关于寺庙下雪的诗句
四山环绕翠岧峣,想见凌晨雪未消。八万四千修月手,不知何处琢琼瑶。《春诗》 唐代:萧遘 南国韶光早,春风送腊来。水堤烟报柳,山寺雪惊梅。练色铺江晚,潮声逐渚回。青旗问沽酒,何处拨寒醅。
野寺望山雪,空斋对竹林。出处:唐·韦应物《酬令狐司录善福精舍见赠》译文:在善福寺里遥望漫山遍野的雪,空无一人的斋庙默然对着竹林。野园随客醉,雪寺伴僧归。
有关冬天下雪的诗句: 晨起开门雪满山,雪晴云淡日光寒。——郑燮《山中雪后》 水晶帘外娟娟月,梨花枝上层层雪。——杨基《菩萨蛮·水晶帘外娟娟月》 溪深难受雪,山冻不流云。——洪升《雪望》 前村深雪里,昨夜一枝开。
写雪的诗句:开门雪满山
出自清代郑燮的《山中雪后》晨起开门雪满山,雪晴云淡日光寒。檐流未滴梅花冻,一种清孤不等闲。译文清晨起来刚一开门,看到山头已被一场大雪覆盖。此时,天 空已放晴,初升太阳的光芒,透过淡淡的白云,也变得寒冷了。
晨起开门雪满山,雪晴云淡日光寒。檐流未滴梅花冻,一种清孤不等闲。这首诗描绘了一幅冬日山居雪晴图,清晨起,外面天寒地冻,大地银装素裹,旭日东升,雪后初晴,云彩淡淡。
“隔牖风惊竹,开门雪满山”的意思是:隔着窗户看见风把竹子吹的摇摆不定,如受惊一般 ,推开门,看见白雪已堆积满山。出自盛唐诗人王维的《冬晚对雪忆胡居士家》全诗:寒更传晓箭,清镜览衰颜。隔牖风惊竹,开门雪满山。
晨起开门雪满山全诗是晨起开门雪满山,雪晴云淡日光寒。檐流未滴梅花冻,一种清孤不等闲。《山中雪后》是清代诗人郑燮创作的一首七言绝句,这首诗写山中大雪后初晴的清晨所见,诗人借此诗作托物言志。
关于冬雪的诗句古诗如下:晨起开门雪满山,雪睛云淡日光寒。——郑燮《山中雪后》。赏析:清早起来,推门便见外面苍茫一片,世界被白雪包裹,凄清之中透着寒凉,哪怕太阳已经升起,但因为冷寒的落雪也变得毫无活力。
开门雪满山前一句如下:隔牖风惊竹。原文 寒更传晓箭,清镜览衰颜。隔牖风惊竹,开门雪满山。洒空深巷静,积素广庭闲。借问袁安舍,翛然尚闭关。译文 寒冷的更声已经传报拂晓时刻,明镜中先看到自己的衰老容颜。
星辰日月高天际,雪散烟花遍海隅翻译
天上的月亮星星挂在天地交接处,大雪像烟花散落在海角,遍布一地。《星辰日月高天际,雪散烟花遍海隅》出自宋诗人宋太宗的《缘识》:寻思往事便堪疏,空有闲云万里余。满目都来情郁郁,劳心谁把谩驱驱。
雪散烟花遍海隅的意思是:烟花绽放于海上天地之间,点点星火弥散出火树银花的浪漫。来自美国加州的艺术家Jennifer Moses的烟花作品,表现出一种细腻别样的诗意感。
星辰日月高天际,雪散烟花遍海隅。――《缘识》宋太宗天上的月亮星星都挂在天地交接的地方,烟花绽放的花朵散漫了海边,绚烂美好。
这表达了一种寻找和发现的情感,也暗示着在喧嚣的世界中,真正的爱情和美好往往隐藏在不起眼的地方。星辰日月高天际,雪散烟花遍海隅。——宋,太宗《缘识》诗句赏析:这句诗描绘的是烟花在夜空中绽放的壮丽景象。
星辰日月高天际,雪散烟花遍海隅。——《缘识》宋太宗 天上的月亮星星都挂在天地交接的地方,烟花绽放的花朵散漫了海边,绚烂美好。 和烟花有关的诗句有哪些 《青玉案·元夕》 辛弃疾 东风夜放花千树,更吹落,星如雨。
描写寺庙雪景的诗句
1、四山环绕翠岧峣,想见凌晨雪未消。八万四千修月手,不知何处琢琼瑶。《春诗》 唐代:萧遘 南国韶光早,春风送腊来。水堤烟报柳,山寺雪惊梅。练色铺江晚,潮声逐渚回。青旗问沽酒,何处拨寒醅。
2、形容雪后寺院的美景的词:“野寺望山雪,空斋对竹林。” 、“野园随客醉,雪寺伴僧归。”、“去去何处,寒梅已绽岭南枝,漫漫雪覆千峰寺。” 、“野寺微茫雪,渔家冷淡烟。”、“风急渡溪晚,雪晴归寺寒。
3、雪梅 (1) 卢梅坡(南宋) 有梅无雪不精神,有雪无诗俗了人。 日暮诗成天又雪,与梅并作十分春。雪梅 (2) 梅雪争春未肯降,骚人阁笔费评章。 梅须逊雪三分白,雪却输梅一段香。
九华山雪景诗词有哪些?
1、《望九华山》唐·柴夔 九华如剑插云霓,青霭连空望欲迷。北截吴门疑地尽,南连楚界觉天低。 《望九华山》唐·林滋 兹山突出何怪奇,上有万状无凡姿。 大者嶙峋若奔兕,小者□嵬如婴儿。
2、《九华山联句》【唐】李白、高霁、韦权舆 妙有分二气,灵山开九华。--李白 层标遏迟日,半壁明朝霞。--高霁 积雪曜阴壑,飞流喷阳崖。--韦权舆 青莹玉树色,缥缈羽人家。
3、《望九华山》唐代:卢嗣立 九华深翠落轩楹,迥眺澄江气象明。不遇阴霾孤岫隐,正当寒日众峰呈。坐观风雪销烦思,惜别烟岚驻晓行。得路归山期早诀,夜来潜已告精诚。
4、百尺楼高瞻故国,九华山色倚晴眸。——《萧相楼》王巩 洗印先经三峡寺,观风遍踏九华山。——《送韩希道移漕江东》周必大 照潭遥望九华山,弓马萧萧日暮还。
5、年代:明 作者: 吴兆 《别九华山二绝》寺前秋净万峰闲,正好寻山又别山。 谷转溪回留不住,水声相送到人间。年代:明 作者: 吴兆 《别九华山二绝》复岭重岩出路赊,渐看龙口有人家。 行行数里犹回首,秋雪满山荞麦花。
6、改九子山为九华山联句并序 李白等 妙有分二气,灵山开九华。(李白)层标遏迟日,半壁明朝霞。(高霁)积雪曜阴垫,飞流歕阳崖。(韦权舆)青莹玉树色,缥缈羽人家。
仓央嘉措关于雪的情诗
“住进布达拉宫,我是雪域最大的王。流浪在拉萨街头,我是世间最美的情郎。
仓央嘉措情诗求藏文住进布达拉宫,我是雪域最大的王。流浪在拉萨街头,我是世间最美的情郎。
跨鹤高飞意壮哉,云霄一羽雪皑皑,此行莫恨天涯远,咫尺理塘归去来。