少小离尘别故乡,天涯云水路茫茫。是谁写的
1、虚云老和尚写的,名古岩,又名演彻,字德清,祖籍湖南湘乡县。俗姓萧(一说“肖”),父玉堂,生母颜氏,庶母王氏。其父在福建做官,所以虚云老和尚于道光二十年庚子七月出生在福建的泉州。
2、《辞世诗》:“少小离尘别故乡,天涯云水路茫茫。百年岁月垂垂老,几度沧桑得得忘。但教群迷登觉岸,敢辞微命入炉汤。
3、片尾曲——虚云长老《辞世诗》少小离尘别故乡,天涯云水路茫茫。 百年岁月垂垂老,几度沧桑得得忘。 但教群迷登觉岸,敢辞微命入炉汤。
4、少小离尘别故乡,天涯云水路茫茫。百年岁月垂垂老,几度沧桑得得忘。但教群迷登觉岸,敢辞微命入炉汤。众生无尽愿无尽,水月光中又一场。
闻心志异(30)虚云
虚云和尚初次上鸡足山,进香礼拜华首门时,忽闻“当—当—当—”的钟声响了三下,在鸡足山上空久久回荡。
少顷,大狼至,入穴失子④,意甚仓皇⑤。竖于树上扭小狼蹄耳,故令嗥⑥;大狼闻声仰视,怒奔树下,号且爬抓⑦。其一竖又在彼树致⑧小狼鸣急。狼闻声四顾⑨,始望见之;乃舍此趋⑩彼,跑?号如前状。前树又鸣,又转奔之。
未几,菊将开,闻其门嚣喧如市。怪之,过而窥焉,见市人买花者,车载肩负,道相属也。其花皆异种,目所未睹。心厌其贪,欲与绝;而又恨其私秘佳本,遂款其扉,将就诮让。陶出,握手曳入。见荒庭半亩皆菊畦,数椽之外无旷土。
真可的怀古诗《游云居怀古》赏析
1、可公在云居山留止多日,对山上古迹遗址皆一一踏勘,并一一题咏,留有许多优美的诗篇。
2、杜甫的《咏怀古迹》组诗一共五首,主题是怀人,五首诗写的分别是诗人庾信、辞赋家宋玉、明妃王昭君,以及刘备和诸葛亮等五人。
3、此词怀古抒情,写自己消磨壮心殆尽,转而以旷达之心关注历史和人生。上阕以描写赤壁矶风起浪涌的自然风景为主,意境开阔博大,感慨隐约深沉。起笔凌云健举,包举有力。将浩荡江流与千古人事并收笔下。
虚云说禅净
且寥寥数语,把禅净合一道理说得圆融无碍。 虚云和尚主张佛所说的每个法门,并没有高低贵贱之分,只不过是根据众生的不同根基而方便施设。哪个法门适合自己,这个法门就是最好的法门。切不可因为自己修持某一法门,而诋毁其他法门。
成佛所以要先有信心,即把种子放在田里,等它发芽变秧,这时间又怕焦芽败种,错过时光,就是说修行要学大乘,勿误入小乘耽误前途。
念佛到一心不乱,何尝不是参禅?参禅参到能所双忘,又何尝不是念实相佛?禅者,净中之禅,禅与净,本相辅而行,奈何世人偏执,起门户之见,自赞毁他,很像水火不相容。 做工夫不一定在静中,能在动中不动,才是真实工夫。
释具行的诗一首
悼具行禅人自化身生西记诗二首(虚云禅师)枯肠欲断只呼天,痛惜禅人殒少年。数载名山参谒遍,归来念佛荷锄边。助兴梵刹同艰苦,密行功圆上品莲。燃臂药王真供养,孔悲颜殁尚凄然。
崔元受少府自贬所还,遗山姜花,以诗答之年代:唐作者: 刘禹锡故人博罗尉,遗我山姜花。采从碧海上,来自谪仙家。云涛润孤根,阴火照晨葩。静摇扶桑日,艳对瀛洲霞。世人爱芳辛,搴撷忘幽遐。传名入帝里,飞驿辞天涯。
诗经里开宗明义的第一首诗歌是《国风·周南》中的《关雎》。关关雎鸠,在河之洲。窈窕淑女,君子好逑。参差荇菜,左右流之。窈窕淑女,寤寐求之。求之不得,寤寐思服。悠哉悠哉,辗转反侧。参差荇菜,左右采之。窈窕淑女,琴瑟友之。
和煦温暖的春风吹拂着柳絮在空中旋转翻覆。雨霁后的春光灿烂无限。红花凋零吹落尽处,叶子正新绿茂盛。世上青春貌美之物正如这鲜妍的花朵一般,都只短暂的停留。
咏史怀古诗鉴赏的教案
1、咏史诗的概念咏史怀古诗,主要是以历史事件、历史人物、历史陈迹为题材,借登高望远、咏叹史实、怀念古迹来达到感慨兴衰、寄托哀思、托古讽今等目的。
2、⒉咏史怀古诗的源流:A、班固的《咏史》,被认为是中国诗歌史上第一首真正意义上的咏史诗。
3、在怀古诗中,咏史怀古是动因,言志抒怀才是最终的旨归。在鉴赏时,只要我们能紧扣住诗中“古”“史”的典故,抓住一个对接点和三条情感线索,就不难解读怀古诗的真谛。
4、这首诗以“台城”为题,其中蕴含着诗人怎样的历史反思? (2) 结句“只缘一曲后庭花”显示了这首怀古诗高超的表达技巧,试作简要分析。 (四)阅读下面一首宋词,然后回答问题。
5、——余秋雨千古兴亡多少事——咏史怀古诗鉴赏(一)诗类点击咏史诗是以吟咏或评论历史故事、历史人物为题材,借此抒发情怀、讽刺时事的诗歌。怀古诗是由凭吊古迹而产生联想、想象,引起感慨而抒发情怀抱负的诗。