中国历史上第一个大规模翻译佛经的人是谁?
鸠摩罗什 弘始三年十二月二十日,鸠摩罗什抵达长安。姚兴万分喜税,以国师之礼待鸠摩罗什,次年并敦请他到西明阁和逍遥园翻译佛经,又遴选沙门僧契、僧迁、法钦、道流、道恒、道标、僧睿、僧肇等八百余人参加译场。
鸠摩罗什 鸠摩罗什(梵语 Kumārajīva )(公元 344 ~ 413 年),音译为鸠摩罗耆婆,又作鸠摩罗什婆,简称罗什。其父名鸠摩罗炎,母名耆婆,属父母名字的合称,汉语的意思为“童寿”。东晋时后秦高僧,著名的佛经翻译家。
主持中国历史上第一次大规模翻译佛经,并在译经中一改生硬的“直译”为“意译”的名僧是(玄奘,玄奘(公元600~664),名陈祎,洛州缑氏(今河南偃师市缑氏镇陈河村)人。
鸠摩罗什,他是中国四大译经师中年代最早的一个 译出《摩诃般若》、《妙法莲华》、《维摩诘》、《阿弥陀》、《金刚》等经和《中》、《百》、《十二门》和《大智度》等论,共七十四部,三百八十四卷。
大阐经论。秦主以师为国师。奉之如神。亲帅群臣及沙门。听师讲经。又请师翻译西域经论。凡震旦宣译师出者三百八十卷。大营塔寺。坐禅者常以千数。公卿以下率皆奉佛。州郡化之。癸丑晋帝义熙九年秦弘始十五年也。
鸠摩罗什 鸠摩罗什是魏晋姚素时期从龟兹来长安的高僧,他在佛经的汉译方面作出了巨大的贡献。其特殊性在于他一改译经中直译为意译,既注重了佛经原文的准确性,又考虑到译文的优美。
主持中国历史上第一次大规模翻译佛经,并在译经中一改生硬的“直译”为...
1、主持中国历史上第一次大规模翻译佛经,并在译经中一改生硬的“直译”为“意译”的名僧是()。
2、应当是两晋时期的鸠摩罗什。他生活在西晋和东晋时期,带领八百弟子翻译佛经,成就卓著;一改前人的翻译方法,使梵文更贴近中国人的语言。其后才有唐代的玄奘。
3、东晋时后秦高僧,著名的佛经翻译家。与真谛(499—569)、玄奘(602~664)、并称为中国佛教三大翻译家。另说还有义净(635—713)(又说为不空(705—774)并称为四大译经师。弘始三年十二月二十日,鸠摩罗什抵达长安。
4、东汉明帝时,佛法传来中国,历经魏晋诸朝,汉译的经典渐渐增多,但是翻译的作品多不流畅,与原梵本有所偏差。
5、鸠摩罗什(梵语 Kumārajīva )(公元 344 ~ 413 年),音译为鸠摩罗耆婆,又作鸠摩罗什婆,简称罗什。其父名鸠摩罗炎,母名耆婆,属父母名字的合称,汉语的意思为“童寿”。东晋时后秦高僧,著名的佛经翻译家。
6、玄奘(602年-664年),唐朝著名的三藏法师,汉传佛教史上最伟大的译经师之一,中国佛教法相唯识宗创始人。俗姓陈,名袆,出生于河南洛阳洛州缑氏县(今河南省偃师市南境)。
佛经翻译四大家
鸠摩罗什(344~413年),后秦的僧人、译经家,古西域龟兹人,最初研习小乘,后来改学大乘经论,译经重视文辞的流畅,易于理解而不失原意,译著历代流传最广,最受欢迎。
佛经翻译四大家:鸠摩罗什、真谛、玄奘和不空。鸠摩罗什(344~413),西域龟兹国(今新疆库车县)人。鸠摩罗什是中国佛教史上具有划时代意义的人。
这四位大翻译家,其中鸠摩罗什、真谛、不空,是东来弘传佛法的外国佛学大师。
最早翻译佛经到中国的是谁?具体的翻译不是音译。
玄奘一生共译佛教经论75部1335卷,无论是翻译数量,还是质量,都是空前的,他以前的翻译称为旧译,他创造了新译。旧译以真谛和鸠摩罗什为代表,新译以玄奘和义净为代表。
鸠摩罗什 弘始三年十二月二十日,鸠摩罗什抵达长安。姚兴万分喜税,以国师之礼待鸠摩罗什,次年并敦请他到西明阁和逍遥园翻译佛经,又遴选沙门僧契、僧迁、法钦、道流、道恒、道标、僧睿、僧肇等八百余人参加译场。
鸠摩罗什,他是中国四大译经师中年代最早的一个 译出《摩诃般若》、《妙法莲华》、《维摩诘》、《阿弥陀》、《金刚》等经和《中》、《百》、《十二门》和《大智度》等论,共七十四部,三百八十四卷。
安世高,安息国王正后之太子。汉桓之初到中国,宣译众经,出安般守意阴持入大小十二门及百六十品;剖析护所集七章译为汉文,即道地经;先后所出经论凡三十九部,义理明析,文字允正,辩而不华,质而不野。