杜甫有两句诗形象的写出历史上尊经崇佛,是哪两句?
知道宝贝找不到问题了_! 该问题可能已经失效。
《登楼》出自,唐代杜甫,最后两句是:可怜后主还祠庙,日暮聊为《梁甫吟》。意思是可叹蜀后主刘禅那样的昏君,仍然在祠庙中享受祭祀,黄昏的时候我也姑且吟诵那《梁甫吟》。这是咏怀古迹,讽喻当朝昏君,寄托诗人的个人怀抱。
《唐诗归》:三字得“望”之神(首句)。险奥(“荡胸”二句)。定用望岳语景作结,便弱便浅(末句)。此诗妙在起,后六句不称。如此结,自难乎其称,又今设身为作者想之。
在此文中,杜牧盛赞了会昌灭佛的英明,并且切中当时佛教的种种利弊,与韩愈的《谏迎佛骨表》堪称双璧。因此,这些学者认为,末尾两句也是作者对朝廷之中崇佛信佛的担忧,认为会重蹈南朝的覆辙。
请问与杜甫佛教有关的诗句!!
1、《同诸公登慈恩寺塔》:高标跨苍穹,烈风无时休。自非旷士怀,登兹翻百忧。方知象教力,足可追冥搜。仰穿龙蛇窟,始出枝撑幽。七星在北户,河汉声西流。羲和鞭白日,少昊行清秋。秦山忽破碎,泾渭不可求。
2、反映南北朝时期佛教在我国空前盛行的句子是:“南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。”出自:唐代杜牧《江南春》。原文:千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
3、关于佛教的诗如下:菩提本无树,明镜亦非台。——唐·惠能《菩提谒》赏析:否定了神秀的“身是菩提树,心如明镜台”的观点,指出了菩提和明镜都不是外在的物象,而是内心的境界。
杜甫《江南春》绝句中反映南北朝时期佛教在我国空前盛行的句子是什么...
由于反映南北朝时期佛教在我国空前盛行的句子是:南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。这句诗词出自唐代杜牧的《江南春》,全诗为:千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
“南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。”江南春 朝代:唐朝 作者:杜牧 千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中 译文 江南大地鸟啼声声绿草红花相映,水边村寨山麓城郭处处酒旗飘动。
绝句中反映南北朝时期佛教在我国空前盛行的情况。江南春 唐 杜牧 千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
关于佛教的诗
佛教诗句整理如下:身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。处处逢归路,头头达故乡。本来成现事,何必待思量。金屑眼中翳,衣珠法上尘。
了元诗)2祖师遗下一只履,千古万古播人耳。 空自肩担跣足行,何曾踏着自家底。(五祖演云诗)2瞋是心中火,能烧功德林。 欲行菩萨道,忍辱护真心。(寒山诗)2独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。
佛教相关诗词5首 作者 高歌 七绝 长安大兴善寺 九五位尊兴善寺,龙飞象舞始隋唐。密宗深邃千年雨,古刹长悠万里光。七绝 居家佛 父母深恩似海洋,儿孙孝顺复呈祥。双亲本是居家佛,莫向山门敬远香。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。情不为因果,缘注定生死《佛经》三千繁华,弹指刹那,百年过后,不过一捧黄沙。
菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。
何日顾虎头,满壁画瀛洲.谁的诗
何年顾虎头,满壁画瀛洲。赤日石林气,青天江海流。锡飞常近鹤,杯度不惊鸥。似得庐山路,真随慧远游。品析:后人尊杜甫为“诗圣”,正统儒家气最重,在诗中的地位,相当于孔夫子了。
唐·杜甫《题玄武禅师屋壁》何年顾虎头,满壁画瀛州。 赤日石林气,青天江海流。 锡飞常近鹤,杯度不惊鸥。 似得庐山路,真随惠远游。 关于绘画的诗词 《咏画屏风诗 一》 年代: 南北朝 作者: 庾信 侠客重连镳。
此诗以发问开始,首联借用东晋大画家顾恺之来赞美壁画作者的大手笔,说这满壁幽美的山水画,不知是顾恺之何年所绘,起得很不平常。顾恺之素以人物画、佛教画著称,诗人借用他当与此有关。
唐·杜甫《题玄武禅师屋壁》何年顾虎头,满壁画瀛州。 赤日石林气,青天江海流。 锡飞常近鹤,杯度不惊鸥。 似得庐山路,真随惠远游。