期才是真正的武学盛世,那就是《越女剑》所处的时期,这个时间从春秋开始,一直延续到汉初武帝时期。
为什么枯荣大师可以命令段正明出家,段正明也丝毫没有异议
由此看来,段正明出家一事,是特殊时期的一个必然之举,他有护寺保经的义务和责任,更何况段正明还想着,等合力退敌之后,再请天龙寺诸僧为段誉“解毒”,他自然是心甘情愿的出家,不敢有任何异议了。而且也正如小说中所说,出家为僧乃是大理国君的素志,段正明也不例外,让他出家为僧,正好是遂了他的心愿,最后让位段誉,就正好说明了这一点。
为什么枯荣大师可以命令段正明出家,段正明丝毫也没有异议?
大理国崇奉佛法是根本的原因!佛是大理人的信仰!
在金庸的武侠小说中,天南大理段氏在武林中有着重要的地位,从《天龙八部》的段誉,段正淳和段正明,到《射雕英雄传》中的一灯大师段智兴,再到《倚天屠龙记》中和大理段氏渊源极深的朱长龄等。他们都是武林重要的一员,一阳指和六脉神剑更是武林绝学!
天龙原著中不是枯荣大师命令段正明出家,而是段正明的叔父本因大师让段正明改装易服,换种装束,以便六人各练一路六脉神剑,这只是一种面对危急情况的权宜之计。枯荣大师是出手替段正明剃度。提问还是有问题的。