《中庸》:原文及思想
孔子说:“中庸是最高的境界,人们很少能够长期实行它。”孔子说:“中庸之道不能被实行,我是知晓的啊:有智慧的人做得太过分,愚昧的人达不到它。
仲尼曰:“君子中庸,小人反中庸。君子之中庸也,君子而时中。小人之中庸也,小人而无忌惮也。” 【译文】 仲尼说:“君子中庸,小人违背中庸。
原文:君子中庸,知中立,不偏不倚,不过不及。翻译:君子追求中庸之道,明白正确的中立态度,不偏向一方,不过分和不不足。原文:中庸之道,其至矣乎!民鲜能久矣!翻译:中庸之道是至高无上的。
《中庸》原文及注释如下:原文:天命之谓性,率性之谓道,修道之谓教。道也者,不可须臾离也,可离,非道也。是故君子戒慎乎其所不睹,恐惧乎其所不闻。
第一章【原文】天命之谓性;率性之谓道;修道之谓教。道也者,不可须臾离也;可离,非道也。是故君子戒慎乎其所不睹,恐惧乎其所不闻。莫见乎隐,莫显乎微。故君子慎其独也。喜、怒、哀、乐之未发,谓之中。
中庸翻译、解析及原文如下:原文节选:天命之谓性,率性之谓道,修道之谓教。道也者,不可须臾液皮离也,可离非道也。是故君子戒慎乎其所答迹不睹,恐惧乎其所不闻。
中庸全文1到33章原文阅读
1、」其下十章盖子思引夫子之言,以终此章之义。第二章 『1』仲尼曰,「君子,中庸;小人,反中庸。」 『2』「君子之中庸也,君子而时中。小人之中庸也,小人而无忌惮也。
2、第1章)【注释】(1)天命:天赋。朱熹解释说:“天以阴阳五行化生万物,气以成形,而理亦赋焉,犹命令也。”(《中庸章句》)所以,这里的天命(天赋)实际上就是指的人的自然禀赋,并无神秘色彩。
3、仲尼曰:“君子中庸,小人反中庸。君子之中庸也,君子而时中;小人之反中庸也,小人而无忌惮也。” 第03章 子曰:“中庸其至矣乎!民鲜能久矣。” 第04章 子曰:“道之不行也,我知之矣,知者过之,愚者不及也。
4、子曰:“人皆曰予知,驱而纳诸罟擭陷阱之中,而莫之知辟也。人皆曰予知,择乎中庸,而不能期月守也。”子曰:“回之为人也,择乎中庸,得一善,则拳拳服膺弗失之矣。
读《中庸》
《中庸》读后感一 我很喜欢看“平衡木”比赛,因为在如此狭窄的木板上运动员不但能稳如泰山,而且还能做出优美高难的体操动作,用人体线条勾勒出一副副动感的艺术画面。
古人有云:读《大学》,擅做事;读《中庸》,会做官;读《论语》,善经商。可见学习《大学》、《中庸》、《论语》确实对人们的生活起到了向导和标杆的重要作用。
因而,在平时生活中,即使在独处的时候也要恭敬谨慎,心怀戒惕,严格自律。细读《中庸》,渐渐地就明白,人心就是一面镜子,照的见别人也找的见自己。自己的心镜照见自己的人性,别人的心境,照见的是你的人品。
中庸讲的是什么
1、《中庸》主要内容肯定“中庸”是道德行为的最高标准,把“诚”看成是世界的本体,认为“至诚”则达到人生的最高境界,并提出“博学之,审问之,慎思之,明辨之,笃行之”的学习过程和认识方法。
2、《中庸》是中国古代论述人生修养境界的一部道德哲学专著,是儒家经典之一,原是《礼记》第三十一篇,相传为战国时期子思所作。
3、《中庸》是一篇论述儒家人性修养的散文,原是《礼记》第三十一篇,相传为子思所作,是一部中国古代讨论教育理论的重要论著。
4、《中庸》是继《大学》后又一阐明人求知的重要和求知的方法的著作。在求知中,《中庸》最重一个“诚”字,“诚者,天之道也。诚之者,人之道”。
5、《中庸》是中国古代论述人生修养境界的一部道德哲学专著,是儒家经典之一,原属《礼记》第三十一篇,相传为战国时期子思所作。