佛教三有什么含义
三界即欲界、色界、无色界。界,义为类别。三界又可总分为有情界(有情识的生物)和器世界(处所)两类,而以有情界为主体。三界是据有情所造善、恶业及修不同定业所感苦、乐、色、无色等不同果报而建立的。
佛教中的三有是指欲界、色界、无色界。六道众生。各随所作善恶之业。即感善恶之报。因果不亡。故名为有。(六道者。天道。人道。修罗道。饿鬼道。畜生道。地狱道也。)一欲有谓欲界天人。修罗。畜生。饿鬼。
佛教中说的是,三界生死流转。不是三界扭转。三界,指众生赖以生存的欲界、色界、无色界。此乃迷妄有情在生死流转中依其境界所分的三阶级;系迷于生死轮回等生存界(即有)的分类,故称作三有生死,或单称三有。
三界的生死有因有果,所以叫做“三有”。欲有,即欲界的生死;色有,即色界的生死;无色有,即无色界的生死。
四恩三有的三有者:
1、道教以报恩为重,故以四恩应报。四恩者:一天地恩,二君主恩,三父母恩,四师长恩。凡此四者,皆宜回向以报之。三有者:一有情者,二有识者,三有缘者。凡此三者,道皆应亲之。
2、四恩总报:四恩者:父母恩,众生恩,国王恩,三宝恩。报这四种恩。三有均资:三有者:欲有、色有、无色有。即是三界(欲界,色界,无色界)的有情众生,三有的“有”,又可以理解为“有漏”,即是不圆满。
3、佛教三有: (一) 欲有,欲界天、人、修罗、畜生、饿鬼、地狱,各随其业因而受果报,称为欲有。(二) 色有,色界四禅诸天,虽离欲界粗染之身,而有清净之色,称为色有。
4、道教以报恩为重,故以四恩就报。 四恩者:一天地恩,二君主恩,三父母恩,四师长恩。凡此四者,皆宜回向报之。 三有者:一有情者,二有识者,三有缘者。凡此三者,道皆就就亲之。
5、起般若妙用)六味是“淡咸辛酸甘苦”四恩者:父母恩。众生恩。国王恩。三宝恩。如是四恩。一切众生平等荷负。三有者:欲有。色有。无色有。义同三界(即欲界,色界,无色界 )。
6、道教以报恩为重,故以四恩就报。四恩者:一天地恩,二君主恩,三父母恩,四师长恩。凡此四者,皆宜回向报之。三有者:一有情者,二有识者,三有缘者。凡此三者,道皆就就亲之。所以“四恩三有”,为信道者,须念念不忘之也。
佛教中的三有是什么意思
1、佛教中的三有是指欲界、色界、无色界。六道众生。各随所作善恶之业。即感善恶之报。因果不亡。故名为有。(六道者。天道。人道。修罗道。饿鬼道。畜生道。地狱道也。)一欲有谓欲界天人。修罗。畜生。饿鬼。
2、佛教词语“三有”出自《中阿含经》(音译为《Majjhima Nikāya》)。其中,“三有”指的是世间所有的存在都可以归为三个范畴,即欲界有、色界有和无色界有。
3、三有是三界的别名。三界即欲界、色界、无色界。界,义为类别。三界又可总分为有情界(有情识的生物)和器世界(处所)两类,而以有情界为主体。