佛法有何法门能治懒散?
转贴·贪睡的比丘 佛陀常教导弟子们在学习佛法时要认真,要用心,绝不能懈怠、懒惰。大多数弟子都遵从佛陀的吩咐,勤奋修行,很多弟子因此得了道,修成罗汉,消除许多烦恼和痛苦。
精进度(毗梨耶波罗蜜):谓菩萨精励身心,精修一切大行,能对治懈怠,成就一切善法。禅度(禅度波罗蜜或禅那波罗蜜):止观双运名禅,亦名静虑、三昧、三摩地、定。
对治拖延症的最好办法是观照无常,感受无常!我们此生的生命,不论走了多久,但是我们无法确定此世间的因缘会走到哪里!会在三十年后?十年后?一年后?一个月后?一天后?一个小时后?一分钟后?我们无法确定。
看大乘佛经,以尽快地明白佛法的根本,首先明理,先看《楞严经》,都看文言文 、白话文对照的:四部《阿含经》、《净土诸经》、《金刚经》、《大般涅磐经》、《法华经》、《圆觉经》、《楞伽经》等。
观修寿命无常乃佛教之精华,无论钝根利根若能观修悉能解脱,此修法若不娴熟,则证量不生,故应恒时思维寿命无常。轮回过患:六道众生无论生于何处,都离不开痛苦本性,未曾超越痛苦之范围,犹如处于火坑。
佛法如果看待懒惰
懒惰是大随烦恼之一,对已做、未做之善业不努力做,既是懒惰。对于好事,不愿意去做;对于坏事,也不愿去断除。懈怠的人不愿做事,最爱休息;坐禅或念佛人往往因懈怠而去睡觉。
于断恶修善之事不尽力也。唯识百法随烦恼二十之一。俱舍七十五法,六大烦恼之一。唯识论六曰:“懈怠于善恶品修断事中懒惰为性,能障精进增染为业,谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策励,亦名懈怠。
懒惰是一种状态。不积极修善行之精神作用,成唯识论卷六云:「云何懈怠?于善恶品修断事中,懒惰为性,能障精进,增染为业。谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策勤者,亦名懈怠。
不劳作者不得食,坐吃山空。这种结果很容易推导的。这不是佛教对其的报应,这是因果规律下其必然会遇到的。并不是说佛教要对懒人如何如何,只是佛法教导我们懒惰会导致的不如意而已。
阿弥陀佛。懒惰是因为贪欲。这种人除了懒之外没有其他毛病,很可能堕到饿鬼道。如果他还有杀、盗、淫等恶业,就会堕入地狱。三恶道是以地狱为主,饿鬼道和chusheng道是附带的。
懒惰,对应精进,要化解懒惰,就要精进行持善法对治恶法,少睡懒觉多做好事,当然前提是要想清楚懒惰的过患,精进的利益;猪够懒惰吧,如果过于懒惰,果报很可能是堕入旁生道当中。
佛学是怎么催人积极向上的?怎么克服懒惰?
如果是 身体虚弱 休息还是必要的 不可强为,该吃吃该睡睡 但是一定要觉知明了 方可,“好了很多”已经是 有受用的了 呵呵 贺喜师兄 佛弟子 当修持 六波罗蜜 布施忍辱持戒精进禅定智慧,具足八万细行。
施度(檀波罗蜜或檀那波罗蜜):总有财施、法施和无畏施三种。谓菩萨由修布施,能对治悭吝贪爱烦恼,与众生利乐。
经常思维人身难得,佛世难值,佛法难闻,三恶道苦,长养出离心,你自然而然就精进了。记得要作为每日定课。你提的这一点是学佛的最难点。
佛家有没有说懒是种罪过?
1、这种结果很容易推导的。这不是佛教对其的报应,这是因果规律下其必然会遇到的。并不是说佛教要对懒人如何如何,只是佛法教导我们懒惰会导致的不如意而已。
2、七宗罪是基督教的,包括傲慢、妒忌、暴怒、懒惰、贪婪、贪食及色欲,意思是这七种是罪的祖宗,所有的罪都是从这七种罪里生出来的。佛教没有七宗罪之说,一楼二楼说的虽然是七个大罪,但是不叫七宗罪。
3、懒惰是一种状态。不积极修善行之精神作用,成唯识论卷六云:「云何懈怠?于善恶品修断事中,懒惰为性,能障精进,增染为业。谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策勤者,亦名懈怠。
4、唯识论六曰:“懈怠于善恶品修断事中懒惰为性,能障精进增染为业,谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策励,亦名懈怠。”俱舍论四曰:“怠谓懈怠,心不勇悍,是前所说勤所对治。
5、阿弥陀佛。懒惰是因为贪欲。这种人除了懒之外没有其他毛病,很可能堕到饿鬼道。如果他还有杀、盗、淫等恶业,就会堕入地狱。三恶道是以地狱为主,饿鬼道和chusheng道是附带的。
6、这是业力使然。但并非一成不变。懒惰能带来的只有空过而已,人生无常,应该在自己健康的时候多做善事,不要等到临死之际再去后悔。懒惰的人接触佛法,最适宜的是念佛法门,好好念佛吧。阿弥陀佛。