释具行的诗一首
1、悼具行禅人自化身生西记诗二首(虚云禅师)枯肠欲断只呼天,痛惜禅人殒少年。数载名山参谒遍,归来念佛荷锄边。助兴梵刹同艰苦,密行功圆上品莲。燃臂药王真供养,孔悲颜殁尚凄然。
2、释具行(1876-1924),名日辩,云南大理人。
3、相思凡几日,土膏释原野。野客熙清阴,陌上黎阳尘。我用亦不凡,雪霜顿销释。尽日心熙熙,周德眷遗黎。凡物各自有根本,释子身心无垢纷。熙子仙车下凤台,黎洲老人命余宿。莫将凡圣比云泥,弥天释子本高情。
禅门中秋诗词
1、中秋的禅诗如下:八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。——杜甫《茅屋为秋风所破歌》。赏析:“风怒号”三字,音响宏大,读之如闻秋风咆哮。
2、中秋诗词如下:闲吟秋景外,万事觉悠悠。此夜若无月,一年虚过秋。清香闻晓莲,水国雨馀天。天气正得所,客心刚悄然。乱兵何日息,故老几人全。此际难消遣,从来未学禅。尘里兼尘外,咸期此夕明。
3、中秋:明 · 杨慎,四壁蛩吟白露团,西园清夜为谁欢。千家门闭中秋月,只有愁人独自看。中秋:宋 · 方岳,晓入云堂已起单,病留法喜太无端。当涂月拟中秋见,建邺水仍江上寒。
4、中秋 闲吟秋景外,万事觉悠悠。此夜若无月,一年虚过秋。中秋 [作者]郑谷[朝代]唐 清香闻晓莲,水国雨馀天。天气正得所,客心刚悄然。乱兵何日息,故老几人全。此际难消遣,从来未学禅。
虚云法师一对联自述其波澜壮阔的一生:坐阅五帝四朝,不觉沧桑几度;受尽...
1、坐阅五帝四朝,不觉沧桑几度;意思是:终日埋首于历史典籍,不知不觉数年转眼过去。因沉迷,故不觉。受尽九磨十难,了知世事无常。意思是:历经人世磨难,彻悟世事无常。因历多难,故而了知。
2、虚云法师曾以此一对联自述其波澜壮阔的一生:坐阅五帝四朝,不觉沧桑几度;受尽九磨十难,了知世事无常。
3、十磨九难了知世事无常,九死一生才知生命可贵。
4、坐阅五帝四朝,不觉沧桑几度;受尽九磨十难,了知世事无常。
虚云法师《山居诗》
明天就能回到久违的山上了,恰好 读到这首虚云法师的《山居诗》。感觉这是佛菩萨冥冥之中的加持引领。 山居意何远,放旷了无涯;松根聊作枕,睡起自烹茶。
在山林里居住,每天的劳作都悠然自得、与大自然亲近,没有落入尘世的俗套。这句话主要表达了山居的惬意,远离了城市喧嚣与纷争。如同陶渊明爱的是田园生活,而不是像世人那样追逐名和利。这句诗出自虚云禅师《山居》其二。
天中明月照芦扉,溪上凉风生葛衣。倚树呼猿向溪立,纷纷松叶杖头飞。——明代·雪山法师《山居诗》 山居诗 天中明月照芦扉,溪上凉风生葛衣。 倚树呼猿向溪立,纷纷松叶杖头飞。缕缕轻烟细细风,秋千池馆万家同。
此诗描绘了秋雨初晴后傍晚时分山村的旖旎风光和山居村民的淳朴风尚,表现了诗人寄情山水田园并对隐居生活怡然自得的满足心情,以自然美来表现人格美和社会美。
稍回妍暖日自喜,扫尽积阴天解颜。——宋·朱翌《约郑公绩出城》红白花枝争鬬发,晴阴天气半相和。