关于佛教的诗句
关于佛教的诗如下:菩提本无树,明镜亦非台。——唐·惠能《菩提谒》赏析:否定了神秀的“身是菩提树,心如明镜台”的观点,指出了菩提和明镜都不是外在的物象,而是内心的境界。
身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。 本来成现事,何必待思量。
善有善报,恶有恶报,不是不报,时辰未到。独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。白牛常在白云中,人自无心牛亦同。月透白云云影白,白云明月任西东。
身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
求佛家经典诗文
1、不求大士瓶中露,为乞孀娥槛外梅。 入世冷挑红雪去,离尘香割紫云来。 槎枒谁惜诗肩瘦,衣上犹沾佛院苔。 《周颂·敬之》先秦:佚名 敬之敬之,天维显思,命不易哉。 无曰高高在上,陟降厥士,日监在兹。 维予小子,不聪敬止。
2、经典佛家语录一花一世界,一草一天堂,一树一菩提,一叶一如来,一砂一极乐,一石一乾坤,一方一净土,一笑一尘缘,一念一清净。菩提本无树,明境亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。
3、何须更问浮生事,只此浮生是梦中。唐。鸟巢禅师 溪声尽是广长舌,山色无非清净身。夜来八万四千偈,他日如何举似人。宋。苏东坡 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪。
和佛有关的古诗
1、【杂咏一百首·德山】侬久离怖畏,佛亦生欢喜。 【南山感旧】宋祁佛轮千幅细,公带万钉圆。 【咏棠棣】宋伯仁佛有光明台,蚌胎奚足贵。 【梅花喜神谱·小蕊一十六枝】李觏佛迹空中兹,佛心无处所。
2、春云深宿虚坛,磬初残,步绕松阴双引出朱阑。——朱孝臧《乌夜啼·同瞻园登戒坛千佛阁》船头坐三人,中峨冠而多髯者为东坡,佛印居右,鲁直居左。
3、菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。
4、前年开閤放柳枝,今年洗心归佛祖。—— 宋 · 苏轼《和蔡景繁海州石室》入门突兀见深殿,照佛青荧有残烛。—— 宋 · 苏轼《二十七日自阳平至斜谷宿于南山中蟠龙寺》来从佛印可,稍觉魔忙奔。
5、《菩提偈》——唐代:慧能 菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提原本比喻智慧,明亮的镜子比喻清静心。