征佛教典故,越经典越有哲理越好!
1、佛教的经典故事1:大师的结局 大师在他的国度已被人称为大师很多年,患了不治之症且时日无多。至于具体病症为何,则随着时光流逝,与他究竟是歌剧、话剧还是什么戏曲的演员一样,不为人所记得。
2、有一次,有人 报告 迦尸国王说:“我在山中见到一头大白香象。” 国王一听,立刻贴出告示:“有谁能把那头白香象抓来,一定重重有赏。” 俗话说:“重赏之下,必有勇夫。”果然有不少人聚集起来,入山捕象。
3、世界:佛教《楞严经》:「何名为众生世界?世为迁流,界为方位,汝今当知东、西、南、北、东南、东北、西南、西北、上下为界,过去、未来、现在为世。」佛家语中「世」即是时间,「界」是空间,「世界」所指的就是整个宏观宇宙。
佛家善的总原则
具体的方法,讲八万四千,是概述,大致分,有小乘、大乘、密乘,各乘又有许许多多的修行方法,但总的原则,是诸恶莫作、众善奉行、自净其意。诸恶莫作是戒、众善奉行是定,自净其意是慧。
佛教导我们,「诸恶莫作,众善奉行,自净其意,是诸佛教」,不是一尊佛教的,一切佛都是教导我们这些,这四句话可以说是佛教的总纲领、总原则,总的方向、目标、宗旨。
自主原则。佛教的第一个基本精神是自主原则,强调人的主体性,即人能自主,自己掌握自己的生命。此一点不同于基督教之说生命掌握在上帝手中,也不同于宿命论之说人的一切由前世决定。公平原则。
佛教提倡:诸恶莫作,众善奉行,自净其意。 宗旨:就是教人离苦得乐。
五戒是五条戒律或行为准则。中国大乘佛教中的五戒是:一不杀生,二不偷盗,三不邪淫,四不妄语,五不饮酒。五戒,是佛门四众弟子的基本戒,不论出家在家皆须受持。十善:一不杀生。 二不偷盗。 三不邪淫。 四不妄言。
凡交,近必忠信而背之.远必忠信而违之.
“凡交,近则必相靡以信,远则必忠之以言”出自《庄子·人间世》,大意是说,凡是交往,对于身边的朋友,一定要相互信任,对于远方的朋友,一定要忠实于自己的诺言。
原文大学之道,在明明德,在亲民,在止于至善。知止而后有定;定而后能静;静而后能安;安而后能虑;虑而后能得。 物有本末,事有终始。知所先后,则近道矣。古之欲明明德于天下者,先治其国。
盖人心之灵莫不有知,而天下之物莫不有理,唯于理有未穷,故其知有不尽也,是以《大学》始教,必使学者即凡天下之物,莫不因其已知之理而益穷之,以求至乎其极。
言必诚信行必忠正的思维导图怎么画如下:“言必诚信,行必忠正” ——孔子 这句话的意思是,说话必须诚实守信,行为必须忠诚正直。