求与佛教意境的诗词
《栖霞寺》年代: 宋 作者: 谷倪子 去郭六十里,闲游避世哗。不将仙鹤伴,还用白牛车。草木隐君宅,香灯古佛家。几多吟景致,无限笔光华。泉想寻新眼,茶应发嫩芽。遥知碧岩上,举手拂烟霞。
佛在灵山莫远求,灵山只在汝心头。人人有座灵山塔,好向灵山塔下修。——吴承恩《西游记》乌巢禅师偈子正法合道,也就是正法和道原本就是一体的。道生一,一生二,二生三,三生万物。没有道,舍本逐末的四处寻访也是白搭。
归来偶把梅花嗅,春在枝头已十分。——唐无尽藏 来是无迹去无踪,去与来时是一同。 何须更问浮生事,只此浮生是梦中。——唐鸟窠 溪声尽是广长舌,山色无非清净身。 夜来八万四千偈,他日如何举似人。
寻佛 佛曰:人生有八苦:生,老,病,死,爱别离,怨长久,求不得,放不下。 觉者 佛曰:命由己造,相由心生,世间万物皆是化相,心不动,万物皆不动,心不变,万物皆不变。
关于佛家的诗句
1、泥佛不渡水,神光照天地。 立雪如未休,何人不雕伪? 七言禅诗 闲居无事可评论,一炷清香自得闻。睡起有茶饥有饭,行看流水坐看云。 手把青秧插满田,低头便见水中天。身心清净方为道,退步原来是向前。
2、烧香请佛力,礼拜求僧助。——出自唐·寒山《诗三百三首》今日恳恳修,愿与佛相遇。——出自唐·寒山《诗三百三首》驴屎比麝香,苦哉佛陀耶。
3、身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
4、神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。 本来成现事,何必待思量。(神照本如开悟诗)金屑眼中翳,衣珠法上尘。 已灵犹不重,佛视为何人。
5、夕阳连雨足,空翠落庭阴。看取莲花净,方知不染心。身是菩提树,心为明镜台。时时勤拂拭,勿使惹尘埃。--神秀大师 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。--惠能禅师 色即是空,空即是色。
经典佛诗句
一佛一切佛,心是如来地。——出自唐·寒山《诗三百三首》任你千圣现,我有天真佛。——出自唐·寒山《诗三百三首》常闻释迦佛,先受然灯记。
身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。
身是菩提树,心如明境台,时时勤拂试,莫使有尘埃。—— (神秀示法诗)2 菩提本无树,明境变非台,本来无一物,何处惹尘埃。 —— (六祖示法诗)3 处处逢归路,头头达故乡。本来成现事,何必待思量。
含“佛”的诗句 焚荡淫怒痴,圆寂了见佛。—— 唐 · 李白《地藏菩萨赞》气色皇居近,金银佛寺开。—— 唐 · 杜甫《龙门》前佛不复辨,百身一莓苔。—— 唐 · 杜甫《山寺》不复知天大,空余见佛尊。
经典佛家语录一花一世界,一草一天堂,一树一菩提,一叶一如来,一砂一极乐,一石一乾坤,一方一净土,一笑一尘缘,一念一清净。菩提本无树,明境亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。
关于佛的诗句
一佛一切佛,心是如来地。——出自唐·寒山《诗三百三首》任你千圣现,我有天真佛。——出自唐·寒山《诗三百三首》常闻释迦佛,先受然灯记。
身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。 本来成现事,何必待思量。
白石莲花谁所共,六时长捧佛前灯。 空庭苔藓饶霜露,时梦西山老病僧。 大海龙宫无限地,诸天雁塔几多层。 漫夸鹙子真罗汉,不会牛车是上乘。
焚荡淫怒痴,圆寂了见佛。—— 唐 · 李白《地藏菩萨赞》气色皇居近,金银佛寺开。—— 唐 · 杜甫《龙门》前佛不复辨,百身一莓苔。—— 唐 · 杜甫《山寺》不复知天大,空余见佛尊。
关于赞美佛的诗句 关于赞美佛的诗句 赞美佛教的诗句 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。——惠能禅师 红尘梦似蜉蝣,浮生于我真虚幻。云动风动天亦动,水流岸不动,风不止,我自心不乱。
菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。
与佛教有关的古诗句
1、盘膝坐来中夜后,飞蛾扑灭佛前灯。 --石屋清珙 憨山德清 底事分明在已弓,不须向外问穷通。 但能角处回光照,莫被尘劳困主公。 颂平常心是道 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪, 若无闲事挂心头,便是人间好时节。
2、菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。
3、春云深宿虚坛,磬初残,步绕松阴双引出朱阑。——朱孝臧《乌夜啼·同瞻园登戒坛千佛阁》船头坐三人,中峨冠而多髯者为东坡,佛印居右,鲁直居左。
4、草木隐君宅,香灯古佛家。几多吟景致,无限笔光华。泉想寻新眼,茶应发嫩芽。遥知碧岩上,举手拂烟霞。《满江红·糁径红裀》年代: 宋 作者: 刘克庄 糁径红茵,莫要放、儿童抛砾。知渠是、仙家变幻,佛家空色。