佛说孝子经
以仁养民,即父法明、子孝慈,夫信、妇贞。优婆塞、优婆夷执行如是,世世逢佛,见法得道。
东汉安世高所译《佛说父母恩难报经》讲到,父母对子女恩重如山,纵使“右肩负父,左肩负母,经历千年,正使便利背上,然无有怨心于父母,此子尤不足报父母恩。
导读:《佛说孝子经》,这一部经只有一卷,收录于《大正藏》(16册。p687)之经集部, 译者不详,后附于西晋录。由于经文不多,就700字左右,所以单行本很少见。
关于报恩之行,孝子经以能令父母去恶为善、皈依三宝,奉持五戒、处世常安、寿终之后生于天上等为报恩之行;若仅满足父母口腹耳目之需,甚至两肩荷负之,周游于四海,亦非孝子之行。
子对亲尽诚顺命供养。又作孝顺、孝养。佛经中,不论在家出家,劝孝之文甚多。如孝子经谓,亲之生子,怀胎十月,身为重病,临生之日,母危父怖,其情难言。梵网经卷下谓,孝顺乃至道之法,故以孝为戒。
念孝经和地藏经区别
《孝经》是儒家思想,《地藏经》是佛教宗派。《孝经》,儒家十三经之一,其作者和成书年代历来争论不休。目前学界普遍认为,《孝经》为七十子之徒所作(毛奇龄观点),大概成书于春秋末至战国前中期。
是因为佛祖是专为自己的母亲讲的《地藏经》,是佛祖大孝之举。
《地藏经》是孝经,讲学佛的人应该修十善业,应该善待一切众生,适合一切根性的人看。因为孝,是学佛的基础,一切佛法的内容,可以概括为一个孝字。孝字展开之后就是五戒十善,就是八万四千法门。
《佛教以孝为本论》白话译
佛之戒经云,孝顺父母师僧三宝,孝顺至道之法,孝名为戒,亦名制止。是世出世间,莫不以孝为本也。 【译文】 孝顺之道,广大无边。它能轨范天地,塑造圣贤。古代帝王修之以成就至善之德,释迦如来乘之以证得觉悟之道。
佛教以孝为本论 如诚法师译文:佛经中说:供养父母的功德,与供养一生补处菩萨的功德相等。双亲健在,则应当要以善巧方便来劝导开示,令其持斋念佛,求生西方极乐世界。
儒家之人服务劳动、饮食奉养以安定其双亲,乃是孝也。建立自身行持圣道,流传名声于后世以显耀其双亲,乃是大孝也。推至究竟而论,举凡仁、义、礼、智、信之五常,和种种善行,无非皆是孝道之发挥也。
」他就用《孝经》的话来谴责。我们作为一个以孝为立国之本的国家,不敢毁伤自己的身体、肤发,你毁伤了就是不孝,你怎么还要把头发剃掉出家呢?这意思就是说你不孝啊!当时慧远大师就回答了四个字:「立身行道。
地藏菩萨以尽孝道为初心,发下了宏大誓愿,并分身无量救度众生,这种孝道精神塑造了地藏菩萨在人们心中孝亲、报恩的形象,并使得佛教的孝道文化和孝道精神深入人心。
在中华文化中,“孝”是排第一的,不仅孔子推崇孝道,阐述孝的重要性,印度即其它亚洲地区也有推崇类似的伦理观念,佛教的创立者释迦牟尼是古印度人,他就曾生生世世报答一切父母恩,因孝亲而成佛。
《佛说孝子经》:佛弟子如何报父母恩
1、以仁养民,即父法明、子孝慈,夫信、妇贞。优婆塞、优婆夷执行如是,世世逢佛,见法得道。
2、关于报恩之行,孝子经以能令父母去恶为善、皈依三宝,奉持五戒、处世常安、寿终之后生于天上等为报恩之行;若仅满足父母口腹耳目之需,甚至两肩荷负之,周游于四海,亦非孝子之行。
3、梵网经卷下谓,孝顺乃至道之法,故以孝为戒。