现在辈分最高的和尚
渡字辈是最高的,基本上都属于隐居的大师,如渡厄、渡苦,然后是圆字辈和玄字辈,都是方丈及长老,如圆空、圆真、玄苦,最低的是虚字辈和悟字辈,都是弟子,如虚竹、悟缘。
少林寺辈分最高的是福慧智子觉,了本圆可悟。周洪普广宗,道庆同玄祖。清净真如海,湛寂淳贞素。德行永延恒,妙本常坚固。
释永信最大。 住持(abot),佛教僧职。又称方丈、住职。原为久住护持佛法之意,是掌管一个寺院的主僧。《圆觉经》卷上云:“一切如来,光严住持。”禅宗兴起后寺院主管僧人称为住持。
释行宇其实和行正长老是一辈的,那么释行宇正好是释小龙的师公,所以释行宇辈分大。释小龙的师傅是释永信, 永字辈;而释行宇是行字辈,在永字辈之前,所以释行宇辈分大于释小龙。
著名的僧人有哪些?
1、鉴真:鉴真,唐朝僧人,俗姓淳于,广陵江阳人,律宗南山宗传人,也是日本佛教南山律宗的开山祖师,著名医学家。曾担任扬州大明寺主持,应日本留学僧请求先后六次东渡,弘传佛法,促进了文化的传播与交流。
2、玄奘:唐代著名高僧,法相宗创始人,被尊称为三藏法师,后世俗称唐僧,与鸠摩罗什、真谛并称为中国佛教三大翻译家。贞观元年一人西行五万里,到达印度佛教中心那烂陀寺取真经,前后十七年,遍学了当时大小乘各种学说。
3、普照法师 普照法师是虚云老和尚的得意弟子,他的佛法修行非常精深,被誉为“现代禅宗宗师”。他在佛教界有着广泛的影响力,被誉为“中国禅宗第一人”。
4、支遁(314~366):字道林,世称支公,亦曰林公,别号支硎。东晋高僧,陈留人,善草隶,好畜马。
5、玄奘(602-664年),原名陈袆(又名祎),洛阳(今河南偃师)人,唐代高僧,通称三藏法师,13岁出家,629年从长安西游,历尽千辛万苦,到达印度。
6、玄奘 唐代高僧。洛州缑氏县(河南偃师)人,俗姓陈,名褘。世称唐三藏,意谓其精於经、律、论三藏,熟知所有佛教圣典。
中国四大和尚
今天,在天津县独乐寺报恩院的弥勒殿,雕塑着我国历史上著名的“四大疯僧”,分别是寒山、普化、风波和道济。寒山和尚寒山子,唐朝人,隐居在浙江天台山西边灵江上游的始丰县西镜七十里,一个叫寒岩的地方。认识他的人都叫他“贫子”。
四大名僧:在中国画史上称“四僧”,是指明末清初四个出家为僧的画家。原济(石涛)、朱耷(八大山人)、髡残(石溪)和浙江(弘仁)。四人都擅长山水画,各有风格。
原济(1642一约1718),清初画家。僧人,俗姓朱。名若极,广西全州人。明藩靖江王朱守谦后裔,父亲在明末被追杀,时若极五岁,削发为僧得以存活。法名原济,一作元济。
近代有哪些高僧?
太虚(1890~1947),法名唯心,字太虚,号昧庵,俗姓吕,乳名淦森,学名沛林,生于清光绪十五年十二月十八日(公元1890年1月8日),逝于公元1947年,原籍浙江崇德(今浙江桐乡),生于浙江海宁,近代著名高僧。
虚云禅师:是近代“一身系五宗法脉”之禅宗大德,1953年,虚云等一众高僧发起成立中国佛教协会。虚云生于1840年,卒于1959年,平生120年,他的一生就是一部真正的中国近代佛教史。
丰子恺 丰子恺(Zikai·Feng,1898年11月9日-1975年9月15日),光绪二十四年生,浙江省嘉兴市桐乡市石门镇人。原名丰润,又名仁、仍,字子觊,后改为子恺,笔名TK,以中西融合画法创作漫画以及散文而著名。
近代著名高僧。谛闲法师(1858--1932)浙江黄岩人,号卓三。法师毕生幸勤弘法,诲人不倦,教通三藏,学究一乘,为天台泰斗。对近代佛教有扶衰起弊之功。且梵行高尚,弟子甚众。
近代四大高僧,指弘虚云、太虚、印光四大法师。弘一,俗姓李,幼名文涛,又名广平,字叔同,别号息霜,法名演音,别号晚晴老人。原籍浙江平湖,生于天津。早年就学上海南洋公学,从蔡元培受业。擅长书画、篆刻、工诗词。
民国四大高僧谛闲大师、虚云老和尚、印光大师、弘一法师,可谓中国民国时期(近代)四大高僧。