怎样理解六祖“佛法在世间,不离世间觉,离世
1、佛法讲世间,一般讲两种世间:一种是「有情世间」,另外一种是「器世间」。佛法就在世间里面,不需要离开世间去求取正觉。儒家说:「道不远人,人之为道而远人,不可以为道也。
2、不!佛法在世间成为一个现实,那么就要“不离世间觉” 。佛祖也有凡人的一面,他首先穿衣吃饭才开始讲经,因此,学佛不能“从经到经”。
3、所以这句话是出自六祖坛经里,整句是:佛法在世间,不离世间觉,离世觅菩提,恰如求兔角。兔子是没有角的,比喻离开世间去修菩提求佛果,就像去寻找有角的兔子,就像缘木求鱼。
4、离世觅菩提,犹如寻兔角,意为离开世间法,去追求成佛,就如同寻找不存在的兔子角一样不可能。这句话出自六祖慧能的《坛经》,强调佛法在世间,不离世间觉,离世觅菩提,恰如求兔角。
佛法在世间;不离世间法。
佛法不离世间,佛法即生活,生活即佛法。社会、家庭、工作都是自己为人处世的责任和义务,首先是要保证家庭成员衣食无忧,身体健康,生活圆满,处事得法,其次再做社会工作服务他人。诸恶莫作,众善奉行,自净其意,是诸佛教。
“佛法在世间,不离世间觉,离世觅菩提,恰如求兔角。”此句出自收集六祖慧能大师语录的《六祖坛经》。
个人理解,意思是佛法并不是高高在上的,佛法本身也不是脱离于人世间所存在的,人间烟火人世百态中处处都可以得见佛法处处都存在着佛性,佛法不仅仅是经文上的几个字,佛法本身就处在人世间并非凌驾脱离于人世间。
佛法在世间,不离世间觉,离开世间,无法求得觉悟;若没有痛苦,则不知快乐的舒服;若没有烦恼,亦不知清净的安详。所以烦恼即是菩提,莲花从淤泥出。
阿难问释迦牟尼,佛在世时,以佛为师。佛不在世后,后世弟子们,以谁为师...
如是我闻。一时佛在舍卫国只树给孤独园。与大比丘众千二百五十人俱 释此分三。一明建立之因。则佛临灭度。阿难请问四事。佛一一我灭度后。一依四念处住。二以戒为师。
佛在世时,以佛为师,佛涅槃后,当以何为师? 以戒为师。这是阿难尊者在佛即将入涅槃后,问佛,佛回答的。多看看宣化上人的讲经。山达不溜.hohohealth点扣母, 网址有很多佛学佛法的内容,非常适合学佛的人。
人?真如炉中栴檀,妙香普熏,所谓戒香、定香、慧香、解脱香、解脱知见香,这五分法身的果香,也是从因地修戒得来的;如戒香经云:“佛告阿难,世有众香,惟随风能闻,不能普闻。
佛灭度后,以戒为师 佛陀讲完《地藏经》后回到人间,教阿难铺尼师毡于娑罗双树间,即将示现涅盘。
怎样去理解佛法在世间,不离世间觉“?
所以,佛法在世间,主要是说我们在世间,没有离开自性,世间只不过是虚幻。不能(直接)说世间法就是佛法。世间的法,只是幻境。第二句,“不离世间觉”:就是说我们想觉悟,不要离开世间。
佛法在世间,不离世间觉,离世觅菩提,恰如求兔角。佛法最重要的是在自己日常生活中,时时刻刻提得起观照的功夫,功夫得力了,世间法与出世间法是一不是二,所谓是「一法如,一切法如」。
“佛法在世间,不离世间觉,离开世间,无法求得觉悟;若没有痛苦,则不知快乐的舒服;若没有烦恼,亦不知清净的安详。所以烦恼即是菩提,莲花从淤泥出。不是说我们在世间的所作所为,那就是佛法。
意思是:佛法就在人世间,我们修行悟道离不开人世间。“不离世间觉”,这句话直译就是不离世间而觉悟,“不离开世间法而觉悟”,或者“觉悟离不开世间法”,所以,“世间觉”三个字在这里不能脱离整句话来讲。
佛法还在吗
佛的法运还有九千年,2044年以后佛法肯定依然存在。
对的可能性是80%,佛祖法神不知道,天道永存,佛法也会存在的。
只是法灭尽后很长时间没有佛法,不是永远没有。每一位佛的佛法都有一个传播时间,比如《法灭尽经》上说,大约7千万年之后,释迦牟尼佛的佛法就灭尽了,世间很长一段时间没有佛经、佛像、佛号的存在。
理论上佛教还没有灭,只是一般人没有接触而已,至少在中国还有佛法,在藏地有藏传,在南部国家还有南传佛教,比如泰国和缅甸以及斯里兰卡等等。
佛是永生的,不会因为世界的毁灭而消失。佛,佛教名词,指一切事物的本源。佛教认为,现实世界是“无常”的,即现实世界中的一切事物都是短暂的、变化的、不可靠的。