求“客尘”的解释
客尘,佛教语。指尘世的种种烦恼。 【拼音】:kèchén 【注音】:ㄎㄜˋㄔㄣˊ 出处: 《维摩诘经·问疾品》:“菩萨断除客尘烦恼而起大悲。”注:“什曰:心本清净,无有尘垢,尘垢事会而生,於心为客尘也。肇曰:心遇外缘,烦恼横起,故名客尘。” 客尘,有做客于尘世之意,寓意人生豁达,不被烦恼所拘束。 《楞严经》,不住名客,摇动名尘:“时。骄陈那。起立白佛。我今长老。于大众中。独得解名。因悟客尘二字成果。世尊。譬如行客投寄旅亭。或宿或食。食宿事毕。俶装前途。不遑安住。若实主人。自无攸往。如是思惟。不住名客。住名主人。以不住者。名为客义。又如新霁。清旸升天。光入隙中。发明空中诸有尘相。尘质摇动。虚空寂然。如是思惟。澄寂名空。摇动名尘。以摇动者。名为尘义。”