因念佛走火入魔,我该怎么办?
印光祖师讲解念佛着魔的文章汇集:
* 彼念佛发光,乃属魔境。急为写信,令勿以为是,久则自息。倘以此为圣境现前,则将来恐致魔鬼附体,着魔发狂,不可救药。良以吾人从无量劫来,所结怨业,无量无边。彼等欲来报怨,由其有念佛修持之力,不能直报。因彼想好境界,彼怨业遂现其境界,令彼起欢喜心,谓我修行功夫到家,或谓我已成圣道。由此妄念坚固,遂失正念,魔鬼遂入其窍。则发颠发狂,佛也不能救矣。世多有用功修行,发颠发狂者,皆因自己不知在息除妄想,摄心正念上用功。每每皆是尚未用功,便想成圣。由终日唯以妄想圣境为事,如饮毒药,昏乱无知,谓天转地覆,神奇鬼怪,实则皆自己妄心所感召之魔鬼作用也。当教彼一心念佛,除南无阿弥陀佛名号之外,概不许心生诸念,自然如长空雾散,天日昭彰矣。其一心念佛之利益,与躁妄心想见境界之祸害,文钞中皆屡言之,祈以此信抄而寄去。又须令其力依吾说,不以此境为是,即再发现,亦不生喜,亦不生惧,则其境自消。如贼入人家,认做自家人,亦受害。知是贼而妄恐怖,亦受害。若不喜不怖,概不理会,彼便无立脚处矣。《文钞三编上.卷二.复陈士牧居士书五》
* 佛法利益,非凡情所能测度。彼愚人唯知以医药治病,及祷神祈鬼求愈者,皆所谓担ざ弃金,背道而驰之流类也。汝以一病,得知工夫非泛泛悠悠,能得实益。又知佛法实有点石成金此系喻勿错会,以凡作圣之功勋。亦属宿世善根所使,亦系现世修持所得。宜善用心,勿以此为奇特而退堕前功,则将来当更有深益可得也。所言深益,不必在境界感通上求,当在往生西方上认定,方可不负此番三宝加被之深恩耳。钟英宿根固深,智识不开,夜半念佛,见一金甲神,恐是魔试,便不敢念,何无知一至于此。凡念佛人,但宜至诚垦切,一心正念,绝不妄想见佛见境界之事。以心若归一,见佛见境界,皆不至妄生欢喜,遂致得少为足,便成退惰。不见佛不见境界,亦了无所欠,心未归一,急欲见佛见境界。勿道所见是魔境,即真系佛境,以心妄生欢喜,即受损谓生欢喜退惰不受益矣。当以至诚念佛为事,勿存见佛见境界之心。倘正念佛时,或有忽现佛像及菩萨诸天等像,但心有正念,勿生取着,知所见之像,乃唯心所现。虽历历明明显现,实非块然一物,以心净故,现此景象,如水清净,月影便现,毫无奇特。了不生夸张欢喜之心,更加专一其心,认真念佛。能如此者,勿道佛境现有利益,即魔现亦有利益。何以故?以不取着,心能归一。佛现则心更清净,魔现则心以清净不取着,魔无所扰,心益清净,道业自进。今则偶有所见,便生畏惧,不敢念佛,其心已失正念。幸非魔现,倘是魔现,由不敢念佛之故,便可令魔入彼心窍,令彼着魔发狂,丧失正念。何不知好歹,一至于此。恐是魔现,正宜认真恳切念佛,彼魔自无容身之地,如明来暗自无存,正来邪自消灭。何得怕魔现而不敢念佛?幸非是魔。若果是魔,则是授彼全权,自己对治之法,全体不用,则任魔相扰矣。哀哉哀哉!念佛偶生悲感,亦是好处,然不可专欲兴此感想。若心常欲兴此感想,则必至着魔,而不可救。宜持心如空,了无一物在心中。以此清净心念佛,自无一切境界。即有魔境,我以如空之心,不生惊惧念佛,魔必自消。今恐是魔,不敢念佛,譬如恐强盗来,自己先将家中护兵,移之远方,令勿在家,则是替强盗作保护,令其了无所畏,肆行劫夺净尽耳。何愚痴一至于此。《文钞三编上.卷二.复陈士牧居士书六》
3 回复:古大德关于念佛着魔的开示
* 念佛极愿寂静,颇不合宜。有此厌喧之病,现已发现病相。若仍如此,久后则无可救药矣。当静闹一如,在静亦不怕有闹来,在闹时我心仍静,而不生憎恶,则无惊厌魔事发生。若不速改,后当发狂。念佛发悲痛,亦是善相,切不可常常如是。若常令如是,必着悲魔。悲魔既着,终日悲痛,或至痛死,此种皆由不善用心所致。顶门痛痒,皆提神过甚,心火上炎所致。当一心静念,普为一乡宣说,常在稠人中念。则此种惊怖心痛痒事,均可日见消灭矣。《文钞三编.卷二.复刘慧焯居士书》
民.印光大师
* 接手书,知宿根甚深,现行颇纯,故有种种胜境相现。然今人多半是要体面,凭空造楼阁,有一分半分,便说有百千万分,如某居士录,其境界皆是手笔所做,不是心地所做。汝固不妄,诚恐或有此习气,则其过不小。佛以妄语列于根本五戒者,正为防此弊也。若或见言不见,不见言见,乃妄语之流类,若凭空造楼阁,妄说胜境界,即犯大妄语戒,乃未得谓得,未证谓证,其罪甚于杀盗淫百千万亿倍。其人若不力忏,一气不来,即堕阿鼻地狱,以其能坏乱佛法,疑误众生故也。汝切须慎重,所见之境有一分,不可说一分一,亦不可说九厘九,过说亦罪过,少说亦不可。何以故?以知识未得他心道眼,但能以所言为断耳。此种境界,向知识说,为证明邪正是非,则无过。若不为证明,唯欲自炫,亦有过。若向一切人说,则有过。除求知识证明外,俱说不得。说之,则以后便永不能得此胜境界。此修行人第一大关,而台教中屡言之。所以近来修行者,多多着魔,皆由以躁妄心,冀胜境界。勿道其境是魔,即其境的是胜境,一生贪着欢喜等心,则便受损不受益矣!况其境未必的确是胜境乎?倘其人有涵养,无躁妄心,无贪着心,见诸境界,直同未见,即不生欢喜贪着,又不生恐怖惊疑。勿道胜境现有益,即魔境现亦有益。何以故?以不被魔转,即能上进故。此语不常对人说,因汝有此种事,固不得不说也。汝最初礼佛所见之大士像不的确,以若果实是,不至因念与观经不合而隐。然汝由此信心更切,是亦好因缘,但不宜常欲见像,但志诚礼拜而已,庶无他虑。临睡目前白光,及礼佛见佛像悬立虚空,虽属善境,不可贪着,以后不以为冀望,当可不现。窥汝根性,似是宿生曾习禅定者,故致屡有此相也。明虞淳熙在天目山高峰死关静修,久之,遂有先知,能预道天之阴晴,人之祸福。彼归依莲池大师,大师闻之,寄书力斥,谓彼入于魔遦,后遂不知矣。须知学道人,要识其大者,否则得小益必受大损。勿道此种境界,即真得五通,尚须置之度外,方可得漏尽通。苦一贪着,即难上进,或至退堕,不可不知。梦入佛殿所记之二句经文,固属善境,然此二句,语甚明白,返虚依觉路,归真悟常空者,谓人妄认世间诸法为实,故迷入生死,若能返观诸法当体本空,则便依乎觉路,出迷入悟,归真谛而悟真常之真空实相矣。魔境胜境之分别,在与经教合不合上分。果是圣境,令人一见,心地直下清净,了无躁妄取着之心。若是魔境,则见之心便不清净,便生取着躁妄等心。又佛光虽极明耀,而不耀眼,若光或耀眼,便非真佛。佛现以凡所有相,皆是虚妄之理勘,则愈显。魔现以此理勘,则便隐,此勘验真伪之大冶洪炉也。夜见白光,及虚空清白等境,乃心净所现,何可以法界一相,寂照不二自拟,以此自拟,则成以凡滥圣矣!其过殊非浅浅。二句经文,未见所出,盖亦宿生记忆之文,未必即经中文也。修净业人,不以种种境界为事,故亦无甚境界发生。若心中专欲见境界,则境界便多。倘不善用心,或致受损,不可不知。《文钞上·卷二·复何慧昭书》
* 观虽十六,行者修习,当从易修者行。或作如来白毫观,或作第十三杂想观。至于九品之观,不过令人知行人往生之前因与后果耳。但期了知即已,正不必特为作观也。观之理,不可不知。观之事,且从缓行。若或理路不清,观境不明,以躁心浮气修之,或起魔事。即能观境现前,若心有妄生喜悦之念,亦即因喜成障,或复致退前功。故楞严云:不作圣心,名善境界。若作圣解,即受群邪。祈一心持名,以为千稳万当之行。待至心归于一,净境自会现前。《文钞上.卷二.复崇明黄玉如书》
* 病与魔,皆由宿业所致,汝但能至诚恳切念佛,则病自痊愈,魔自远离。倘汝心不至诚,或起邪淫等不正之念,则汝之心,全体堕于黑暗之中,故致魔鬼搅扰。汝宜于念佛毕回向时,为宿世一切怨家回向,令彼各沾汝念佛利益,超生善道。此外概不理会,彼作声,也不理会作怕怖,不作声,也不理会作欢喜。但至诚恳切念,自然业障消,而福慧俱皆增长矣。看经典切不可照今人读书之毫不恭敬,必须如佛祖圣贤降临一般,方有实益。汝果能如是,则心地正大光明,彼邪鬼邪神,便无地可安身矣。倘汝心先邪,则以邪招邪,何能令彼远离不扰也。他心通,鬼神虽有,小而且近,若业尽情空,则犹如宝镜当台,有形斯映。汝不至心念佛,而却研究此之真相,不知此心,便成魔种。譬如宝镜,无丝毫尘垢,自会照天照地。汝之心被尘垢封蔽深固,而欲得此,如尘封深厚之镜,断不能发光,或有发者,乃妖光,非镜光也。此事且置之度外,如堕水火,如救头然以念佛,则无业魔不消矣。《文钞上.卷二.复某居士书》..
某人岂念佛所误乎?以彼心存速证,故得魔鬼附体。从兹妄造谣言,未得谓得,未证谓证。彼之学者,皆以彼为****,故彼有百日成佛之说。凡去见者,有时预知其心,有时面受人欺。足知彼之神通,乃魔鬼作用。鬼来则有,鬼去则无。凡亲近彼者,有得心地清净者。有未得谓得,妄自称尊者。亦有发狂不能令愈者。世之矜奇好异者多,故彼得售其技。使一切人皆能恪守本分,则彼之巧技无得而施。
『念佛着魔辩』净宗十一祖省庵大师
或问省庵曰:“参禅一门,全仗己力,故每多魔事。念佛则仗他力,故承佛护念,魔事不生,有诸否乎?”
省庵曰:“唯唯,否否。夫参禅、念佛,论其难易,固有自力、他力之分。若论魔事,二俱不免。”
或者曰:“敢问何谓也?”
曰:“魔事之来,其由有三:一者教理未明,二者不遇善友,三者自不觉察。今夫人适千里之路,苟不按舆图,又不逢引导,复不识前路通塞,莽莽然而进,吾知其难免于错误之患矣。参禅、念佛,譬如行路。经教如舆图,善友如引导,觉察之心如识路通塞。虽两条途路,夷险不同,俱不免错误之患。
“参禅且置,只如念佛。或有厌平坦而好奇特者,或有舍直截而求纡曲者。或两路兼行,两路俱失者。或以途中为家舍,平地为高山者。如是错误,不可胜举,皆教理未明之过也。
“念佛一门,极圆极顿,至易至难。只如《弥陀经》中‘一心不乱’四字,浅言之,愚夫愚妇皆可为;深言之,大圣大贤终不能过。今初心行人,或暂得轻安,自谓已得事一心者。初开浅解,复自谓得理一心者。或粗念不生,细念犹生者。或勇猛过分,精进倍常。不知外心无佛,速求取证。不达善巧方便,急欲舍身。魔鬼因之遂入其体,为疯为狂,都不觉知。此善友不遇之过也。
“夫众生生死,以我见为本,我见不除,修行无益。然我见之生,根深蒂固,其萌芽发干,无处不有。是故见地高则我见俱高,工夫进则我见亦进。若不时时检点,刻刻提撕,则念念发生,心心增长,随逐行人,虽死不离。是故学人心不虚,则自不觉察。不觉察故,我见增长。少有所得,则生骄慢。讥嫌同学,诽谤行人。虽有修行,终成魔事。此自不觉察之过也。”
或曰:“参禅须近明师,若无明师,须看经教。念佛只贵深信力行,既能深信力行,则决定往生,何藉善友、经教?”
省庵曰:“是何言欤?世间小技,尚不可无师,况念佛为出生死要门,若无善友、经教,从何开发,谁为引导?《观经》下三品,皆是临终善友开发,故得往生。其上、中品则不必言矣。须知从凡至圣,由易至难,莫不以善友、经教为根本。汝不因经教,何由而知净土法门,而生信向耶?”
或曰:“若因经教而知念佛,则《弥陀》一经足矣,奚以多为?”
曰:“上根则可,中、下根人,须遍阅净土诸书,备识信行愿三差别之相。加之善友警策,内以虚心觉照。庶几免于魔事,而后念佛之功可日进焉。否则不为魔事,终成增上慢人,一念不觉,遂成沦坠,其祸可胜言哉!”
或曰:“行人心既念佛,佛岂不垂护念?如其护念,魔事何从?”
省庵曰:“念佛人果得一心不乱,则佛护念不虚。如其未得一心,或有以轻安为禅定,浅解为深悟者,随有所得,生增上慢,此则自取过愆,非如来咎。是故吾言善友、经教、觉察之心,三者缺一不可。而觉察之心尤为最要,不可须臾暂离。若一念不觉,则一念颠倒。念念不觉,则念念颠倒。颠倒既起,魔事兴焉。毕世工夫,一朝唐丧,可不畏欤!《净土文》云:‘身无病苦,心不颠倒。’当知身无病苦,则求在于佛。心不颠倒,则求在于我。在于佛者,非我敢必。在于我者,安可不自勉焉?设使临终一念颠倒,非唯九品不生,抑亦三途难免。佛虽大慈,救我不得,奈何奈何?是故修净业人,不可一念远离善友,亦不可一念生颠倒心也。”
南无阿弥陀佛
学佛着魔了,因为我从小就傻,不会办事,结果生了病,诊断精神病,可是我犯病就像有附体,因为没有正知正
不知道你具体情况怎样。我先说柔的方法,比如很多前人分享过遇到发狂不能自己的状况,读《地藏菩萨本愿经》,以弘法功德福德回向给这些冤家债主无形(短的几十部就好了,麻烦的千部以上);再说刚柔并济的方法,楞严咒每天一次,或者持诵南无金刚手菩萨摩诃萨每天千遍,或者百佛名号隔4小时持诵一次,有条件尽量五心着地或五体投地拜佛,一样也是要忏悔回向的。
最好能去寺庙,看能否得到修行的人指导。地藏菩萨佛菩萨必不会放弃任何一个众生,包括你我和冤亲债主。
百佛名号:
南无月光佛 南无阿閦佛
南无大庄严佛 南无多伽罗香佛
南无常照曜佛 南无栴檀德佛
南无最上佛 南无莲花幢佛
南无莲华生佛 南无宝聚佛
南无阿伽楼香佛 南无大精进佛
南无栴檀德佛 南无娑伽罗佛
南无巨海佛 南无幢德佛
南无梵德佛 南无大香佛
南无大生佛 南无宝辋佛
南无阿弥陀佛 南无大施德佛
南无大金柱佛 南无大念佛
南无言无尽佛 南无常散花佛
南无大爱佛 南无师子香胜佛
南无养德佛 南无帝释火炎佛
南无常乐德佛 南无师子华德佛
南无寂灭幢佛 南无戒王佛
南无普德佛 南无普德像佛
南无无忧德佛 南无优波罗香佛
南无大地佛 南无大龙德佛
南无清净王佛 南无大爱佛
南无莲花德佛 南无舍华佛
南无龙德佛 南无花聚佛
南无香象佛 南无常观佛
南无正作佛 南无善住佛
南无尼瞿嚧陀王佛
南无无上王佛 南无月德佛
南无栴檀林佛 南无日藏佛
南无德藏佛 南无须弥力佛
南无摩尼藏佛 南无金刚王佛
南无威德佛 南无无坏佛
南无善见佛 南无精进德佛
南无大海佛 南无覆娑罗树佛
南无跋瑳德佛 南无佛天佛
南无师子幢佛 南无毗头德佛
南无无边德佛 南无德智佛
南无厚德佛 南无华幢佛
南无象德佛 南无精进德佛
南无龙德佛 南无德生佛
南无宝聚佛 南无德婆瑳子佛
南无论义佛 南无普见佛
南无宝多罗佛 南无普舍佛
南无大供养德佛 南无大网佛
南无断一切众生疑王佛 南无宝德佛
南无普盖佛 南无大盖佛
南无胜德佛 南无千供养佛
南无宝莲花奋迅佛 南无厚德佛
南无智幢佛 南无宝月德佛
南无尼瞿嚧陀婆瑳王佛 南无常德佛
南无普莲华佛 南无平等德佛
南无龙护救济佛南无药师琉璃光如来!
南无善名称吉祥王如来!
南无宝月智严光音自在王如来!
南无金色宝光妙行成就如来!
南无无忧最胜吉祥如来!
南无法海雷音如来!
南无法海胜慧游戏神通如来!
皈依佛 皈依法 皈依僧 皈依佛两足尊 皈依法离欲尊 皈依僧众生尊 皈依佛不堕地狱 皈依法不堕恶鬼 皈依僧不堕旁生 皈依佛尽 皈依法尽 皈依僧尽 (三遍)
----------------------------
再补充一句,学佛的人想要帮助别人,但直接持咒相当于是强势介入别人的讨债报仇过程,你可能会受波及(比如很多精神病癌症这种情况),最好还是讲解因果,劝忏悔劝皈依劝诸恶莫做,众善奉行。
我好像学佛着魔了 老是幻听有人说要吸我的阳气了 而且胸部疼痛难忍?
你走火入魔了,都已经不是佛教的范畴了。佛教不会讲什么吸阳气的,还有胸部疼痛难忍,这个应该先去正规医院检查治疗。保证身体健康,再去佛学院,寺庙找师傅请教如何正确学习佛经。学佛先修智慧心。aqui te amo。
佛教有防止和治愈人对一件事着魔的方法吗
佛法就是去除内心的执着,如果你对一件事情着魔了,其实归根结底,是因为你的贪心,所以你才会着魔,所以佛法恰恰是用来对治我们众生的心病,就是贪嗔痴,你之所以会着魔,是因为你没有智慧,才会被假象迷惑,被欲望牵引。佛法告诉我们,万事万物无论怎么变化,最后一定会在某一个时间空间在宇宙中消失的无影无踪。人有生来病死,物质有成住坏空。所以如果你对一件事情着魔,请记得,透视它的本质,一定是不可得,为什么?因为它一定会消失,你也一定会消失,去追求一定会消失的东西,你必然痛苦,你会随着它的存在而快乐,因为他的消失而痛苦,所以我们被外在的事物玩儿得团团转,而自己却不知道。正如丢骨逗狗一样,骨头一丢出去,狗就跟着跑了,我们就是自己贪爱的东西或者境界一出现,自己就跟着它跑了,我们跟狗有什么区别。佛法就是让我们透视宇宙人生的真相,在回归当下,并且超越当下,不被任何现象困住,因为对凡夫而已,现相就是我们牢狱,看什么贪什么,看什么执着什么。所以说了这么多,你一定要时时刻刻观察事物的最终结果,那就是空,那请问还有什么事情值得你去执着,值得你去着魔?