《楞严经》白话大意十
《楞严经》白话大意十 唐中天竺沙门般剌密谛译 乌苌国沙门弥伽释迦译语 罗浮山南楼寺沙门怀迪证译 菩萨戒弟子前正议大夫同中书门下平章事清河房融笔受 第二卷之四 原文 阿难白佛言:世尊。若此见性,必我非余。
觉所觉眚,觉非眚中,此实见见,云何复名觉闻知见。是故汝今见我及汝,并诸世间十类众生,皆即见眚。非见眚者,彼见真精,性非眚者,故不名见。阿难。如彼众生同分妄见,例彼妄见别业一人。一病目人,同彼一国。
《楞严经》白话大意十四 唐中天竺沙门般剌密谛译 乌苌国沙门弥伽释迦译语 罗浮山南楼寺沙门怀迪证译 菩萨戒弟子前正议大夫同中书门下平章事清河房融笔受第二卷之八 原文 阿难。云何五阴,本如来藏妙真如性。阿难。
《楞严经》白话大意第六卷之三
1、后来到邻水县延福寺听慧然法师讲《楞严经》,听至“一切众生,皆由不知常住真心,性净明体,用诸妄想,此想不真,故有轮转”一段时,起大疑心,请益而未能决,于是孤身离蜀东游。
2、第三卷佛对阿难陀就六入、十二处、十八界、七大等一一说明本如来藏妙真如性。第四卷因富楼那之问,显示世间一切根尘阴处等皆如来藏清净本然,但以三种相续:即世界相续,众生相续,业果相续,诸有为相循业迁流。
3、可是这个真心不是修行才有,是本来就具足,因此在凡夫不增,在圣人也不减。这个真心藉由我们五阴身有来有去,可是实际上它无形无色,无来也无去。
4、佛经关于邪淫的,有《楞严经》第六卷:佛告阿难:汝常闻我毗(pi)奈耶(ye)中,宣说修行三决定义。所谓摄(she)心为戒,因戒生定,因定发慧,是则名为三无漏学。
5、《楞严经》白话大意二十 唐中天竺沙门般剌密谛译 乌苌国沙门弥伽释迦译语 罗浮山南楼寺沙门怀迪证译 菩萨戒弟子前正议大夫同中书门下平章事清河房融笔受第三卷之六 原文 阿难。又汝所明,意法为缘,生于意识。
6、「入流亡所」应该分开来研究,现在我们先讨论「入流」「入」是佛法中的一个专有名词,是表示人的各器官与外界接触的现象。
《楞严经》白话大意十一
是诸师等,于白月昼,手执方诸,承月中水,此水为复从珠中出,空中自有,为从月来。阿难。若从月来,尚能远方令珠出水,所经林木,皆应吐流。流则何待方诸所出。不流,明水非从月降。
《楞严经》白话大意十 唐中天竺沙门般剌密谛译 乌苌国沙门弥伽释迦译语 罗浮山南楼寺沙门怀迪证译 菩萨戒弟子前正议大夫同中书门下平章事清河房融笔受 第二卷之四 原文 阿难白佛言:世尊。若此见性,必我非余。
《楞严经》白话大意二十 唐中天竺沙门般剌密谛译 乌苌国沙门弥伽释迦译语 罗浮山南楼寺沙门怀迪证译 菩萨戒弟子前正议大夫同中书门下平章事清河房融笔受第三卷之六 原文 阿难。又汝所明,意法为缘,生于意识。
《楞严经》白话大意第四卷之五
1、以界的东南西北四方四数与世的过去、未来、现在三数,相涉相乘,就是十二,十二再经三次叠合迁变,从十到一百二,再到一千二百,从始至终,总而扩之,眼耳鼻舌身意六根,各各都有一千二百功德。
2、我以前曾见到佛与大目连、须菩提、富楼那、舍利弗这四位大弟子一起,共同讨论法义,您常说,能觉察明了分别的心性,既不在身体内部,不在身体外部,也不在中间,这些地方都不在,一切都不著,这就是“心”。
3、(四)计名字相:属分别我执,要立假名妄相,循著假名而执妄相。(五)起业相:由计名字相而生起业相,造种种业。(六)业系苦相:由造业受报,而为业缠缚受苦。
4、明妄无他,觉明为咎 富楼那尊者请问如来,妙明真心是如何生出山河大地等诸幻化相的。世尊经过一番解释后,说出这两句话。他说,照明一切虚妄幻化相的原因没有别的,就是觉之明性显发所造成的。
5、讲解:此先标妄本。于已说世界相续之后,重复次第告满慈云:欲明众生,亦从妄起,并非他物,此妄亦是性觉必明,以为过咎耳。因此妄觉妄明,乃为众妄根本,前之世界,后之业果,均由此忽生,由此相续也。
《楞严经》白话大意第四卷之四
这是楞严经中的,七处征心,就是七处破妄,证明如来藏妙真如性,不从外来,不从内有。不在中间、内、外,用时了了分明,寻时了不可得。不可得之心即如来本觉妙心。
明妄无他,觉明为咎 富楼那尊者请问如来,妙明真心是如何生出山河大地等诸幻化相的。世尊经过一番解释后,说出这两句话。他说,照明一切虚妄幻化相的原因没有别的,就是觉之明性显发所造成的。
讲解:此先标妄本。于已说世界相续之后,重复次第告满慈云:欲明众生,亦从妄起,并非他物,此妄亦是性觉必明,以为过咎耳。因此妄觉妄明,乃为众妄根本,前之世界,后之业果,均由此忽生,由此相续也。
《楞严经》第一卷中,佛说,一切众生从无始以来就沦入了生灭相续之中,这都是因为众生不知道自己还有不生不灭常住真心的缘故。
这句前面讲众生被外境牵转、不能时时灵光常在、认为外境为实有而不能超越。现在是讲佛的情况的,大概翻译如下:常见/常住/常依妙用无穷而遍知的真性,彻知它不生不灭、符合如来藏。
楞严经的内容 在《法灭尽经》上说:末法时代,《楞严经》先灭,其余的经典跟着就灭了。如楞严经不灭,正法时代就现前。
椤严经原文和译文
1、《楞严经》原文和译文具体如下:原文:一时。佛在室罗筏城。祇桓精舍。与大比丘众。千二百五十人俱。皆是无漏大阿罗汉。佛子住持。善超诸有。能于国土。成就威仪。从佛转轮。妙堪遗嘱。严净毗尼。弘范三界。
2、兼目与劳。同是菩提瞪发劳相。因于明暗二种妄尘。发见居中。吸此尘象。名为见性。此见离彼明暗二尘。毕竟无体。如是。阿难。当知是见。非明暗来。
3、原文:尔时。阿难及诸大众。闻佛示诲。身心泰然。念无始来。失却本心。妄认缘尘。分别影事。今日开悟。如失乳儿。忽遇慈母。合掌礼佛。愿闻如来。显出身心。真妄虚实。现前生灭。与不生灭。二发明性。时。波斯匿王。
4、原文:无同异中。炽然成异。异彼所异。因异立同。同异发明。因此复立无同无异。译文:此即一念无明生三细,三种最微细惑,不容易觉察。“无同异中”:上文说“所既妄立,生汝妄能”,这个所字就是无明亦即业相。