定弘法师答问:请问口臭可以出声念佛,念经
我们身体本身就是不净身,满身的臭气,你打香水也没用。佛菩萨看我们,那真是很可怜的,臭秽身体,但是他慈悲,怜愍我们,不舍弃我们。所以我们有恭敬心来念经、念佛,这是没问题的。
念佛,出声念和默念都好。但如果长时间念,则建议默念为好。默念,注意不是心念,要动嘴动口念,但不出声,六个字要每个字音都听清楚,心里明明白白念的什么音。再,念佛最好是六字:南无阿弥陀佛。
定弘法师佛经上应该是有这样的说法,但是一时半会儿我想不起来,可以去查一查。出声念也行,不出声念也可以,这都不妨碍。因为关键是你的心要真有,念阿弥陀佛,心里真有佛。
为什么说愍生法师不懂佛法妄破《楞严百伪》
以吕澄的佛学造诣,别说什么愍生,就算玄奘再来都未必能比得过吕澄。他说楞严经假,楞严经就真不了,这个时候不要提什么宣化,虚云,这些人压根没念过什么书,说句实话,都没资格和吕澄在佛学方面相提并论。
尼姑一般日常怎么修行的?
1、尼姑修行最普遍的形式是闭斋。一种断饮绝食、苦行修炼,纪念佛祖、禁欲严格的活动。也有有钱人家为超度家中亡人,请求尼姑替代自己闭斋的,完了给予一定的供养金。
2、坐禅,在尼姑们早上用过粥之后,就会回到禅堂,开始坐禅,这里的坐禅也叫做坐香,因为坐禅的时候需要点香,午饭之后的坐禅和这个是一样的。
3、一种断饮绝食、苦行修炼,纪念佛祖、禁欲严格的活动。也有有钱人家为超度家中亡人,请求尼姑替代自己闭斋的,完了给予一定的供养金。
唐中天竺三藏法师地婆诃(hē)罗奉敕(chì)译
唐中天竺三藏法师地婆诃罗 译 如是我闻:一时,佛在忉利天宫白玉座上,与大比丘、大菩萨等,及彼天主无量众俱。
俗家出家前姓名陈袆。法号玄奘,被尊称为三藏法师,后世俗称唐僧。玄奘这位唐代高僧出生于河南洛阳。他13岁时跟随二哥到洛阳净土寺出家。
中天竺人,以大乘学故,世号摩诃衍。于元嘉十二年(公元435年)至广州,后于荆州辛寺译出一卷《无量寿经》。《开元释教录》也有记载的天竺三藏求那跋陀罗曾经译有《小无量寿经》(即《阿弥陀经》)一部,但已失传。
大唐西域求法高僧传的内容
书中记叙自唐初至义净时代西行求法的60余僧人行迹,后附作者自传。
《大唐西域求法高僧传》,二卷,是公元691年唐代高德义净在南海室利佛逝国(今印度尼西亚苏门答腊岛)时的作品。
高昌王的母亲及王妃等,手持火烛在殿前迎接。见面之后,听玄奘说及一路之艰辛,自国王至嫔妃等无不凄然落泪,叹为稀有。延请玄奘在该国夏安居,并欲长期把玄奘留在该国,以弘传佛法。
《求法高僧传》二卷记载了约六十名僧人赴印求法的行程。这些僧人多舍陆而泛海,反映了7世纪下半期吐蕃雄据西域、黑衣大食东侵呼罗珊、吐火罗故地而造成的政治形势的变化。
其第二兄长捷先出家,住东都净土寺,察法师堪传法教,因将诣道场,教诵习经业。俄而有敕于洛阳度二七僧,时业优者数百,法师以幼少不预取限,立于公门之侧。时使人大理卿郑善果有知士之鉴,见而奇之,问曰:“子为谁家?”答以氏族。
常惺法师生平
光孝寺名僧代出,法音远播,四众皈依,为一方至道信仰之中心,是万名依法修行之重镇。
自一九二五年至一九三七年的十余年间,常惺法师和太虚法师先后于此主持闽南佛学院,四方佛子前来求学,前后有数百人。学风之盛,为全国佛学院之冠。海内外弘扬佛法的知名法师,大半出自该院。到了后期,因学风稍微松弛,时常发生风潮。
我拜着名的常惺法师为师开始,取法名慧清,上大学后就以此为号。但我受他的影响不大,主要是通过阅读佛教书来学习佛教。那个社会的人们都或多或少地有些佛教的信仰,我父亲就是如此,但我受家庭的影响也不大。
为什么这么说呢?常惺法师曾经总结道不彻底的爱有四个条件: 性情的契合; 思想的接近; 体态的优美; 经济的丰裕。 建立在这些条件上的“爱”随着条件优、劣的转变,当然也就产生“变化”。