在家居士守住五戒有什么功德?
受持十善戒之功德
《大集经》云:「佛言:『诸仁者!停止杀生获十种功德。何等为十?
一、於诸众生得无所畏;二、於诸众生得大慈心;
三、断恶习气;四、少诸病恼,为事决断;
五、得寿长命;六、为非人护持;七、寤寐安稳无诸恶梦;
八、无诸怨雠;九、不畏恶道;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止杀生得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,彼人证无上智,到菩提时,於彼国土离诸杀害,长寿众生来生其国。』
2.佛言:『停止偷盗获十种功德。何等为十?
一、具大果报,为事决断;二、有财物不共他有;
三、不共五家;四、众人爱敬,无有厌足;
五、游行诸方,无有留难;六、行来无畏;
七、以乐布施;八、不求财宝,自然速得;
九、得财不散;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止偷盗得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,彼人到菩提时,於彼国土,具足种种华果树林,衣服璎珞庄严之具,珍奇宝物无不充满。』
3.佛言:『停止邪淫获十种功德。何等为十?
一、得诸律仪,为事决断;二、得住离欲清净;
三、不恼於他;四、众人喜乐;
五、众人乐观;六、能发精进;
七、见生死过;八、常乐布施;
九、常乐求法;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止邪淫得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土无有生具,亦无女根,不行淫欲,皆悉化生。』
4.佛言:『停止妄语获十种功德。何等为十?
一、众人保任所言皆信;二、於一切处乃至诸天,发言得中;
三、口出香气如优钵罗华;四、於人天中独作证明;
五、众人乐敬离诸疑惑;六、常出实语;
七、心意清净;八、常无谄语言必应机;
九、常多欢喜;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止妄语得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土无有生具,众妙宝香常满其国。』
5.佛言:『停止两舌获十种功德。何等为十?
一、身不可坏;二、善友不可坏;
三、眷属不可坏;四、信不可坏;
五、法不可坏;六、威仪不可坏;
七、奢摩他不可坏;八、三昧不可坏;
九、忍不可坏;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止两舌得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土,所有眷属,一切魔怨及他朋党所不能坏。』
6.佛言:『停止恶口获十种功德。何等为十?
一、得柔软语;二、捷利语;三、合理语;
四、美润语;五、言必得中;六、直语;七、无畏语;
八、不敢轻陵语;九、法语轻辩;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止恶口得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土,法声充满,离诸恶语。』
7.佛言:『停止绮语获十种功德。何等为十?
一、天人敬爱;二、明人随喜;
三、常乐实事;四、不为明人所嫌,共住不离;
五、闻言能领;六、常得尊重爱敬;
七、常得爱乐阿兰若处;八、爱乐圣贤默然;
九、远离恶人亲近贤圣;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止绮语得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土,端正众生来生其国,强记不忘,乐住离欲。』
8.佛言:『停止贪欲获十种功德。何等为十?
一、身根不缺;二、口业清净;
三、意不散乱;四、得胜果报;
五、得大富贵;六、众人乐观;
七、所得果报眷属不可破坏;八、常与明人相会;
九、不离法声;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止贪欲得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土,离於魔怨及诸外道。』
9.佛言:『停止瞋恚获十种功德。何等为十?
一、离一切瞋;二、乐不积财;三、众圣喜乐;
四、常与贤圣相会;五、得利益事;六、颜容端正;
七、见众生乐则生欢喜;八、得於三昧;
九、得身口意光泽调柔;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止瞋恚得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人不久得无上智,到菩提时,於彼国土,所有众生悉得三时来生其国,心极清净。』
10.佛言:『停止邪见获十种功德。何等为十?
一、心性柔善朋侣贤良;二、信有业报,乃至夺命,不起诸恶;
三、敬信三宝,设为活命不信天神;四、得於正见,不怪异事,亦不简择良日吉时;
五、常生人天,离诸恶道;六、常乐福德明人赞誉;
七、弃俗礼仪常求圣道;八、离断常见入因缘法;
九、常与正趣正发心人共相会遇;十、身坏命终得生善道。
诸仁者!是名停止邪见得十种功德。若能以此善根回向无上菩提,是人速满六波罗蜜,於清善佛土而成正觉,得菩提已,於彼国土,功德智慧一切,善根庄严众生来生其国,不信天神,离恶道畏,於彼命终还生善道。』」
11.《大宝积经》云:「持十善业戒者,有五事利益:
一、能制恶行;二、能作善心;三、能遮烦恼;
四、成就净心;五、能增长戒。若人善修不放逸,八万四千无量戒品皆悉在十善戒中。」
12.《月灯三昧经》云:「佛言:若有菩萨能净持戒有十种利益。何等为十?
一、满足一切智;二、如佛所学而学;三、智者不毁;
四、不违誓愿;五、安住於行;六、弃舍生死;
七、慕乐涅盘;八、得无缠心;九、得胜三昧;十、不乏信财。」
13.《杂阿含经》云:「若行十不善业则生地狱,后若转生人中则受诸难,又若行十善业则得生
谁知道,和尚受的五戒,都是戒什么啊?
五戒是不杀生、不盗、不邪淫、不妄语、不饮酒。
持戒有很深的讲究,详细的请在【百度】中搜索“以戒为师进趣菩提_百度文库”。下面是从中摘录的部分内容:
皈依、受戒是佛法里非常重要的内容,是修学佛法 的基础。一般人的内心犹如脱缰野马,经常会处于散乱甚至放逸、恶念之中。心不会因为属于“自己”就很听话,常常是无法自主的。强猛的贪欲、瞋恚烦恼起来, 心智蒙蔽,往往就做出自害害人的行为来。如果想要克治烦恼,免离伤害,就需要借助其他的力量,首先就是三宝和戒律。依靠三宝的慈悲和智慧,将我们的心时时 收拢,安住在善法和戒律中。我们按照佛法戒律的规范来安顿身心、待人处事,烦恼就会得到净化,内心就会慢慢清净,我们对外在的境界才能够看得清楚,了了分 明,面对外在境界的迷惑,才会有念力、定力。有了对境的功夫之后,我们才能开智慧,有了智慧,便能更好地自利利他。
在家人皈依三宝后,进一步 可以受戒,根据自身的因缘条件可受持五戒或八关斋戒。依《四分律删补随机羯磨疏》(以下简称《羯磨疏》)所说,五戒是不杀生、不盗、不邪淫、不妄语、不饮 酒,八关斋戒是不杀生、不盗、不淫、不妄语、不饮酒、离花香璎珞香油涂身、离高胜床上坐及作倡伎乐故往观听、离非时食。八关斋戒一般一日一夜受持,可以多 次受。五戒受后终身奉持,可以只受部分条数,乃至只受一条,而且可以任意时段受持,乃至受持一日一夜的不杀生戒。
受持五戒的功德很大,超过一 般的善行,如弘一大师编集的《南山律在家备览略编•五戒》说:“经云:有善男女布施满天下众生,四事(衣服、饮食、卧具、汤药)供养,尽于百年,不如一日 一夜持戒功德。以戒法类通情、非情境故也。……由戒故,施得清净也。……若不持戒得财施者,多贪不净,以利求利,恶求多求,故使来世受不净果,如牛羊猪 狗,衣食粗恶。若持戒者,既绝恶求,清净行绝乃至佛果。”《羯磨疏济缘记》还说:“【疏】故云六波罗蜜在心不在事等。【记】此为破垢心之人,非谓废除事 行。今人不修戒、施,妄以此语文饰己非,一何谬哉!”(卷二之四)
受持八关斋戒的功德尤其殊胜,如《南山律在家备览略编•八戒》说:“经说: 作阎浮王,于人中宝一切自在,不如八戒十六分一。……除五逆罪,余罪皆灭。……譬如软将将兵,终竟无勋;健将破敌,一日之中功盖天下。五戒、八戒,其相同 此。良由五但离邪,未能清绝;八行全净,相同无漏。约期乃少,取行则多,故功益彼。”
五戒和八戒的前四戒是重戒,对出家人来说,归属根本戒。 对不受戒的人来说,杀生、偷盗、邪淫、妄语等行为也基本属于恶业,往往违背道德和国法,如杀生有发动战争、暴力恐怖、谋财害命等;偷盗有假公济私、偷税漏 税、伪劣假冒等;而放纵情欲、传播色情、插足婚姻等涉及邪淫;虚夸假报、欺上瞒下、坑蒙拐骗等也属妄语。这些相关的行为,严重的话,损人害己、丧身败德, 形成风气则对社会产生很大负面效应,使得犯罪猖獗、丑闻不断、诚信危机、人心愁怨。因此受持此戒,自行化他,便是庄严国土、利乐有情。
佛教戒 条看似简单,其实非常精要,而且相关的规定比世俗法律更深细,作恶的前期准备,乃至起心动念,都入犯科,因而也更有道德修身的内涵,能避免《论语》所说“ 导之以政,齐之以刑,民免而无耻”的弊病。同时,戒律比道德更有约束力,因为有明确的结罪治罚,例如犯了根本重罪就丧失戒体,不能再受戒,也不能出家,已 出家的要逐出僧团;对出家人,犯了次重戒、轻戒,也有相应的治罚措施。佛教戒律具有世俗法律和道德的双重内涵和功用,同时又比它们更深广,因为是基于恒沙 国土、三界六道的世界观和无限生命、修行解脱的人生观,直接导向定慧修证和无上菩提。因此我们应该欢喜、殷重地学戒、持戒,首先从四根本重戒开始学习和持 守。
(一)四根本戒概要
1、 不杀生(由于字数限制,没有摘录)
2、 不盗(由于字数限制,没有摘录)
3、 不邪淫
(1)戒相
[1]邪淫犯缘
由四缘犯邪淫:一、是邪淫正境;二、兴染心;三、起方便;四、与境合。
对男众而说,邪淫的正境如《大智度论》说:“邪淫者,若女人为父母、兄弟、姊妹、夫主、儿子、世间法、王法守护,若犯者,是名邪淫。若有虽不守护,以法 为守。云何法守?一切出家,女人在家受一日戒(八关斋戒),是名法守。若以力,若以财,若诳诱,若自有妻受戒、有娠、乳儿、非道,如是犯者,名为邪淫。如 是种种,乃至以花鬘与淫女为要,如是犯者,名为邪淫。”(卷第十三)《优婆塞戒经》说:“或先与他期,或先许他,或先受财,或先受请,木泥画像及以死尸, 如是人边作非梵行,得邪淫罪。若属自身而作他想,属他之人而作自想,亦名邪淫。”(卷第六)对女众而说,将以上经论所说的改女为男、夫妻互改、改他为她, 除有娠、乳儿等,即是邪淫正境。
《大智度论》说:“问曰:人守人瞋,法守破法,应名邪淫。人自有妻,何以为邪?答曰:既听受一日戒,堕于法 中,本虽是妇,今不自在。过受戒时,则非法守。有娠妇人,以其身重,厌本所习,又为伤娠。乳儿时淫其母,乳则竭,又以心著淫欲,不复护儿。……问曰:若夫 主不知、不见、不恼,他有何罪?答曰:以其邪故。既名为邪,是为不正,是故有罪。复次此有种种罪过。夫妻之情,异身同体,夺他所爱,破其本心,是名为贼。 复有重罪、恶名、丑声、为人所憎,少乐多畏,或畏刑戮,又畏夫主、傍人所知,多怀妄语,圣人所呵,罪中之罪(邪淫破戒,故名罪中之罪)。复次,淫逸之人当 自思惟:‘我妇、他妻同为女人,骨肉情态彼此无异,而我何为横生惑心,随逐邪意?’邪淫之人破失今世、后世之乐。复次,回己易处以自制心:若彼侵我妻,我 则忿恚;我若侵彼,彼亦何异?恕己自制,故应不作。”(卷第十三)
邪淫由贪、瞋、痴烦恼所发起,如《瑜伽师地论》说:“若有见闻不应行事,便 不如理分别取相,遂贪欲缠之所缠缚而行非法,名贪所生欲邪行罪。或受他雇窃行媒嫁,由此方便行所不行,彼便获得贪欲所生欲邪行罪。或欲摄受朋友知识,或为 衣食承主教命,或为存活希求财谷、金银、珍宝而行邪行,如是一切名贪所生欲邪行罪。复次若作是思:‘彼于我所乐行无义。’广说乃至九恼害事以为依止而行邪 行,非彼先有欲缠所缠,然于相违非所行事,为报怨故勉励而行,名瞋所生欲邪行罪。或憎彼故,以彼妻妾令他毁辱,彼若受教行欲邪行,便触瞋恚所生相似欲邪行 罪,或更尤重。如是一切欲邪行罪,名瞋所生。复次若作是心:‘母及父亲或他妇女命为邪事,若不行者便获大罪,若行此者便获大福。’非法谓法而行邪行,名痴 所生欲邪行罪。”(卷第六十)
[2]邪淫轻重
与同性、与畜生行淫,都犯上品重罪。被人逼淫,如果受乐,也是上品重罪。自淫者,中罪。
起邪心,但没动言行,下罪,如《备览》说:“败正毁德,莫不由之。染心看者,下罪。闻声起染亦尔。”有言行,但没有正犯,中罪。
教别人邪淫,如果被教的人做了,那么被教的人犯上品罪,教的人犯中罪;如果没做,教的人犯下罪。以淫秽书画、影视教人邪淫,多一人受影响,那么制作和流通的人中罪或下罪就累积一品,淫书不毁,罪业不尽。
就邪淫业道罪的轻重,淫心重的,罪重,如《优婆塞戒经》说:“邪淫亦有轻重,从重烦恼则得重罪,从轻烦恼则得轻罪。”(卷第六)六亲中行淫,是逆罪,重中之重。
(2)果报
《优婆塞戒经》说:“若复有人乐为邪淫,是人不能护自他身,一切众生见皆生疑,所作之事妄语在先,于一切时常受苦恼,心常散乱,不能修善,喜失财物,所 有妻子心不恋慕,寿命短促,是名邪淫现在恶果。舍此身已,处在地狱,受恶色力、饥渴、长命、无量苦恼,是名后世恶业果报。若得人身,恶色、恶口,人不喜 见,不能守护妻妾、男女(子、女)。”(卷第三)《瑜伽师地论》说:“若器世间多诸便秽,泥粪不净,臭处迫迮,多生不净臭恶之物,凡诸所有皆不可乐,如是 一切名欲邪行增上果。”(卷第六十)
《十善业道经》说:“若离邪行,即得四种智所赞法。何等为四?一、诸根调顺;二、永离喧掉;三、世所称叹;四、妻莫能侵。是为四。若能回向阿耨多罗三藐三菩提者,后成佛时得佛丈夫隐密藏相。”
(3)对治邪心
《印光法师文钞三编》说:“淫欲为害,伤身丧志,虽属夫妻,亦当节制。若是邪淫,更非所宜,古今志士,无一犯之。”(卷第四)
《寿康宝鉴》说:“盖淫念一生,诸念皆起:邪缘未凑,生幻妄心;勾引无计,生机械心;少有阻碍,生瞋恨心;欲情颠倒,生贪著心;羡人之有,生妒毒心;夺 人之爱,生杀害心。廉耻丧尽,伦理俱亏。种种恶业,从此而起。种种善愿,从此而消。故曰万恶淫为首。夫一动淫心,未必实有其事,已积恶造业如此,况显蹈明 行、罔知顾忌者乎?!世有忠厚善人而身后不昌、才士文人而终身潦倒者,其病皆由于此。今欲断除此病,当自起念时截断病根!”
《备览》说:“凡 夫重色,甘为之仆,终身驰骤,为之辛苦。《净心观》云:贪色者骄,贪财者吝,既骄且吝,虽有余德,亦不足观。……心行微细,粗情不觉,纵知违戒,制御犹 难,岂况悠悠,终无清脱。请临现境,自审狂心。或宛转回头,或殷勤举眼,或闻声对语,或吸气缘根,虽未交身,已成秽业。大圣深制,信不徒然。谅是众苦之 源、障道之本,是以托腥臊而为体,全欲染以为心,漂流于生死海中,焉能知返?交结于根尘网里,实谓难逃!当自悲嗟,深须勉强,或观身不净即是屎囊,或谛彼 淫根实唯便道,或缘圣像,或念佛名,或诵真经,或持神咒,或专忆受体(所受戒体),或摄念在心,或见起灭无常,或知唯识所变,随心所到,着力治之。任性随 流,难可救也!”
印光大师《复永业居士书》说:“近世少年,多由情欲过重,或纵心冶游,或昵情妻妾,或意淫而暗伤精神,或手淫而泄弃至宝。由 是体弱心怯,未老先衰,学问事业,皆无成就。甚至所生子女,皆属孱弱,或难成立。而自己寿命,亦不能如命长存。可不哀哉!汝恐亦犯如上诸病,有则改之,无 则加勉。既长持念菩萨名号,必须恳切至诚,自可所愿皆遂。倘仍悠悠忽忽,则亦只得悠悠忽忽之感应,决不能如愿悉偿也。”
印光大师《劝毁淫书 说》讲:“邪说之最足以害人心世道者,莫如淫词小说为甚。盖圣贤经传,唯恐不能觉天下之愚迷,而淫词小说,唯恐不能丧斯民之廉耻。以故小说出而淫风炽,淫 词兴而贞德衰。然谁无羞恶之心,岂肯作禽兽之事?但以聪明子弟、灵敏妇女,一睹此书,悉为所惑。初则艳其词章,以为佳妙。继则情随文转,不能自持。遂致竟 以希圣希贤、宜家宜国之身,甘作钻穴逾墙、偷香窃玉之事,而绝无顾惜者,皆此等邪书之所蛊惑也。其毒人也,烈于蜜饯砒霜;其陷人也,惨于雪覆坑坎。令人灭 理而乱伦,折福而损寿,破家而杀身,辱先而绝后。及其死也,尚使神识堕于地狱,受诸极苦,久经长劫,莫由出离。可不哀哉!……一切有心世道仁人君子,凡见 此等人,务必劝令改业,凡见此等书及板,务必尽行焚毁。有力则独任其资,无力则劝众共举。”
《大智度论》说:“菩萨等心于此,通达无碍。得是 无碍心已,众生虽有大罪大过,但欲利益,不生恼心。慈心安稳无碍不恼心,譬如孝子爱敬父母,如兄、如弟、如姊妹、如儿女,无淫欲心而生爱敬慈念。世人但能 爱敬所亲,菩萨普及一切。得是柔软清净好心,名众生忍,是法忍初门。”(卷第七十二)
4、 不妄语(由于字数限制,没有摘录)
南无阿弥陀佛!
五戒十善分别指什么?
五戒十善分别是什么?
五戒者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄语。 五不饮酒。
十善者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄言。 五不绮语。 六不两舌。 七不恶口。八不悭贪。 九不嗔恚。 十不邪见。
五戒十善指的是什么
您好 很高兴为您解答。
【五戒】
梵语pan~ca s/i^la^ni。指五种制戒。(一)为在家男女所受持之五种制戒。即:(一)杀生,(二)偷盗(不与取),(三)邪淫(非梵行),(四)妄语(虚诳语),(五)饮酒。又作优婆塞五戒、优婆塞戒。在小乘经量部中,受三归依即成优婆塞,准许五戒分别受持;说一切有部则须先受三归依,后具受五戒,始名优婆塞,故不许五戒分别受持。五戒之中,前四戒属性戒,于有情之境发得;后一戒属遮戒,于非情之境发得。又前三戒防身,第四戒防口,第五戒通防身、口,护前四戒。我国古来以五戒配列于仁、义、礼、智、信五常,复以不杀配东方,不盗配北方,不邪淫配西方,不饮酒配南方,不妄语配中央。〔杂阿含经卷三十三、增一阿含经卷二十、毗尼母经卷一、大智度论卷十三、萨婆多毗尼毗婆沙卷一、俱舍论卷十四、仁王护国般若经疏卷二、摩诃止观卷六之上〕
(二)亦为在家男女所受持之五种制戒。即:(一)杀生,(二)偷盗,(三)邪淫,(四)两舌、恶口、妄言、绮语,(五)饮酒。然此五戒之中,第四戒总摄口业之恶,盖由十恶之说转来者。灌顶经卷一、优婆塞五戒威仪经、四天王经等皆举此说。
(三)为在家菩萨所受持之五种制戒。即禁绝:(一)夺生命,(二)不与取,(三)虚妄语,(四)欲邪行,(五)邪见等。大日经卷六受方便学处品、大日经疏卷十八等说之。即于通途之五戒中,除去饮酒戒,另加邪见戒。〔杂阿含经卷三十一、增一阿含经卷七、优婆塞戒经卷六、优婆塞五戒相经、瑜伽师地论卷五十四〕
【十善十恶】
十善即十善业,梵语das/akus/ala-karma^ni。乃身口意三业中所行之十种善行为。又作十善业道、十善道、十善根本业道、十白业道。反之,身口意所行之十种恶行为,称为十恶,又作十不善业道(梵das/a^kus/ala -karma-patha^ni )、十恶业道、十不善根本业道、十黑业道。即:(一)杀生。(二)偷盗。(三)邪淫。(四)妄语。 (五)两舌,即说离间语、破语。(六)恶口,即恶语、恶骂。(七)绮语,即杂秽语、非应语、散语、无义语。乃从染心所发者。(八)贪欲,即贪爱、贪取、悭贪。(九)嗔恚。(十)邪见,即愚痴。离以上十恶,则为十善。依此顺序,属身业者三,属口业者四,属意业者三,称为‘身三、口四、意三’。除意三外之七支,称为七支业(口四亦称语四)。造业之经过可分为加行、根本与后起三个阶段,此十业道属根本者,故立为根本业道。
十善十恶之说,见于大、小乘诸多经典,阿含经谓行十善将生人天世界,行十恶则堕地狱、饿鬼、畜生三恶道。说一切有部等部派对十善十恶之果报分为异熟果、等流果、增上果加以解释,因行十恶而堕三恶道者,为异熟果;因杀生业而致多病短命者,为等流果;因杀生业而遇霜雹、尘秽等害者,为增上果。
佛教中的“五戒十善”是指什么
五戒:戒杀生、戒偷盗、戒邪淫、戒妄语、戒饮酒。
十善:做到不杀生,不偷盗、不邪淫、不妄语、不饮酒、不贪、不嗔、不愚痴、不傲慢、不疑惑。
下辈子想要在为人必须做到这是善才可以,这是最低标准,所以净空老法师说现在的人百分之95都要下地狱的,所以要好自为之啊。您可以看看印广法师讲的《过五关度六将证菩提》,看完您就都明白了,宇宙万法哪里来的,阿弥陀佛
五戒十善是什么意思
十善
十善者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄言。 五不绮语。 六不两舌。 七不恶口。八不悭贪。 九不嗔恚。 十不邪见。
此中前三名身业。中四名口业。后三名意业。业者。事也。若持而不犯。则为十善。若犯而不持。则为十恶。
十恶分上中下。感地狱饿鬼畜生三恶道身。十善分上中下。感天人阿修罗三善道身。善因感善果。恶因感恶果。决定无疑。丝毫不错也。
杀盗淫妄。已于五戒中说。绮语者。谓无益浮词。华妙绮丽。谈说淫欲。导人邪念等。
两舌者。谓向彼说此。向此说彼。挑唆是非。斗构两头等。
恶口者。谓言语粗恶。如刀如剑。发人隐恶。不避忌讳。又伤人父母。名大恶口。将来当受畜生果报。既受佛戒。切莫犯此。
悭贪者。自己之财。不肯施人。名之为悭。他人之财。但欲归我。名之为贪。
嗔恚者。恨怒也。见人有得。愁忧愤怒。见人有失。悦乐庆快。及逞势逞气。欺侮人物等。
邪见者。不信为善得福。作恶得罪。言无因果。无有后世。轻侮圣言。毁佛经教等。
然此十善。总该一切。若能遵行。无恶不断。无善不修。恐汝等不能体察。今略举其一二。
当孝顺父母。无违无逆。委曲宛转。劝令入道。断荤吃素。持戒念佛。求生西方。了脱生死。父母若信。善莫大焉。如决不依从。亦勿强逼。以失孝道。但于佛前。代父母忏悔罪过。斯可矣。
于兄弟则尽友。於夫妇则尽敬。于子女则极力教训。使其为良为善。切勿任意憍惯。致成匪类。
于邻里乡党。当和睦忍让。为说善恶因果。使其改过迁善。于朋友则尽信。于仆使当慈爱。
于公事则尽心竭力。同于私事。凡见亲识。遇父言慈。遇子言孝。若做生意。当以本求利。不可以假货哄骗于人。
若以此风。化其一乡一邑。便能消祸乱于未萌。致刑罚于无用。可谓在野尽忠。居家为政矣。
五戒
五戒者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄语。 五不饮酒。
好生恶死。物我同然。我既爱生。物岂愿死。由是思之。生可杀乎。
一切众生。轮回六道。随善恶业。升降超沈。我与彼等。于多劫中。互为父母。互为子女。当思拯拔。何忍杀乎。
一切众生。皆有佛性。于未来世。皆当成佛。我若堕落。尚望拔济。又既造杀业。必堕恶道。酬偿宿债。展转互杀。无有了期。由是思之。何敢杀乎。
然杀生之由。起于食肉。春知如上所说因缘。自不敢食肉矣。又愚人谓肉为美。不知本是精血所成。内盛屎尿。外杂粪秽。腥臊臭秽。美从何来。常作不净观。食之当发呕矣。
又生谓人及禽兽。蛆虫鱼虾。蚊虻蚤蝨。凡有命者皆是。不可谓大者不可杀。小者可杀也。
佛经广说戒杀放生功德利益。俗人不能得读。当观安士先生万善先资。可以知其梗概矣。
不偷盗者。即是见得思义。不与不取也。此事知廉耻者。便能不犯。然细论之。非大圣大贤。皆所难免。
何也。以公济私。克人益己。以势取财。用计谋物。忌人富贵。愿人贫贱。
阳取为善之名。遇诸善事。心不认真。如设义学。不择严师。误人子弟。施医药。不辨真假。误人性命。
凡见急难。漠不速救。缓慢浮游。或致误事。但取塞责了事。糜费他人钱财。于自心中。不关紧要。
如斯之类。皆名偷盗。以汝等身居善堂。故摘其利弊而略言之。
不邪淫者。俗人男女居室。生男育女。上关风化。下关祭祀。夫妇行淫。非其所禁。但当相敬如宾。为承宗祀。不可以为快乐。徇欲忘身。
虽是己妻。贪乐亦犯。但其罪轻微。若非己妻。苟合交通。即名邪淫。其罪极重。
行邪淫者。是以人身行畜生事。报终命尽。先堕地岳饿鬼。后生畜生道中。千万亿劫。不能出离。
一切众生。从淫欲生。所以此戒难持易犯。纵是贤达。或时失足。何况愚人。
若立志修持。须先明利害。及对治方法......
五戒十善是什么意思
十善 十善者 一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄言。 五不绮语。 六不两舌。 七不恶口。八不悭贪。 九不嗔恚。 十不邪见。 此中前三名身业。中四名口业。后三名意业。业者。事也。若持而不犯。则为十善。若犯而不持。则为十恶。
五戒十善是什么功德
十善
十善者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄言。 五不绮语。 六不两舌。 七不恶口。八不悭贪。 九不嗔恚。 十不邪见。
此中前三名身业。中四名口业。后三名意业。业者。事也。若持而不犯。则为十善。若犯而不持。则为十恶。
十恶分上中下。感地狱饿鬼畜生三恶道身。十善分上中下。感天人阿修罗三善道身。善因感善果。恶因感恶果。决定无疑。丝毫不错也。
杀盗淫妄。已于五戒中说。绮语者。谓无益浮词。华妙绮丽。谈说淫欲。导人邪念等。
两舌者。谓向彼说此。向此说彼。挑唆是非。斗构两头等。
恶口者。谓言语粗恶。如刀如剑。发人隐恶。不避忌讳。又伤人父母。名大恶口。将来当受畜生果报。既受佛戒。切莫犯此。
悭贪者。自己之财。不肯施人。名之为悭。他人之财。但欲归我。名之为贪。
嗔恚者。恨怒也。见人有得。愁忧愤怒。见人有失。悦乐庆快。及逞势逞气。欺侮人物等。
邪见者。不信为善得福。作恶得罪。言无因果。无有后世。轻侮圣言。毁佛经教等。
然此十善。总该一切。若能遵行。无恶不断。无善不修。恐汝等不能体察。今略举其一二。
当孝顺父母。无违无逆。委曲宛转。劝令入道。断荤吃素。持戒念佛。求生西方。了脱生死。父母若信。善莫大焉。如决不依从。亦勿强逼。以失孝道。但于佛前。代父母忏悔罪过。斯可矣。
于兄弟则尽友。於夫妇则尽敬。于子女则极力教训。使其为良为善。切勿任意憍惯。致成匪类。
于邻里乡党。当和睦忍让。为说善恶因果。使其改过迁善。于朋友则尽信。于仆使当慈爱。
于公事则尽心竭力。同于私事。凡见亲识。遇父言慈。遇子言孝。若做生意。当以本求利。不可以假货哄骗于人。
若以此风。化其一乡一邑。便能消祸乱于未萌。致刑罚于无用。可谓在野尽忠。居家为政矣。
五戒
五戒者
一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄语。 五不饮酒。
好生恶死。物我同然。我既爱生。物岂愿死。由是思之。生可杀乎。
一切众生。轮回六道。随善恶业。升降超沈。我与彼等。于多劫中。互为父母。互为子女。当思拯拔。何忍杀乎。
一切众生。皆有佛性。于未来世。皆当成佛。我若堕落。尚望拔济。又既造杀业。必堕恶道。酬偿宿债。展转互杀。无有了期。由是思之。何敢杀乎。
然杀生之由。起于食肉。春知如上所说因缘。自不敢食肉矣。又愚人谓肉为美。不知本是精血所成。内盛屎尿。外杂粪秽。腥臊臭秽。美从何来。常作不净观。食之当发呕矣。
又生谓人及禽兽。蛆虫鱼虾。蚊虻蚤蝨。凡有命者皆是。不可谓大者不可杀。小者可杀也。
佛经广说戒杀放生功德利益。俗人不能得读。当观安士先生万善先资。可以知其梗概矣。
不偷盗者。即是见得思义。不与不取也。此事知廉耻者。便能不犯。然细论之。非大圣大贤。皆所难免。
何也。以公济私。克人益己。以势取财。用计谋物。忌人富贵。愿人贫贱。
阳取为善之名。遇诸善事。心不认真。如设义学。不择严师。误人子弟。施医药。不辨真假。误人性命。
凡见急难。漠不速救。缓慢浮游。或致误事。但取塞责了事。糜费他人钱财。于自心中。不关紧要。
如斯之类。皆名偷盗。以汝等身居善堂。故摘其利弊而略言之。
不邪淫者。俗人男女居室。生男育女。上关风化。下关祭祀。夫妇行淫。非其所禁。但当相敬如宾。为承宗祀。不可以为快乐。徇欲忘身。
虽是己妻。贪乐亦犯。但其罪轻微。若非己妻。苟合交通。即名邪淫。其罪极重。
行邪淫者。是以人身行畜生事。报终命尽。先堕地岳饿鬼。后生畜生道中。千万亿劫。不能出离。
一切众生。从淫欲生。所以此戒难持易犯。纵是贤达。或时失足。何况愚人。
若立志修持。须先明利害。及对治方法......
佛教中所说的“持五戒,修十善”具体是指什么
居士戒、别解脱戒要修五戒是不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不饮酒。
佛教徒都要修十善,
就是十善业,其中身体做的三善业是不杀生而能够放生、不偷盗而能够布施、不邪淫修梵行,语四善业是不妄语说真实语、不两舌说和合语、不恶口说柔和、不绮语说有意义语,意三善业是不贪安住无贪心、不嗔安住无嗔心、不痴无邪见。
佛教中的五戒十善
是一样的。贪欲就是贪,嗔恚就是嗔,邪见即是愚痴,痴。
五戒:不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不饮酒。
十善: 十种的善业,即不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不两舌、不恶口、不绮语、不贪、不嗔、不痴。
五戒十善是人天福报的因。持五戒行十善到上上品,命终可生天。做到中上品,来世能得人身。
南无阿弥陀佛
五戒、十善、六度、四摄之行分别是什么意思啊
【五戒】 ﹝出增壹阿含经﹞ [一、不杀戒],谓人若于彼众生,妄加杀害,而夺其命,死堕恶道;或生人中,亦寿命短促。若不作是事,名不杀戒。 [二、不偷盗戒],谓人若于有主物不与而窃取之,死堕恶道;或生人中,亦受贫乏报。若不作是事,名不偷盗戒。 [三、不邪淫戒],谓人若淫泆无度,好犯他 *** 妾,死堕恶道;或生人中,妻妾亦不贞良。若不作是事,名不邪淫戒。 [四、不妄语戒],谓人若妄造虚言,隐覆实事,诳惑众听,死堕恶道;或生人中,亦口气臭恶,为人所憎。若不作是事,名不妄语戒。 [五、不饮酒戒],谓人若饮酒则纵逸狂悖,昏乱愚痴,无有智慧。若不饮者,是名不饮酒戒。 【五戒配五常五行】 ﹝出仁王经疏﹞ [一、不杀配仁],慈爱好生曰仁,五行之木亦主于仁,仁则不杀,故以不杀配仁也。 [二、不盗配智],邪正明了曰智,五行之水亦主于智,智则不盗,故以不盗配智也。 [三、不邪淫配义],制事合宜曰义,五行之金亦主于义,义则不邪淫,故以不邪淫配义也。 [四、不妄语配信],真实不欺曰信,五行之土亦主于信,信则不妄语,故以不妄语配信也。 [五、不饮酒配礼],处事有则曰礼,五行之火亦主于礼,礼则防于过失,故以不饮酒配礼也。 持十善戒行者中,上品者与中品者由其功德,得生于天上,下品者能王于人中 。 十善: 十种的善业,即不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不两舌、不恶口、不绮语、不贪、不嗔、不痴。 【十善】 ﹝出法界次第﹞ 善即顺理之义。谓行此十法,皆顺理故。然有二种:一者止,二者行。止,则止息己恶,不恼于他;行,则修行胜德,利安一切也。 [一、不杀生],不杀生者,谓不害一切物命,即是止杀之善。既不杀已,当行放生之善也。 [二、不偷盗],不偷盗者,谓不窃取他人财物,即是止盗之善。既不盗已,当行布施之善也。 [三、不邪淫],不邪淫者,谓不行邪淫欲事,即是止淫之善。既不邪淫,当行清净梵行之善也。 [四、不妄语],不妄语者,谓不起虚言,诳惑他人,即是止妄语之善。既不妄语,当行实语之善也。 [五、不两舌],不两舌者,谓不向两边,说是谈非,令他斗诤,即是止两舌之善。既不两舌,当行和合利益之善也。 [六、不恶口],不恶口者,谓不发粗犷恶言,骂辱他人,即是止恶口之善。既不恶口,当行柔和软语之善也。 [七、不绮语],不绮语者,谓不庄饰华丽之言,令人乐闻,即是止绮语之善。既不绮语,当行质直正言之善也。 [八、不贪欲],不贪欲者,谓不贪著情欲尘境,即是止贪之善。既不贪欲,当行清净梵行之善也。 [九、不嗔恚],不嗔恚者,谓不生忿怒之心,嗔恨于人,即是止嗔之善。既不嗔恚,当行慈忍之善也。 [十、不邪见],不邪见者,谓不偏邪异见,执非为是,即是止邪见之善。既不邪见,当行正信正见之善也。 【引佛经】: 五戒:不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不饮酒。 佛教认为,这类不道德的行为应该严格禁止,所以称为五戒。 十善:是在五戒的基础上建立的,约身、口、意三业分成十种。反之,称为十恶。 身业有三种:不杀、不盗、不邪淫; 口业有四种:不妄语欺骗、不是非两舌、不恶口伤人、不说无益绮语; 意业有三种:不贪、不嗔、不愚痴。
佛教中的持五戒修十善指的是什么??
一、不杀生,二、不偷盗,三、不邪淫,四、不恶口,五、不两舌,六、不妄语,七、不绮语,八、不贪,九、不嗔,十、不痴。
为什么要守五戒十善慈城罗珠堪布开示?
五戒”在佛教中的重要性,你明白吗
五戒是哪五戒,想必大家都很清楚了,五戒是佛教中的最基础的戒律,也是中国的大乘佛教中最根本的戒律。只要是进入佛门的弟子都应该受持五戒,也被称之为“在家戒”,五戒看起来是特别的简单,可是其中所含的意义却是极为的深奥的,而五戒也是和道德规范很接近的,如果佛弟子能够严格的遵守这五戒,就能够获得天人福报。
受持五戒的功德是极大的,它能够让我们远离世间的一切的恶法,是一切善法的生长的基础,严持五戒是为了获得一切戒,是证得一切无漏功德和圣果的根本之所在。戒是佛陀为了解救众生从大悲心中流露出来的甘露,是一众佛弟子为了求得出离心的根本保障。五戒是做人的原则,如果能够严持五戒,就能够保证人身不失。
戒在修行佛法中有着极为殊胜的功德,戒被称之为一切善法功德的出处。人必须停止作恶,才可以向善,有了善心,才可以寻求进一步的解脱。世间最大的利益莫过于学佛了生死,成就无上菩提,如果我们想要得到这样的善法,就一定要持戒。
佛教的戒律有很多,但是全部都是以五戒为基础,以五戒为原型,其余的都是五戒的分支,而其他一切戒的目的,都是为了保护五戒是清净所在。所以,一切戒中,五戒最为重要,五戒如果学不好,其余的一切戒你都无从下手,如果你五戒可以吃得清净,那么其余的一切戒都会水到渠成很容易就能够持得了。
五戒是佛弟子做人的最基本的道德,也是伦理的基本德目,五戒的根本就是让持戒之人能够了脱生死,我们学佛的宗旨也是了脱生死,脱离轮回,如果一个佛弟子能够将五戒持得清净,那么他往生佛国净土 日子也会近在咫尺了。比丘戒是通往涅槃的一个桥梁,而五戒是作为比丘戒的一个根基之所在。佛教徒遵守五戒,就像是公民遵守宪法一样,不同的是,法律是外在的约束,而佛教的戒律则是发自内心的自我要求,叫做自律。
在家的居士受持五戒本来就是一件喝酒平常的是,只要有一个戒师,就可以自说自受,如果不懂戒词或者说是不明白五戒的含义的话,可以请一位戒师开导,这样便可发心完成五戒,可是近年来,却有人把受戒当做是一件大佛事来做,虽然这样是庄严了佛法,但是这样无异于是这一种铺张浪费,将五戒的戒法被这些繁琐的事情给压得透不过气,这样五戒也就失去了他真正的意义。五戒是在家的佛子的一种发心,实际上就是自我的一种约束了,没有必要将其搞得那么隆重,从而让人觉得受戒是一件多么麻烦的事,这样做就让五戒失去了它本来该有的面目。