直下无心便是道出自哪部经
1、众生诸佛更无差别。但能无心。便是究竟。学道人若不直下无心。累劫修行终不成道。被三乘功行拘系不得解脱。 然证此心有迟疾。 有闻法一念便得无心者。 有至十信十住十行十回向。乃得无心者。长短得无心乃住。
2、诸法因缘生,我说是因缘;因缘尽故灭,我作如是说 。——《造塔功德经》所有的色相无色相,我说是因缘而起;因缘和合到尽头则散坏。此有故彼有,此生故彼生;此无故彼无,此灭故彼灭。
3、心自无心,亦无无心者。将心无心,心却成有,默契已。 404 .直下无心,本体自现,如大日轮升于灵空,遍照十方更无障碍。 405 .不即不离,不住不着,纵横自在,无非道场。 406 .当下无心,便是本法。
4、但能无心,便是究竟。若不直下无心,累劫修行,终不成道。 2天上天下,唯我独尊,自观自在,守本真心。 2爱尚语录:一花一世界,一佛一如来。 2佛祖奚以异于人,而所以异于人者,能自护心念耳。
5、这个在《楞严经》里面,将来就会讲到,二十五圆通里面,就是观世音菩萨反闻闻自性是最殊胜的,因为他用本性修行,直下无心便是道,不离本处,即得菩提。
6、无所住心」。在《观经》中「是心作佛,是心是佛」。以上两经中的「心」字,即是本经经题中的「心」字。蕅益大师在《心经释要》中说:「此直指吾人现前一念介尔之心,即是三般若也」。