佛家关于积善行德的诗句
1、菩萨畏因,众生畏果。莫以善小而不为,莫以恶小而为之。惆怅隶属于善良;绝无惆怅感的人也许非常不凡,但毕竟非善良之辈。最怕凄惨,最怕背叛,最怕失魂,最怕灾难,心存善念,逢凶化吉。
2、积土成山,风雨兴焉;积水成渊,蛟龙生焉;积善成德,而神明自得,圣心备焉。故不积跬步,无以至千里;不积小流,无以成江海。骐骥一跃,不能十步;驽马十驾,功在不舍。锲而舍之,朽木不折;锲而不舍,金石可镂。
3、诸恶莫作,众善奉行,自净其意,是诸佛教!——《增一阿含》应该与聪明睿智、学问渊博的善人交往。
学佛如何实修?
前两种自不用说,就是坚决实修也可能产生误区,不知不觉影响修行效果。 在真心奉行佛法的人群中,最常见的修行方法是诵经、念佛、持戒、行善、修福等,而在顿悟的修法上下功夫不够。总之属于渐修和渐悟的范畴。
读诵佛经掌握理论知识就是解,在生活中转化烦恼习气就是行,所以我们学佛要解行并进。
看修行的书,明理不求实证,则无意义。目前时代,最好最易成就的,就是净土宗和藏区的大圆满法。大圆满法,天赐众生福泽,能修习,当累世修的机缘,甚难得!修习大圆满法,能即生开悟的。
修行,修心,修德,修缮自己
1、我们遇到的任何人任何事都是来成就我们的,要内求不外怨,凡事在事上炼,凡事在心上悟,凡事从自己身上去做修缮,积自己的德,养自己的风水。第二阶段——明心见性 不要执着。
2、修心修身修行是一句充满哲理的古语,它强调了人们在生活中需要不断地修炼自己的内心、身体和行为。
3、修人修心修自己的意思是通过调整身体和心态,达到身心健康的状态,同时控制妄念,不被外物所扰。修身是锻炼身体,修心是通过自我反省体察,改变内心坚强或美丽。
4、心里有定见,腹内有乾坤。修行涵盖【修口、修德与修因果】。口能言善辩就为义发声,口笨嘴拙舌就多听少说。出口栽种,家运昌隆。出口杀伐,无国无家。修德即是得失观,善施舍,能取舍。
如何修行
作为普通人的我们该如何去修行:第一,尽量采用腹式呼吸,我们大多数人平时都是用的胸式呼吸,它不利于食物的消化,炁的产生相对较慢。
(静坐)静应该是心的一种常态,不一定要坐,随时都可以,针对日常散乱的,但要更深的定,可能就要坐,尤其是初学禅的人。这些都是有为法,是修行的助缘,有人也瞧不上这些伎俩,所谓大象不行兔径。
看大乘佛经,以尽快地明白佛法的根本,首先明理,先看《楞严经》,都看文言文 、白话文对照的:《金刚经》《大般涅磐经》《法华经》《圆觉经》《楞伽经》《净土诸经》,《增一阿含经》等。
人的“四大方面”:身体、心智(头脑层面的思想和逻辑)、灵性(内在的声音,“灵感”与创意的来源)、能量(精气神,力量,热量、灵能等)——简称:身、心、灵、能。自我修行就是要修这四个方面。
若要在家自修,那先来了解修行的步骤: 修行的次第是: 忏悔业障:目的在扫除障碍。吾人过去所造恶业,必将结成恶果,在恶果尚未结成之前,若能忏悔则有消业障之功效。