如何修学佛法的开示
1. 看大乘佛经,以尽快地明白佛法的根本,首先明理,先看《楞严经》,都看文言文 、白话文对照的:《金刚经》《大般涅磐经》《法华经》《地藏菩萨本愿经》《圆觉经》《楞伽经》《净土诸经》等。
2. 看修行的书,明理不求实证,则无意义。目前时代,最好最易成就的,就是藏区的大圆满法,能即生开悟。大圆满法,天赐众生福泽,能修习,当累世修的机缘,甚难得!
六祖以后,禅宗已不适合人的根性,能度脱现代人的,最佳的就是大圆满法了。正如莲华士大师所预言:铁鸟(飞机)飞翔时,大圆满法将传遍世界。
推荐修行的两本书:元音老人著《大手印浅释》。
丹贝旺旭仁波切著《金刚密乘大圆满》。
修习大圆满法,须拜有“仁波切”称谓的大师为师,灌顶修行。
有“仁波切”称谓的大师,不仅仅是开悟,且证量足,能够灌顶加持,并非是普通意义上的活佛摩顶。
去青海省果洛洲久治县的德合隆寺
或 四川省甘孜洲白玉县阿宗寺,都是修习大圆满法的好去处
修习大圆满法,能即生开悟 !
3.所谓念念修行,就是终生念一佛名,念到一心不乱。从而能往生极乐世界。
(念佛名:一是消业障;二是佛力感应加持)
(当然要持戒、行善、发愿、生菩提心)
(生真信,发切愿,志诚恳切,念佛名号。勿用观心念法,当用摄心念法。楞严经大势至菩萨说,都摄六根,净念相继,得三摩地,斯为第一。念佛时,心中(意根)要念得清清楚楚,口中(舌根)要念得清清楚楚,耳中(耳根)要听得清清楚楚。意、舌、耳、三根,一一摄于佛号,则眼也不会东张西望,鼻也不会嗅别种气味,身也不会懒惰懈怠,名为都摄六根。都摄六根而念,虽不能全无妄念,校彼不摄者,则心中清净多矣,故名净念。净念若能常常相继,无有间断,自可心归一处。
所谓十念记数者,当念佛时,从一句至十句,须念得分明,仍须记得分明。至十句已,又须从一句至十句念,不可二十三十。随念随记,不可掐珠,唯凭心记,若十句直记为难,或分为两气,则从一至五,从六至十。若又费力,当从一至三,从四至六,从七至十,作三气念。念得清楚,记得清楚,听得清楚,妄念无处著脚,一心不乱,久当自得耳。须知此之十念,与晨朝十念,摄妄则同,用功大异。晨朝十念,仅一口气为一念。不论佛数多少。此以一句佛为一念。彼唯晨朝十念则可,若二十三十,则伤气成病。此则念一句佛,心知一句。念十句佛,心知十句。从一至十,从一至十,纵日念数万,皆如是记。不但去妄,最能养神。随快随慢,了无滞碍。从朝至暮,无不相宜。较彼掐珠记数者,利益天殊。彼则身劳而神动,此则身逸而心安。但作事时,或难记数,则恳切直念。作事既了,仍复摄心记数。则憧憧往来者,朋从于专注一境之佛号中矣。大势至谓都摄六根,净念相继,得三摩地,斯为第一。利根则不须论。若吾辈之钝根,舍此十念记数之法,欲都摄六根,净念相继,大难大难。又须知此摄心念佛之法,乃即浅即深,即小即大之不思议法。但当仰信佛言,切勿以己见不及,遂生疑惑,致多劫善根,由兹中丧,不能究竟亲获实益,为可哀也。掐珠念佛,唯宜行住二时。若静坐养神,由手动故,神不能安,久则受病。此十念记数,行住坐卧皆无不宜。卧时只宜默念,不可出声。若出声,一则不恭,二则伤气,切记切记。——净土宗念佛法门)
而开悟、明心见性,也就是在念念修行中:
前念已灭,后念未起,一念不生,回光返照,了了分明,当下抓住,觉性显前——《大手印浅释》
《金刚密乘大圆满》:有所谓:“内观心性,向内观!”之口诀。
如是不散以自心自观。
此偈诵的意思是说:使能想、能念之心识,向它自己稍微地内转;稍微地内向;轻微地内收,这样便能认识本觉。华智仁波切说由此不能认识的话,便再也没有其他办法可以认识了。当以自心稍许向内轻微地观于它自身的时候,会有一种远离一切散乱分别的赤裸明清,这就是觉性。
念:
南无(音:那摩)阿(音:a) 弥陀佛
南无(音:那摩)观世音菩萨
南无(音:那摩)地藏王菩萨
4.修行需要先消业障,在消业障方面《地藏菩萨本愿经》甚佳,读经、念:南无(音:那摩)地藏王菩萨 名号。
《地藏菩萨本愿经》:更能每日念菩萨名千遍,至于千日,是人当得菩萨遣所在土地鬼神,终身卫护,现世衣食丰益,无诸疾苦,乃至横事不入其门,何况及身。是人毕竟得菩萨摩顶授记
什么是佛的开示?
1、这是一个佛教专有的名词,可以理解为“正确的解释“。
2、具体解释如下:
”开示“主要是指对于佛法的正确解释;在《瑜伽师地论》里谈到:“开示者:谓他展转所生疑惑,皆能除遣”;“开示者:谓即显示此应遍知,此应永断等差别故”。如此便可知,开示主要在于断除疑惑。当然一般的出家法师堪能作为众生的开示。
什么是佛的开示?
佛开示是指,开佛知见、示佛知见,令众生悟佛知见、入佛知见。趋佛证道,证佛菩提。
有谁是学佛的,给开示一下佛法啊?
开:开启之意,即破除众生无明,开如来藏,见实相理。示:显示,惑障既除即知见体显,法界万德显示分明。悟:证悟之意,障除体显后,即事(现象)、理(本体)融通而有证悟。入:证入之意,谓事理既已融通,则可自在无碍,证入智慧法海!
依‘法华经’卷一方便品载:诸佛为一大事因缘出现世间,为令众生开示悟入佛之知见,而出现于世间。
关于“开示悟入”之解释,‘法华文句’卷四上:以四位、四智、四门、观心等四种,阐释开示悟入之理,即:
1. 四位:四位系指菩萨修行过程中之十住、十行、十回向、十地等四阶段。① 以“开”配于十住位;此阶位之初,能破除无明,开显如来藏而见实相理。② “示”配于十行位,此阶位惑障既除,知见之体亦自彰显,而“体”圆备万德,故举凡法界之众德,无不显示分明。③ “悟”配于十回向位:此阶位既已除障显体,明了法界众德,则必事理融通。④ “入”配于十地位;此阶位事理既融,故自在无碍,任运自如得入萨婆若(一切智)智海。
2. 四智:① 以“开”配于道慧;谓“实性”中,得以开发佛智之见。② “示”配于道种慧;能了知十法界中,诸道种别,并了知解惑之相,皆为佛知见所显示!③ “悟”配于一切智;谓了知一切法“一相寂灭”即能了悟佛知见。④ “入”配于一切种智,了知一切法之“一相寂灭相”,而了知种种行类相貌,此即入佛知见。
3. 四门:四门系指圆教所立四法门。① 以“开”配于空门:谓于空门所诠“一空一切空”理中,得以开发佛知见。② “宗”配于有门:谓有门所诠“一有一切有”理,即显示佛知见。③ “悟”配于亦空亦有门:谓了达“一切亦空一切亦有”理,证体悟佛之知见。④ “入”配于非空非有门:谓证得“一切非空一切非有”理,证入佛知见为旨趣。
4. 观心:此由台宗所说“一心三观”中,直接阐释开示悟入之理。三观:指空、假、中三观。① 了观“心性三谛”理不可思议,且观明净无有疑滞,故名为“开”。② 观境不可思议,能于空、假、中一心中,宛然分别而不滥,故名为“示”。③ 空、假、中,即三而一,即一而三,故名为“悟”。④ 空、假、中三观并非别存空、假、中,而是齐照空、假、中于一心中,故名为“入”。
[法华经论卷下,法华经义记卷三、法华经玄义卷五上、维摩经玄疏卷四、法华义疏卷三(吉藏)、法华经玄赞卷三末、天台四教仪集注卷上、台宗二百题十五]
瑜伽八十三卷十二页云:开示者:谓他展转所生疑惑,皆能除遣。
二解 瑜伽八十三卷十六页云:开示者:谓即显示此应遍知,此应永断等差别