关于韩文公的诗句
作者:丘逢甲诗名:谒潮州韩文公祠朝代:清全文:一疏真教佛可焚,中朝无地得容君。孤臣去国关初雪,逐客呼天岳不云。金石流传鹦鹉赋,风雷趋奉鳄鱼文。寻碑独向城东路,古木萧萧冷夕曛。
杨花榆荚无才思,惟解漫天作雪飞。韩愈(768年-824年12月25日),字退之,河南河阳(今河南省孟州市)人。自称郡望昌黎,世称韩昌黎、昌黎先生韩文公。
或曰:“公去国万里,而谪于潮,不能一岁而归。没而有知,其不眷恋于潮也,审矣。”轼曰:“不然!公之神在天下者,如水之在地中,无所往而不在也。而潮人独信之深,思之至,焄蒿凄怆,若或见之。
独韩文公起布衣,谈笑而麾之,天下靡然从公,复归于正,盖三百年于此矣。文起八代之衰,而道济天下之溺,忠犯人主之怒,而勇夺三军之帅。
关于韩愈的诗 韩愈诗全集 韩愈(768~824),唐代文学家、哲学家。字退之。河南河阳(今孟县)人,祖籍昌黎、世称韩昌黎,晚年任吏部侍郎,又称韩吏部。谥号“文”,又称韩文公,北魏贵族后裔,父仲卿,为小官僚。韩愈3岁丧父。
一\绝句 《访韩文公祠口占》赵朴初(二十世纪八十年代过潮州韩文公祠口占一绝,现题于祠内)到此虚怀遇大颠,留衣亭可与祠班。不虚南谪八千里,赢得江山都姓韩。
范缜反佛都进行过哪些辩论,内容主要是什么?
1、范缜反对佛教因果报应说,认为人生好比同一棵树上的花朵,有的花瓣被吹到厅堂,也有些花瓣飘落进粪坑中,这完全是自然现象,毫无因果可言。对于形神之辩,他认为,形神相即,不得分离。精神离开形体,不能单独存在。
2、”范缜答道:“人生如同树上的花同时开放,随风飘落,有的花瓣由于风拂帘帷而飘落在厅屋内,留在茵席上;有的花瓣则因篱笆的遮挡而掉进粪坑中。殿下就犹如留在茵席上的花瓣,下官就是落于粪坑中的花瓣。
3、范缜的话,十分有力的驳倒了在场的所有高僧。导致他们自己内心,都开始动摇一直以来坚持的佛教因果循环、神识不灭之说!世间万物皆有相生相克之理,唯心与唯物也存在相互刺激发展的一面。
4、范缜反佛,与其说是为了反对佛学本身,不如说是为了反对当时寺院地主侵吞人民和国家财产的恶状。他来自社会中下层,自然是为了社会劳苦大众奔走呼号。
朱熹哲学思想内容是什么
1、朱熹的主要哲学思想如下:理气论:朱熹认为理是宇宙万物的本源,是第一性的;气是构成事物的具体存在,是第二性的。理和气相互依存,无先后之分。
2、朱熹的思想主张有以下几点:认为天地万物都是理的总体;理是先于自然现象和社会现象的形而上者;主张理依气而生物;提出了“遏人欲而存天理”的主张。
3、朱熹的思想主张:认为天地万物都是理的总体;理是先于自然现象和社会现象的形而上者;主张理依气而生物,提出了“遏人欲而存天理”的主张。
4、因此朱熹提出了“遏人欲而存天理”的主张。朱熹承认人们正当的物质生活欲望,反对佛教笼统地倡导无欲,他反对超过延续生存条件的物质欲望。
5、思想主张:认为理是世界的本质,“理在先,气在后”,提出“存天理,灭人欲”。理是事物的规律,理是伦理道德的基本准则。理在人身上就是人性。
世界著名科学家、哲学家、政治家谈佛教
《大方广佛华严经》与现代物理学理论有惊人的相似性。——西方著名物理学家卡普拉 空间、时间和物质,是人类认识的错觉。——爱因斯坦 如果有一个能够应付现代科学需求,又能与科学共依共存的宗教那必定是佛教。
佛学乃哲学之母,可补科学之偏。——孙中山佛法的可信,是因为从佛陀时代直至如今,一直有佛弟子以亲身的修行体验,证明着佛经的正确。——《大不列颠百科全书》哲学对这个(宇宙本体,终极真理)不过是推测,而佛教却是亲证。
杨振宁说:“佛教是科学的,理性的,是符合科学精神的。”“佛学不是纯粹理论性的哲学,而是一门实践性很强的实证科学,虽然它包含了伟大的哲理。
德国著名的哲学家尼采说:「佛教是历史上唯一真正实证的宗教,它视善良和慈悲促进健康,不可以仇止仇。
朱熹是干什么的?
1、朱熹主张理依气而生物,并从气展开了一分为动静不息的生物运动,这便是一气分做二气,动的是阳,静的是阴,又分做五气(金、木、水、火、土),散为万物。一分为二是从气分化为物过程中的重要运动形态。
2、朱熹又称理为太极,是天地万物之理的总体,即总万理的那个理一。“太极只是一个理字”。太极既包括万物之理,万物便可分别体现整个太极。这便是人人有一太极,物物有一太极。
3、朱熹是宋朝著名的理学家、思想家、哲学家、教育家、诗人。朱熹十九岁考中进士,曾任江西南康、福建漳州知府、浙东巡抚,做官清正有为,振举书院建设。官拜焕章阁侍制兼侍讲,为宋宁宗皇帝讲学。
朱熹代表作
《四书章句集注》。《四书章句集注》为朱熹最有代表性的著作之一,该书训诂文字,疏通文理。《诗集传》。《诗集传》是宋代朱熹著《诗经》研究著作。
朱熹的代表作有:《四书章句集注》、《太极图说解》、《通书解说》、《周易读本》、《楚辞集注》、《通书解》《西铭解》、《参同契考异》等。
其中最脍炙人口的诗作是《观书》和《秋夜将晓出篱门迎凉有感》。
朱熹一生著作甚丰,且门类很多,《诗》、《书》、《易》、《礼》、《春秋》无不涉及,《四书章句集注》、《四书或问》是其代表作。经学方面有《诗集传》、《周易本义》、《易学启蒙》、《孝经刊误》等。
这首诗是朱熹以“理语成诗”的代表作。全诗用形象思维和比兴的手法,反映了人生进步的客观规律,富有生活的哲理性。诗人以借景抒怀、借物言志的手法,说明读书要追根溯源,找到知识的源泉,才能融会贯通。