关于佛教信仰的古诗
身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
《山石》唐代:韩愈 山石荦确行径微,黄昏到寺蝙蝠飞。升堂坐阶新雨足,芭蕉叶大栀子肥。僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。铺床拂席置羹饭,疏粝亦足饱我饥。夜深静卧百虫绝,清月出岭光入扉。
(了元诗)2祖师遗下一只履,千古万古播人耳。 空自肩担跣足行,何曾踏着自家底。(五祖演云诗)2瞋是心中火,能烧功德林。 欲行菩萨道,忍辱护真心。(寒山诗)2独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。
关于佛教的诗词 唐·惠能《菩提谒》 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃! 译文:菩提原本就没有树, 明亮的镜子也并不是台。
关于佛的古诗《菩提偈》:其一 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃!其二 身是菩提树,心如明镜台。明镜本清净,何处染尘埃!其三 菩提本无(非)树,明镜亦非台。
关于云佛教的诗句
适合云水禅心的古诗文 王维的这类诗多,“人闲桂花落,夜静春山空。 月出惊山鸟,时鸣深涧中。” “空山不见人,但闻人语响。 返景入深林,复照青苔上。” “中岁颇好道,晚家南山陲。 兴来每独往,胜事空自知。
善有善报,恶有恶报,不是不报,时辰未到。独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。白牛常在白云中,人自无心牛亦同。月透白云云影白,白云明月任西东。
(五祖演云诗)2瞋是心中火,能烧功德林。 欲行菩萨道,忍辱护真心。(寒山诗)2独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。 夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。(俞紫芝诗)2碧涧泉水清,寒山月华白。 默知神自明,观空境逾寂。
赞美佛教的诗句 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。——惠能禅师 红尘梦似蜉蝣,浮生于我真虚幻。云动风动天亦动,水流岸不动,风不止,我自心不乱。
身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
佛教圣地九华山的诗句
1、《别九华山二绝·寺前秋净万峰闲》明朝·吴兆寺前秋净万峰闲,正好寻山又别山。谷转溪回留不住,水声相送到人间。《九华山》宋朝·孔武仲扁舟重过九青莲,极目空明思浩然。可是画工烦刻画,只因山骨偶枝骈。
2、描写九华山的诗句如下:九华山路云遮寺,清弋江村柳拂桥。一一杜牧《宣州送裴坦判官往舒州时牧欲赴官归京》赏析:这句诗描绘了一幅美丽的山水画卷。九华山路云雾缭绕,遮掩了寺庙的真容,给人一种神秘莫测的感觉。
3、九华山的诗句有:九华山色杯中见,九华山叟心相许。九华山的诗句有:高却九华山,且须容到九华山。结构是:九(独体结构)华(上下结构)山(独体结构)。拼音是:jiǔhuàshān。注音是:ㄐ一ㄡˇㄏㄨㄚ_ㄕㄢ。
4、李白描写九华山的经典诗句 《望九华赠青阳韦仲堪》 昔在九江上,遥望九华峰。天河挂绿水,秀出九芙蓉。 我欲一挥手,谁人可相从。君为东道主,于此卧云松。 《九华山白衣》 涧水潺潺声不绝,溪垄茫茫野花发。
5、九华山美景诗句最有名是昔在九江上,遥望九华峰。天河挂绿水,秀出九芙蓉。九华山(Jiuhua Mountain),名称源于李白“妙有分二气,灵山开九华”的诗句,属黄山山脉支脉,主峰和最高峰为十王峰,高程1344米(海拔1342米)。
6、望九华赠青阳韦仲堪」李白 昔在九江上,遥望九华峰。天河挂绿水,秀出九芙蓉。我欲一挥手,谁人可相从。君为东道主,于此卧云松。「吟」九华山白衣 涧水潺潺声不绝,溪垄茫茫野花发。自去自来人不知,归时唯对空山月。
关于佛教禅意的诗句
朝看花开满树红,暮看花落树还空 。若将花比人间事, 花与人间事一同 。---唐 龙牙禅师 只看他人短处,不知自己短处 手携刀尺走诸方,线去针来日日忙。量尽前人长与短,自家长短几时量。
时时勤拂拭,莫使有尘埃 身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,勿使惹尘埃。——神秀大师《修行偈颂》神秀是北宗禅的创始人。他将人的身心比做菩提树与明镜台。人身本是佛身,心性也本来清净。
曲径通幽处,禅房花木深。(出自常建《《题破山寺后禅院》》)采菊东篱下,悠然见南山。(出自陶渊明《饮酒·其五》)人生到处知何似,应似鸿爪踏雪泥。(苏轼《和子由渑池怀旧》)禅意诗,应属于禅诗的一类。