我问一个佛教问题
神识一词来自外道,以前是指梵我如一的。佛陀从来没有宣说过人有神识。八识的目的是为了解释轮回的主体,但这些都是无记题,也就是佛陀对这些问题保持沈默。
佛教发源于公元前1500多年的古代印度。佛教的创始人是释迦牟尼佛, 崇拜自然精灵和祖先神,信奉天神、雷神、司法神、日神、火神、风神、雨神等多神。 释迦牟尼当初出家的目的是为了寻求解脱生老病死等痛苦之道。
自内证,破无明。(也就是断烦恼,证果位)这就是靠自力 蒙佛接引往生净土。
等你考虑清楚了,也经过自我考验以后确实要皈依佛教了,那么就告诉这个出家人,他会告诉你一个时间给你正式皈依。
求佛教著名偈语
菩提本无树,明镜亦非台;本来无一物,何处惹尖埃。迷时师度,悟了自度。凡愚不了自性,不识身中净土,愿东愿面,悟人在处一般。不思善,不思恶,此刻那个是你本来面目。无二之性,即是佛性。
缘起偈 诸法从缘起,如来说是因。彼法因缘尽,是大沙门说。无常偈 诸行无常,是生灭法。生灭灭已,寂灭为乐。七佛通戒偈 诸恶莫作,诸善奉行。自净其意,是诸佛教。香偈 戒香定香解脱香,光明云台遍法界。
三,菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。——《惠能·菩提偈》释义:此偈是六祖惠能大师在参详神秀大师的《无相偈》 之后所作,所表现出的是顿悟佛理之后的境界。
佛教中秋偈语如下:中秋月圆,福慧圆满。慈悲菩提,法喜充满。到中秋分外圆,佛照我分外明。中秋团圆,福慧增长,家庭和美,六时吉祥。福慧增长,身心康泰,所求顺遂,事事吉祥。
诸恶莫作 众善奉行 自净其意 是诸佛教 若以色见我,以音声求我,是人行邪道,不能见如来.一切有为法,如梦幻泡影。如露亦如电,应作如是观。七佛偈 毗婆尸佛:身从无相中受生,犹如幻出诸形象。
药山:什么外界让你迷茫? 佛教禅语:聪明人从小善的积累开始,春夏秋冬,持之以恒,最终因功德圆满而充满福德。
学佛,可以让贫穷变富贵?
先明白什么是富,什么是贵,才会懂得佛法可以让学佛人变富贵的道理之所在。
所以我们身为佛陀的弟子,绝对不可能越学佛越贫穷的,学佛应该是越学越富贵的,这样别人看见学佛原来这么好,也必会趋之若骛跟风来学,谁又不想自己富而且贵哦?越学越穷,皆因你不得法。
学佛可以有钱!学佛更应该有钱!因为学佛的人积德行善,遵纪守法,身体健康,事业更容易成功。而且,今生学佛,下辈子更容易成为富贵之人。学佛之人,只是不要贪求非法的财富,正当合法的财富是完全可以的。
像弘一大师,他不是贫穷,实在说,他的富有——在精神上的富有,是没有人可以和他相比的。像孔子的弟子颜回:“居陋巷,一箪食,一瓢饮,人不堪其忧,回也不改其乐”,你不要以为他贫穷,实在说他是很富有的。
佛教中有轮回概念,我想问既然佛陀驻世后的2500年人口越来越多
1、横面,轮回的范围,不单是地球的人道、畜生道,还有其他星球、星系的人道,有人的星球不单是地球,所以地球只是其中很小的一个面。
2、人命之由来,更非神佛所造,无始即有,佛陀觉悟诸法实相,从不说第一因,这是因为佛陀知道众生无量劫前即有无量无边之数,诸佛亦无量无边,其数之多,不可称不可计,不是用数字所能形容比喻的。
3、轮回说的是灵魂,而说的人、听的人,赞成的人、反对的人用的都是意识,意识是属于物质层面的,灵魂是属于精神层面的,物质层面无论怎样也无法完全理解和弄清楚精神层面的灵魂。
佛教是怎么定义“我”的
佛一般都是以“我”来称呼自己,有时也以“吾”、“如来”、“佛”来称呼自己。《金刚经》言:(1)佛告须菩提:“如我昔为歌利王割截身体,我于尔时,无我相、无人相、无众生相、无寿者相。
大乘佛教认为,不论是主观的“人我”,还是客观的“法我”,都是人们主观臆造出来的,明明不存在的东西,你一厢情愿地认为它有,这种颠倒就是执着,即“人我执”与“法我执”。
佛教认为性格等这些并不是属于真正精神上的“我”。性格是由于前世的‘业’所导致的。 这当然属于‘我’,不过这是‘假我’。‘假我’一词是表示‘我’是不真实存在的,所以放入‘假’。
无我,是指没有无明凡夫认为的我,也没有外道认为的神我。真正的我当然就是自性,但是也是方便这样讲,恐怕一般人听到这句话的时候,还是误认为自性是神我。
佛教中指对一切有形和无形事物的执着,指人类执着于自我的缺点。
佛法讲:“幻化空身,即法身。”就是说这个身体是空的,实际上是幻影,是五蕴假合的身体,等你死了之后什么都没有了。幻化空身,我们人间称为法身。五蕴皆空,四大非有,故曰:幻化空身。