曾国藩家训中为什么禁止子弟信佛
也许是因为他和他的子弟都是征战沙场的军人。佛教禁止杀生,讲究慈悲仁爱,显然不符合曾国藩百战将军的人生哲学。
除了静坐,曾国藩还认识到,临事淡泊守志,淡定守静。家训有一句话“能甘淡泊,便有几分真学问”,即一个人临事淡定、冷静、从容,不要问他看过多少书,上过多少学,这个人一定是有学问的人。
《曾国藩家训》有“千古第一家训”之称,其修身之道、修心之道、劝学之道、交友之道、兴家之道中不乏精粹,为弘扬中华民族优秀传统文化,积极传播好家风、家训起到了很好的引领作用。
学习须注意一张一弛 曾国藩家训原文及解说 业精之法在于专 原文 求业之精,别无他法,日专而已矣。谚日①:“艺多不养身”,谓不专也。吾掘井多而无泉可饮,不专之咎也。诸弟总须力图专业。如九弟志在习字,亦不必尽废他业。
曾国藩家训读后感5 曾国藩出身于农民世家,天资并不聪颖,如何能够成为晚清一代鸿儒呢?读书是一个重要因素。少年时的曾国藩科举落榜,用借来的100两银子买了一套二十三史,可见对书的痴迷程度。
曾国藩家训 曾国藩生前封侯拜相,满族荣华,死后没有留下什么财产田地、金银珍宝,留给子孙后代的是一楼富厚的藏书、一道著名的遗嘱。
...累劫修行Lv12是外道邪众!是净空拥趸!敢反驳佛教大德梦参老和尚之...
在佛教界内流行着这么一句话--“若要佛与法,除非僧赞僧”。就是说,不管大和尚的荒淫无道也好,小和尚的蠢如鹿豕也好,对人家说起来,总是“神通广大。法力无边”。这简直是骗鬼,其弊又甚于讳疾忌医。
圣哲画像记--曾国藩(国学治要五-古文治要卷一)
余既自度其不逮[9],乃择古今圣哲三十余人,命儿子纪泽图其遗像,都为一卷,藏之家塾。后嗣 昔在汉世,若 习其器矣[14],进而索其神,通其微,合其莫[15],心诚求之,仁远乎哉?国藩记。尧舜禹汤,史臣记言而已。
民之生[3],庸弱者戢 此一二人者之心向义,则众人与之赴义;一二人者之心向利,则众人与之赴利。
【原文】盖古人学成之年,而吾碌碌[2]尚如斯也,不其戚矣!继是以往,人事日纷,德慧日损,下流之赴,抑又可知。夫疢 作五箴以自创云。立志箴 藐焉小子,亦父母之身。聪明福禄,予我者厚哉!弃天而佚,是及凶灾。
曾国藩思想的见解
1、曾国藩还具体说明了在拼搏事业、开创家业、在外应酬方面要“刚”,而在追逐名利、守成安乐、居家享受方面则要“柔”。如果在这些方面没有处理好刚和柔的关系,那么幸福的日子肯定不会长久。
2、曾国藩虽在理学思想上造诣颇高,但并不沉溺于心性之谈,而是讲求实际,注重实功实效,追求以“修身”之德建“齐家、治国、平天下”之业,实现儒家“内圣外王”之目标。
3、我试着从《曾国藩家书》的角度谈谈对其思想的理解:曾国藩的思想极为朴素,务实。“进德”、“修业”而已。他并不求名,名望却跟随他。他自认为无恒,却几十年如一日,坚持读书写日记。
4、修身律己,教育有方。曾国藩作为传统儒士,其思想言行是儒家文化的典型体现。不论是为人、为官,他都坚持修身律己,追求高意趣,不入俗套。
5、曾国藩接受了传统的天命论,曾一再宣扬“畏天知命”、“乐天知命”的思想;但总的说来,在天命和人事的关系上,他并不抹煞人事,在许多地方他是重视并强调人事的。
曾国藩为什么不信佛曾国藩不准子孙信佛吗曾国藩排斥
因为佛教提倡包容万事万物,包括黑暗邪恶。所谓众生平等,万事忍让!假如大家都不去惩恶扬善,邪恶将会控制所有善良的人们。
比如蒙古衰落很大一部分原因就是喇嘛教的传入,大家都信佛了,没人耕种了,没人经商了,壮年男子不劳动都去念经去了,生育的人口也降低,整个民族就衰落了。
他教导子孙后人以正确的处世做人之道,照此实践,也既是自利利他之道。若能够谦虚为怀,时时抱着行善惟恐不足之善念,才能使立命收到效果,而达到改造命运的目的。
虚云和尚在云南之前,曾国藩做过云南王,曾国藩信佛,在云南拜了个师父,这师父天天看华严经,功夫用的很好,外号草鞋老公,他 *** 其它鞋子,就穿草鞋。
这还不算什么,关键是这曾国荃晚年却虔诚信佛,而且在如今福建省的岐山寺中,最醒目的“大雄宝殿”四个字就是曾国荃写的;传说他的所作所为感动了佛祖,后来这位总督,果然子孙旺盛,但其显赫的地位却不能世代相传了。
曾国藩祖父曾玉屏告诫家人要“三不信”,即不信医药、僧巫、地仙。出处:所欲常常告诫诸弟子与子侄者,惟星冈公之八字、三不信及余之八本、三致祥而已。