如何念佛(附印光大师开示)
念不是口念。「念」,上面是今,下面是心,今心就是现在的心,现在心里有佛,称为念佛。口皮上念佛,心里没有佛,不是念佛。 何谓佛?佛讲的道理、佛所说的教训、佛所说的境界,我现在心上真有,「念兹在兹」,称作念佛。如是念佛,才真的会成佛。佛说:「一切法从心想生」,我们心里面有佛的教诲、有佛的境界,是心里真正有佛,当然会作佛。念佛要这样念。 这句佛号要念得清楚,字字分明,就是定慧等持,定慧等学,是无上的法门。 ●不断烦恼,往生西方极乐世界,称为「带业往生」。带的是旧业,不是新业;带的是过去的业,不可以带现行的业,这样才能往生。「随缘消旧业,莫更造新殃」。 ●至心念一声「南无阿弥陀佛」,能消八十亿劫生死重罪。要紧的在「至心」,至心就是诚心。心地清净,一个妄念都没有,这种清净心、至诚心念一声佛号,能消灭八十亿劫生死重罪。 ●佛的心、佛的行都在经典上,所以了解经典的意思,依照佛的话去做,这是学佛。 ●念佛第一个目标就要念到心清净,一天到晚,心里的佛念不断,「不怀疑、不夹杂、不间断」,真把这九个字做到,这就是功夫成片,决定往生。 古来祖师大德教给我们念佛方法,许许多多人都学习,很有效果。这个方法,佛号从心生,我们常讲,心里头要有佛,这真正是根,口里面念出来,耳听进去,听自己念的这个佛号声音,容易摄心,摄心就是什么?不打妄想。你看很多人是口念弥陀心散乱,口里念着佛,还要胡思乱想,这叫不能摄心,这是把念佛的功夫破坏了,古大德所谓的「口念弥陀心散乱,喊破喉咙也枉然」。所有一切法门,佛家讲八万四千法门,无量法门,法是方法,门是门道、门径,修什么?统统修清净心,这一定要懂得。21-275 印光大师开示: 念佛之人.当恭敬至诚.字字句句.心里念得清清楚楚.口里念得清清楚楚。果能如是.纵不能完全了无妄念.然亦不至过甚。多有只图快图多.随口滑读.故无效也。若能摄心.方可谓为真念佛人。大势至菩萨.以如子忆母为喻。子心中只念其母.其余之境.皆非己心中事.故能感应道交。 又曰.都摄六根.净念相继.得三摩地.(即三昧也。)斯为第一。所言心、口、耳、悉令清楚者.即都摄六根之法则也。(心.即意根。口.即舌根。)心口念而耳听.眼鼻决不至向外驰求.身亦不至倨傲放肆。今人念佛.多多都是不肯认真.故无效耳。又不念佛时.妄想虽多.无由而知。非不念时无妄想也。譬如屋中虚空.纵极好的眼.也看不见有灰尘。若窗缝中照来一?之太阳光.则见光中之灰尘.飞上飞下.了无止息。而光未到处.仍然不见有灰尘。是知念佛时.觉得有妄想.还是念佛的好处。不念佛时.完全在妄想窠里.故不知也。又念佛一法.要紧在有真信、切愿。有真信、切愿.纵未到一心不乱.亦可仗佛慈力.带业往生。若无信、愿.纵能心无妄念.亦只是人天福报。以与佛不相应故.固当注重于信愿求生西方也。真有信、愿.妄当自已。 平常念佛.虽行、住、坐、卧、都可念.然睡时.只可心中默念.不可出声。若或睡醒.衣冠尚未整齐.手脸尚未洗漱.及洗澡、抽解、及至秽污不洁之处.只可心中默念.不宜出声。此种时处.默念功德.与平时相同。出声则于仪式不合。
印光大师:随息念佛怎么念
印光大师-----一呼一吸念佛一句,则无碍。
问,随息一法,尊钞颇极提倡,但未说明如何念法。《宝王论》云,此法大有恃怙,亦只云称佛名号,随之于息,仍未详如何念法。惟《饬终津梁》云,随息念佛,用呼不用吸,一呼,或一句,或二字均可。学人疑吸息不念,岂非间断,每每试练一呼一句,颇觉吃力,且念得不甚清楚。惟有随吸时,念阿弥,随呼时,念陀佛,既不间断,且能清楚,又不吃力,不知如此念法,可否?抑或吸时,不能用否?
答,吸息不念,此中何可云间断?一呼念一句,吸则不念。呼吸俱念,必伤气。若只念二字,则一呼一吸念佛一句,则无碍。(《新编全本印光法师文钞》卷二十二第1948页 答幻修学人问)
印光大师开示念佛方法
一切众生,皆具佛性,即皆有佛慧。但以贪、嗔、痴、等杂糅其中,则佛慧便成众生知见矣。今既知佛慧本具,务于居心、动念、行事处检点,不令贪、嗔、痴、等知见发生。又须以深信、愿,持佛名号,戒杀护生,爱惜物命,诸恶莫作,众善奉行,自行化他,同修净业,则其慧当渐渐而纯。若能守此勿失,往生西方,则其纯也更易矣。迨至烦惑净尽,福智圆满,则其慧纯至其极,而圆成佛道矣。世人每每妄谓自己有智慧,不知其为智慧,乃矿中之金,了无受用。必须烹炼,使其矿璞全消,方有利益耳。大意如此,祈为转致。学佛之人,务在躬行。今人多图口头畅快,是说食嘉美,无益枵腹,可哀也。。
至于修持法则,常当如子忆母,行、住、坐、卧,语、默、周旋,一句佛号,绵绵密密,任何事缘,不令间断。都摄六根,净念相继。能如是者,决定往生。又须心念仁恕,气象浑穆。忍人所不能忍,行人所不能行。代人之劳,成人之美。常思己过,莫论人非。等觉菩萨,二六时中,礼十方佛,忏除宿业。况在凡地,常当惭愧,何敢自恃。若自恃者,纵有修持,皆属魔业。如是之人,切勿亲近,免致日久,与之俱化。直须守定宗旨,不随经教、及善知识语言所转,舍此别修也。此之法门,乃十方三世一切诸佛,上成佛道,下化众生,成始成终之总持法门。一切法门,无不从此法界流。一切行门,无不还归此法界。故得九界同归,十方共赞,千经俱阐,万论均宣。吾辈末学,何可立异,以取自误误人之罪愆乎。愿深思之,愿深思之。
念佛之时,必须摄耳谛听,一字一句,勿令空过。久而久之,身心归一。听之一法,实念佛要法,无论何人,均有利无弊,功德甚深。不比观想等法,知法者则得益,不知法者多受损。以故不可令不知教理,不明性体之人,修观想等法也。
汝不知净土宗旨。当依一函遍复所说,生真信,发切愿,志诚恳切,念佛名号。勿用观心念法,当用摄心念法。楞严经大势至菩萨说,都摄六根,净念相继,得三摩地,斯为第一。念佛时,心中(意根)要念得清清楚楚,口中(舌根)要念得清清楚楚,耳中(耳根)要听得清清楚楚。意、舌、耳、三根,一一摄于佛号,则眼也不会东张西望,鼻也不会齅别种气味,身也不会懒惰懈怠,名为都摄六根。都摄六根而念,虽不能全无妄念,校彼不摄者,则心中清净多矣,故名净念。净念若能常常相继,无有间断,自可心归一处。浅之则得一心,深之则得三昧。三摩地,亦三昧之别名,此云正定,亦云正受。正定者,心安住于佛号中,不复外驰之谓。正受者,心所纳受,唯佛号功德之境缘,一切境缘皆不可得也。能真都摄六根而念,决定业障消除,善根增长。不须观心,而心自清净明了,又何致心火上炎之病乎。汝以极重之业力凡夫,妄用观心之法,故致如此。观心之法,乃教家修观之法,念佛之人,不甚合机。都摄六根,净念相继,乃普被上、中、下,若圣若凡,一切机之无上妙。
法也。须知都摄,注重在听。即心中默念,也要听。以心中起念,即有声相。自己耳,听自己心中之声,仍是明明了了。果能字字句句,听得清楚,则六根通归于一。校彼修别种观法,为最稳当,最省力,最契理契机也。
念佛之人,当恭敬至诚,字字句句,心里念得清清楚楚,口里念得清清楚楚。果能如是,纵不能完全了无妄念,然亦不至过甚。多有只图快图多,随口滑读,故无效也。若能摄心,方可谓为真念佛人。大势至菩萨,以如子忆母为喻。子心中只念其母,其余之境,皆非己心中事。
故能感应道交。又曰,都摄六根,净念相继,得三摩地,(即三昧也。)
斯为第一。所言心、口、耳、悉令清楚者,即都摄六根之法则也。(心,即意根。口,即舌根。)心、口、念而耳听,眼、鼻、决不至向外驰求,身、亦不至倨傲放肆。今人念佛,多多都是不肯认真,故无效耳。又不念佛时,妄想虽多,无由而知,非不念时无妄想也。譬如屋中虚空,纵极好的眼,也看不见有灰尘。若窗缝中照来一线之太阳光,则见光中之灰尘,飞上飞下,了无止息。而光未到处,仍然不见有灰尘。是知念佛时,觉得有妄想,还是念佛的好处。不念佛时,完全在妄想窠里,故不知也。
印光大师:怎样做念佛人
印光大师---真念佛人
念佛人须知行住坐卧食语,无非自利利他之时。如是念佛之菩提心就会更为殊胜。其次须从诸恶莫作,众善奉行,吃素戒杀做起;须心心念念,对治自己习气毛病;须恭敬至诚,字字句句,心里念得清清楚楚,口里念得清清楚楚;须将好体面的心完全放下。果能如是,方可谓为真念佛人。
一句佛号,包括一大藏教,罄无不尽。通宗通教之人,方能作真念佛人。而一无所知一无所能之人,但止口会说话,亦可为真念佛人。去此两种,则真不真皆在自己努力,依教与否耳。(《新编全本印光法师文钞》卷二第229页 复永嘉某居士书)
随自意三昧,为上中下三根同修之行。念佛人虽不专以彼为主,亦不可不知。知此,则念佛之菩提心更为殊胜。以其知行住坐卧食语,无非自利利他之时也。然须从诸恶莫作,众善奉行,吃素戒杀做起,则方为真念佛人矣。(《新编全本印光法师文钞》卷三第550页 复崇明黄玉如书)
佛堂日课,即依现在所订规矩,切实修持。然不可一向专在事相上用功。必须心心念念,对治自己习气毛病。能如是者,方为真念佛人。否则,如水泡石头,绝无心得。(《新编全本印光法师文钞》卷八第31页 与明本师书)
念佛之人,当恭敬至诚,字字句句,心里念得清清楚楚,口里念得清清楚楚。果能如是,纵不能完全了无妄念,然亦不至过甚。多有只图快图多,胡口滑读,故无效也。若能摄心,方可谓为真念佛人。(《新编全本印光法师文钞》卷八第184页 复又真师觉三居士书)
人各有所好,好空名者,必不注重实益。汝庶祖母,虽有数十年之修持,仍然一个俗汉,其于往生,恐难之又难矣。然此亦可为念佛人作顶门一针。必须将好体面的心,完全放下,方是真念佛人。(《新编全本印光法师文钞》卷十第442页 复念佛居士书)