楞严经说的什么意思?
楞严经中的“楞严”意思是大定,是一切定的总名,定指的是圆满。楞严经可说是一部佛教修行大全,因为此经在内容上,包含了显密性相各方面的深刻道理;在宗派上则横跨禅净密律,均衡发挥,各得其所。
《楞严经》讲关于五十阴魔的开示,讲述了妖魔鬼怪、旁门左道的种种情形,使得一切外道原形毕露,妖魔无处藏身。因此,《楞严经》是如来正智的代表,人间有《楞严经》住世,即代表佛陀正法常住人间。
《楞严经》分为序分、正宗分、流通分三部分。第一卷为序分。讲述此经说法因缘:佛遣文殊师利以神咒保护阿难免受摩登伽女诱惑破戒,并为其说修禅定,能断烦恼,以显常住真心性净明体等。第二卷至第九卷为正宗分。
《楞严经》有见道位、修道位和证道位。所谓见道,就是认识人人本有之佛性。所谓修道,修是修复、恢复的意思,就是把我们错误的思想和行为修正过来,恢复我们本来的面目。
写作必读――《楞严经》
1、在《如是我闻》中引用《楞严经》里观世音菩萨在楞严会上,向释迦牟尼及大众报告修行的经过。 林清玄先生在许多文章中都大量运用《楞严经》中的素材,《楞严经》是他取之不尽的写作宝库。
2、楞严经带拼音全文原文如下:如是我闻。一时。佛在室罗筏城。祗桓精舍。与大比丘众。千二百五十人俱。皆是无漏大阿罗汉。佛子住持。善超诸有。能于国土。成就威仪。从佛转轮。妙堪遗嘱。严净毗尼。
3、《楞严经》讲的是佛教修行。《楞严经》包括:序分、三番破识、十番显见、剖妄出真、会通四科、圆彰七大、审除细惑、从根解结、二十五圣圆通章、四种清净明诲、楞严神咒、十二类生、历位修证、七趣、五十阴魔。
4、楞严经经典名句《愣严经》卷五曰:“孙陀罗难陀,即从座起,顶礼佛足,而白佛言:我初出家从佛入道,虽具戒律,于三摩提,心常善动,未获无漏。世尊教我及俱希罗观鼻端白。
《楞严经》究竟是不是伪经
1、《楞严经》是真经无疑。在清末期有居士学者提出疑问,是根据经文的文句形式不同于其他佛经而提出的疑问,但后来发现,藏传佛教的藏文大藏经里面,也有楞严经。
2、不是。《楞严经》全经名《大佛顶如来密因修证了义诸菩萨万行首楞严经》,是佛教的一部极为重要的经典。在《法灭尽经》上说:末法时代,《楞严经》先灭,其余的经典跟着就灭了。如楞严经不灭,正法时代就现前。
3、是真经,修为不够的人会产生迷闷,但请敬重,不要谤法。佛曾预言,后世诸魔军及其魔眷属会伪作沙门,肢解佛法,《楞严经》最先化灭而去。末世恶浊,真假难分,只有一心清净修习,才能慧眼明辨。
楞严经开头为什么列六位菩萨为上首?
首楞严,是说此经是定之首。定之首即不动之定体,即本体、常住不动之义。因此,本经可简称为“无上深妙的大定经典”。
是说此经典为一切大乘行菩萨道的修行人所遵循;首,是第平等不二之意;楞严,译成中文是:一切事究竟坚固。就是如如不动的如来本性。
到斯为第一这句为止,这是印光法师引用《楞严经》中《大势至圆通章》的经文,要翻译成白话,得加上前一句经文才完整:“佛问圆通。我无选择。都摄六根。净念相继。得三摩地。斯为第一。
楞严经注疏简稿
1、同参琅玡得悟。晚居泐潭道济庵。与其徒应干。论楞严指决。其科节一依长水。取其文之精要。删掇附注。乾道中。咸辉书配。研究标指。知月公(晓月禅师)本依长水也。
2、著述极多,被尊为“十本疏主”。他极为重视《楞严经》,为此专门写过《首楞严经疏》和《谷响钞》两部注疏。他说:“《楞严》一经,剧谈常住真心,的示一乘修证,为最后垂范之典。《佛祖统记·卷十》。《大正藏》第四十九册页205。
3、圆瑛大师为中国近代高僧,名宏悟,号韬光,又号一吼堂主人。大师出家后不久,即到常州天宁寺参学,听讲《楞严经》,其时才二十四岁。大师刚开始听讲这部大经,学识准备不足,又感到注疏极为繁多,用心过度致患了血疾。
4、明代中兴天台宗的幽溪传灯大师著有《楞严经圆通疏》,他在注疏中说:“佛之知见也,盖一代时教,统为《法华》佛知见而设,独《楞严》一经,明佛知见最亲。
5、长水大师为中国佛教史上唯一因注解与弘扬《楞严经》之巨大影响力而受当朝册封赐“楞严大师”号者。大中祥符六年(1013),因钱公易上奏,受赐紫衣及‘长水疏主楞严大师’号。
6、言虽简矣,而处处指归。辞甚明焉,而班班可考。真乃婆心热语,血笔肝文耳。时师弘经海上。斯稿初成。慎厚为怀、秘而不出。近侍者潜取钞录,顿使洛阳纸贵。尔后时异人殊,相沿成误。