六祖坛经忏悔第三节原文及翻译,六祖坛经忏悔第三节原文...
1、“何名圆满报身?譬如一灯能除千年暗,一智能灭万年愚。莫思向前,已过不可得,常思于后,念念圆明,自见本性。善恶虽殊,本性无二。无二之性,名为实性,于实性中,不染善恶,此名圆满报身佛。
2、若识本心,即本解脱,若得解脱,即是般若三昧,般若三昧,即是无念。何名无念?知见一切法,心不染著,是为无念。
3、六祖坛经原文及翻译如下:【六祖坛经原文】惠能安置母毕,即便辞违,不经三十余日,便至黄梅,礼拜五祖。祖问曰:汝何方人,欲求何物?惠能对曰:弟子是岭南新州百姓,远来礼师,惟求作佛,不求余物。
六祖坛经原文及翻译
【六祖坛经原文】惠能安置母毕,即便辞违,不经三十余日,便至黄梅,礼拜五祖。祖问曰:汝何方人,欲求何物?惠能对曰:弟子是岭南新州百姓,远来礼师,惟求作佛,不求余物。
原文:天竺大雷音寺,佛说六祖坛经。暇满即是佛性,常住本自清凉;不用求诸佛法,自性本具普贤。诸行因缘生,如梦幻泡影,空观不存,何处可布施?若见真常相,即见如来性;不立文字教,直指人心印。
值师出世,顿悟上乘。感荷师恩,顶戴无已,并奉磨纳袈裟,及水晶钵,敕韶州刺史,修饰寺宇,赐师旧居,为国恩寺焉。翻译。
六祖坛经全文及译文:六祖感觉禅悟不彻底,于是吟出了:菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃 。神秀的偈意思是说:身体就是菩提树了,内心就象明镜一样清澈,要经常打扫,使自已的内心保持明净,不要沾到尘埃。
六祖坛经·机缘·第二节原文及翻译 机缘·第二节作者:佚名僧法达,洪州人,七岁出家,常诵《法华经》。来礼祖师,头不至地。祖诃曰:“礼不投地,何如不礼。汝心中必有一物。蕴习何事耶?”曰:“念《法华经》已及三千部。
近代慧能的《六祖坛经》原文及译文如下:《坛经·机缘品》其三原文:僧智通,寿州安丰人。初看《楞伽经》约千馀遍,而不会三身四智,礼师求解其义。
六祖坛经原文及译文
1、【六祖坛经原文】惠能安置母毕,即便辞违,不经三十余日,便至黄梅,礼拜五祖。祖问曰:汝何方人,欲求何物?惠能对曰:弟子是岭南新州百姓,远来礼师,惟求作佛,不求余物。
2、原文:天竺大雷音寺,佛说六祖坛经。暇满即是佛性,常住本自清凉;不用求诸佛法,自性本具普贤。诸行因缘生,如梦幻泡影,空观不存,何处可布施?若见真常相,即见如来性;不立文字教,直指人心印。
3、值师出世,顿悟上乘。感荷师恩,顶戴无已,并奉磨纳袈裟,及水晶钵,敕韶州刺史,修饰寺宇,赐师旧居,为国恩寺焉。翻译。
4、六祖坛经全文及译文:六祖感觉禅悟不彻底,于是吟出了:菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃 。神秀的偈意思是说:身体就是菩提树了,内心就象明镜一样清澈,要经常打扫,使自已的内心保持明净,不要沾到尘埃。
坛经原文及译文
1、六祖坛经全文及译文:六祖感觉禅悟不彻底,于是吟出了:菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃 。神秀的偈意思是说:身体就是菩提树了,内心就象明镜一样清澈,要经常打扫,使自已的内心保持明净,不要沾到尘埃。
2、《坛经·机缘品》其三原文:僧智通,寿州安丰人。初看《楞伽经》约千馀遍,而不会三身四智,礼师求解其义。师曰:“三身者,清净法身,汝之性也;圆满报身,汝之智也;千百亿化身,汝之行也。
3、志诚礼拜,愿为执侍,朝夕不懈。 译文: 当时,六祖大师在曹溪宝林寺住持,神秀大师在荆南玉泉寺住持。那时两大禅宗流派都很兴盛,人们称作南能北秀,因此有南宗和北宗,顿教和渐教的分别,而学习禅法的人并不能了解两派的宗旨义趣。
4、六祖坛经原文及翻译如下:【六祖坛经原文】惠能安置母毕,即便辞违,不经三十余日,便至黄梅,礼拜五祖。祖问曰:汝何方人,欲求何物?惠能对曰:弟子是岭南新州百姓,远来礼师,惟求作佛,不求余物。
5、原文。神龙元年上元日,则天中宗诏云:朕请安秀二师,宫中供养。万机之暇,每究一乘。二师推让云:南方有能禅师,密授忍大师衣法,传佛心印,可请彼问。今遣内侍薛简,驰诏迎请。愿师慈念,速赴上京。
六祖坛经—般若品第二
1、复云:“善知识,菩提般若之智,世人本自有之。只缘心迷,不能自悟,须假大善知识,示导见性。当知愚人智人,佛性本无差别。只缘迷悟不同,所以有愚有智。吾今为说摩诃般若波罗蜜法,使汝等各得智慧。志心谛听,吾为汝说。
2、如果见到一切外界事物,心中都不受污染,就是无念。
3、一切处 所,一切时中,念念不愚,常行智慧,即是般若行。 一念愚即般若绝;一念智即般若生。世人愚迷,不见 般若。口说般若,心中常愚,常自言我修般若,念念 说空,不识真空。般若无形相,智慧心即是。若作如 是解,即名般若智。
4、出自《六祖坛经》般若品第二: 何名波罗蜜。此是西国语。唐言到彼岸。解义离生灭。著境生灭起。如水有波浪。即是于此岸。离境无生灭。如水常通流。即名为彼岸。故号波罗蜜。
六祖坛经机缘第二节原文及翻译,六祖坛经机缘第二节原文...
1、汝今当信佛知见者,只汝自心,更无别佛。盖为一切众生,自蔽光明,贪爱尘境,外缘内扰,甘受驱驰,便劳他世尊,从三昧起,种种苦口,劝令寝息,莫向外求,与佛无二,故云开佛知见。吾亦劝一切人,于自心中,常开佛之知见。
2、六祖坛经·行由·第二节原文及翻译 行由·第二节 作者:佚名 惠能严父,本贯范阳,左降流于岭南,作新州百姓。此身不幸,父又早亡,老母孤遗,移来南海;艰辛贫乏,于市卖柴。时,有一客买柴,使令送至客店。
3、修道之人,倘不以智慧照破烦恼,无始生死,凭何出离?师曰:烦恼即是菩提,无二无别。若以智慧照破烦恼者,此是二乘见解。羊鹿等机,上智大根,悉不如是。简曰:如何是大乘见解?师曰:明与无明,凡夫见二。
4、付嘱·第二节 作者:佚名 “自性动用,共人言语,外于相离相,内于空离空。若全著相,即长邪见,若全执空,即长无明。执空之人有谤经,直言不用文字。既云不用文字,人亦不合语言,只此语言,便是文字之相。
5、六祖坛经原文及翻译如下:【六祖坛经原文】惠能安置母毕,即便辞违,不经三十余日,便至黄梅,礼拜五祖。祖问曰:汝何方人,欲求何物?惠能对曰:弟子是岭南新州百姓,远来礼师,惟求作佛,不求余物。
6、六祖坛经·顿渐·第二节原文及翻译 顿渐·第二节 作者:佚名 僧志彻,江西人,本姓张,名行昌,少任侠。自南北分化,二宗主虽亡彼我,而徒侣竞起爱憎。