形容得到解脱的古诗词
死生流转不相值,天地翻时忽一逢。且喜无情成解脱,欲追前事已冥蒙。桐花院落乌头白,芳草汀洲雁泪红。隔世金环弹指过,结空为色又俄空。
——《似曾诗》年代: 清 作者: 谭嗣同
年长身转慵,百事无所欲。乃至头上发,经年方一沐。沐稀发苦落,一沐仍半秃。短鬓经霜蓬,老面辞春木。强年过犹近,衰相来何速。应是烦恼多,心焦血不足。渐少不满把,渐短不盈尺。况兹短少中,日夜落复白。既无神仙术,何除老死籍?只有解脱门,能度衰苦厄。掩镜望东寺,降心谢禅客。衰白何足言,剃落犹不惜
——《因沐感发,寄郎上人上二首》年代: 唐 作者: 白居易
云低气尚浊,雨细泥益深。经旬势不止,晚稼日已侵。闲居赖田食,忧如老农心。堆场欲生耳,栖亩将陆沉。常赋虽半释,杂科起相寻。凶年每多暴,此忧及山林。号呼天不闻,有言不如喑。愿见云解脱,秋阳破群阴。
——《久雨》年代: 宋 作者: 苏辙
百法还丹数,玄门各自深。真空光似日,解脱本由心。迷惑终无应,精修重古今。循环岂暂息,七宝聚高岑。
——《逍遥咏》年代: 宋 作者: 宋太宗
普陀岩大圣,应身三十二。慈悲视众生,八万四千眼。救一切苦难,八万四千声。依归观世音,是先得道者。南无黄居士,具足神通力。亦具智方便,何不自观音。瞿唐风浪中,归命施无畏。一人自归依,诸人皆解脱。
死生流转不相值,天地翻时忽一逢。
且喜无情成解脱,欲追前事已冥蒙。
桐花院落乌头白,芳草汀洲雁泪红。
隔世金环弹指过,结空为色又俄空。--《似曾诗》
年代:清作者:谭嗣同
正念解脱力量的古诗
——《似曾诗》年代: 清 作者: 谭嗣同
死生流转不相值,天地翻时忽一逢。
且喜无情成解脱,欲追前事已冥蒙。
桐花院落乌头白,芳草汀洲雁泪红。
隔世金环弹指过,结空为色又俄空。
解脱菩萨读音
脱菩萨读音是jiě tuō pú sà。
脱[tuō]汉字
脱是一个汉字,读作tuo,本意是指取下,除去,掉下,落掉等,《列子·天瑞》和清代方苞的《左忠毅公逸事》中均有记载。
解jiě,脱tuō,菩pú,萨sà,
解(拼音:jiě、jiè、xiè)是汉语通用规范一级字(常用字)。此字始见于商代甲骨文,其古字形像两手解剖牛角,本义为分割、分解,后泛指剖开。由本义又引申为瓦解、分裂、融化、消散。又引申为排解、和解。又指脱落、解除、消除。要分解某物,最好能知悉规律,故有理解、懂得、注释、解释等义。