关于《抱朴子》和东密教的问题.
九字其实是源自东晋葛洪的‘抱朴子’内篇卷篇登涉篇,云:‘祝曰:‘临兵斗者,皆数组前行就是常当视之、无所不辟’。意思是说常念这九个字,就是可以辟除一切邪恶。
出处:《抱朴子·内篇卷十七·登涉》第五段:入名山,以甲子开除日,以五色缯各五寸,悬大石上,所求必得。又曰,入山宜知六甲秘祝。祝曰,临兵斗者,皆阵列前行。凡九字,常当密祝之,无所不辟。
九字源自东晋葛洪的《抱朴子内篇·登涉》:祝曰,临兵斗者,皆阵列前行。凡九字,常当密祝之,无所不辟。要道不烦,此之谓也。” 意思是说,常默念这九个字,就可以辟除一切邪恶。
最早见于晋葛洪的《抱朴子》:临 兵 斗 者 皆 数 组 前 行,后演变为临兵斗者皆阵列前行,意为集聚的士兵,战斗的勇者都排好了队列,往前行进。意思是说,常念这九个字,就可以辟除一切邪恶。
九字源自东晋葛洪的「抱朴子」内篇卷篇登涉篇,云:「祝曰:「临兵斗者, 皆数组前行,常当视之,无所不辟」。意思是说,常念这九个字,就可以辟除一切邪恶。
《抱朴子》中关于九字真言的这篇属于咒禁,原文是:谓“入山宜知六甲秘祝。祝曰:‘临兵斗者,皆阵列前行’,凡九字,常当密祝之,无所不辟”。涉江渡海则祝曰:“卷蓬卷蓬,河伯导前辟蛟龙,万灾消灭天清明”。
佛学初学者需要读什么经典?
《佛学入门》,作者是圣严法师,该书深入浅出地勾勒出了佛教发展的基本脉络,还原了佛教的本来面貌,揭示了佛教的基本教义。
勿用观心念法,当用摄心念法。楞严经大势至菩萨说,都摄六根,净念相继,得三摩地,斯为第一。念佛时,心中(意根)要念得清清楚楚,口中(舌根)要念得清清楚楚,耳中(耳根)要听得清清楚楚。
佛法要从五蕴十二处十八界开始学起,明白种种基本概念,经典的书籍有《百法明门论解》和《大乘五蕴论》,这两本基础的唯识宗论著篇幅不多,专门讲种种法相基础,学完之后至少对佛教会有点概念。
印度佛教史的印度佛教史书籍
1、圣严师父《印度佛教史》 、《西藏佛教史》、《日韩佛教史略》等三册大作,原本为一合订精装钜着,书名《世界佛教通史》(上),由法鼓文化的前身,东初出版社於一九六九年发行问世。
2、圣严师父《印度佛教史》[5] 、《西藏佛教史》、《日韩佛教史略》等三册大作,原本为一合订精装钜着,书名《世界佛教通史》(上),由法鼓文化的前身,东初出版社於一九六九年发行问世。
3、平川彰先生在1959年以《律藏的研究》一书获文学博士学位。
4、许理和:《佛教征服中国》,李四龙译,南京:江苏人民出版社,2024年 渥德尔:《印度佛教史》,王世安译,北京:商务印书馆,1987年 《佛教征服中国》在国外引用率很高,但有人对中译本的质量提出质疑。
有没有西方学者的佛教史著作
1、任继愈《印度佛教史汉译本序》英国学者 AK渥德尔著《印度佛教史》 ,1970 年出版。关于印度佛教史,印度学者和西方学者著述甚多。这本著作的汉文译本,值得向读者介绍。
2、外国研究佛学的书,不知道。可能也不多,主要是日本,比较有名的是:池田大作。你可以自己百度一下他的作品。国内的学者主要有:汤用彤:佛教史,吕徽:佛教发展源流,熊十力:唯识理论。
3、《印度佛教史》一书是卓越的日本佛教学者平川彰先生论述印度佛教的通史类著作,内容详尽,叙述简洁,广泛综合东西方印度佛教研究成果。其论理分明,剖析层层深入,很大程度上恢复了印度佛教的历史概貌,令读者耳目一新。
4、于是摩腾与竺法兰在寺里译出《四十二章经》。这几乎是汉地佛教初传的普遍说法,也为我国历史教科书所采用。 佛教传入中国之后,到了后汉末叶桓灵二帝的时代(147—189年),记载才逐渐翔实,史料也逐渐丰富。
5、哲学导论比较好的有《大问题-简明哲学导论》,哲学史比较好的有罗素《西方哲学史》(不过此书比较偏颇,并不客观,但是据说写得很吸引人),《牛津西方哲学史》很不错,不过感觉有点深,很多内容对于初学者不容易掌握。
6、玄奘的《大唐西域记》不仅是佛教游记中最重要的著作,也是中国文化史上最伟大的著作之一,该书详细介绍了印度各地的风土人情和宗教盛衰。