关于佛教的诗
佛教诗句整理如下:身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。处处逢归路,头头达故乡。本来成现事,何必待思量。金屑眼中翳,衣珠法上尘。
菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。
佛教相关诗词5首 作者 高歌 七绝 长安大兴善寺 九五位尊兴善寺,龙飞象舞始隋唐。密宗深邃千年雨,古刹长悠万里光。七绝 居家佛 父母深恩似海洋,儿孙孝顺复呈祥。双亲本是居家佛,莫向山门敬远香。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。情不为因果,缘注定生死《佛经》三千繁华,弹指刹那,百年过后,不过一捧黄沙。
与佛教有关的古诗句
盘膝坐来中夜后,飞蛾扑灭佛前灯。 --石屋清珙 憨山德清 底事分明在已弓,不须向外问穷通。 但能角处回光照,莫被尘劳困主公。 颂平常心是道 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪, 若无闲事挂心头,便是人间好时节。
《山石》唐代:韩愈 山石荦确行径微,黄昏到寺蝙蝠飞。升堂坐阶新雨足,芭蕉叶大栀子肥。僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。铺床拂席置羹饭,疏粝亦足饱我饥。夜深静卧百虫绝,清月出岭光入扉。
佛教诗词名句如下:北宗神秀的诗:身如菩提树,心似明镜台。时时勤拂拭,不让忍尘埃。南宗创始人:菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何来有尘埃。弘一法师的诗:君子之交,其淡如水。
《菩提偈》——唐代:慧能 菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提原本比喻智慧,明亮的镜子比喻清静心。
关于佛教的诗句
关于佛教的诗如下:菩提本无树,明镜亦非台。——唐·惠能《菩提谒》赏析:否定了神秀的“身是菩提树,心如明镜台”的观点,指出了菩提和明镜都不是外在的物象,而是内心的境界。
善有善报,恶有恶报,不是不报,时辰未到。独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。白牛常在白云中,人自无心牛亦同。月透白云云影白,白云明月任西东。
关于佛的诗句 关于佛的诗句 关于佛教的诗词 身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。
身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
户外一峰秀,阶前众壑深。夕阳连雨足,空翠落庭阴。看取莲花净,方知不染心。身是菩提树,心为明镜台。时时勤拂拭,勿使惹尘埃。--神秀大师 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。