有关茶文化的古诗词
1、《山泉煎茶有怀》 唐代: 白居易 坐酌泠泠水,看煎瑟瑟尘。 无由持一碗,寄与爱茶人。02《与赵莒茶宴》 唐代: 钱起 竹下忘言对紫茶,全胜羽客醉流霞。 尘心洗尽兴难尽,一树蝉声片影斜。
2、茶文化的经典诗句 香泉一合乳,煎作连珠沸。时看蟹目溅,乍见鱼鳞起。声疑松带雨,饽恐生烟翠。尚把沥中山,必无千日醉。
3、故人相送定石炭,恶客好饮惟江茶——明·吴宽《雪中李世贤招观东坡清虚堂诗真迹》莫干清凉世界,竹荫十里茶香。一枪茶,一旗茶。休献机心名利家,无眠为作差。无为茶,自然茶。天赐休心与道家,无眠功行加。
4、茶文化的优美诗句 品茗谈天地,赏花语人生。一天无空座,四时有香茶。香分花上露,水汲石中泉。宁可一日不食,不可一日无茶。竹炉汤沸邀清客,茗婉风生遣睡魔。
5、品茗谈天地,赏花语人生。一天无空座,四时有香茶。香分花上露,水汲石中泉。宁可一日不食,不可一日无茶。竹炉汤沸邀清客,茗婉风生遣睡魔。玉碗光含仙掌露,金芽香带玉溪云。
6、关于茶文化对仗诗句 关于茶文化对仗诗句 关于茶文化的诗句 无由持一碗,寄与爱茶人。——白居易《山泉煎茶有怀》 译:手端着一碗茶无需什么理由,只是就这份情感寄予爱茶之人。 此物清高世莫知,世人饮酒多自欺。
铁观音茶文化的诗词欣赏
1、野泉烟火白云间,坐饮香茶爱此山。岩下维舟不忍去,青溪流水暮潺潺。《琴茶》(唐白居易)亢亢寄形群动内,陶陶任性一生间。自抛官后春多醉,不读书茶来老更闲。
2、安溪奇茗铁观音,敬饮一杯情意深;心性修身养俭德,侨乡茶地结良缘。乌龙品色比优美,珍贵名种齐振兴;莫忘传经植艺者,神香禅味留人间。 七泡余香铁观音,婷袅佳人扶古琴;茗阳亭内八方客,千年古韵沁人心。
3、元稹 《茶》茶。 香叶,嫩芽。慕诗客,爱僧家。 碾雕白玉,罗织红纱。铫煎黄蕊色,碗转曲尘花。 夜后邀陪明月,晨前命对朝霞。洗尽古今人不倦,将至醉后岂堪夸。
4、《娇女诗》西晋:左思 吾家有娇女,皎皎颇白晰。小字为纨素,口齿自清历。 有姐字惠芳,眉目粲如画。弛鹜翔园林,果下皆生摘。 贪华风雨中,倏忽数百适。 心为茶剧,吹嘘对鼎。
关于茶和禅意诗句
1、空山寂静缘禅庭,一壶清茶泡诗情。静坐山间花自开,禅舍茶香心初静。无言只有一壶茶,禅意如水一轮月。清风拂拂一片秋,茶香舒舒两相伴。汲水烧茶声自韵,禅心荡漾意静深。
2、茶的禅意诗句如下:沙岸竹森森,维艄听越禽。沐罢巾冠快晚凉,睡馀齿颊带茶香。《留别金山宝觉圆通二长老》。晨几砚凹涵墨色,午窗杯面聚茶香。《初夏燕堂睡起》。堂空响棋子,盏小聚茶香。
3、关于茶文化的诗句 无由持一碗,寄与爱茶人。——白居易《山泉煎茶有怀》 译:手端着一碗茶无需什么理由,只是就这份情感寄予爱茶之人。 此物清高世莫知,世人饮酒多自欺。
茶道禅意诗句有哪些
1、茶的禅意诗句如下:沙岸竹森森,维艄听越禽。沐罢巾冠快晚凉,睡馀齿颊带茶香。《留别金山宝觉圆通二长老》。晨几砚凹涵墨色,午窗杯面聚茶香。《初夏燕堂睡起》。堂空响棋子,盏小聚茶香。
2、《品令·茶词》宋代黄庭坚 凤舞团团饼。恨分破、教孤令。金渠体净,只轮慢碾,玉尘光莹。汤响松风,早减了、二分酒病。味浓香永。醉乡路、成佳境。恰如灯下,故人万里,归来对影。口不能言,心下快活自省。
3、幸有香茶留稚子,不堪秋草送王孙。李嘉祐 1遥闻境会茶山夜,珠翠歌钟俱绕身。白居易 吟咏霜毛句,闲尝雪水茶。
4、春来茗叶还争白,腊尽梅梢尽放红。出处:宋代韩元吉的《送陆务观福建提仓》释义:在这腊尽春回之际,梅花盛开,梢头已染成一片嫣红;待您到任时,春光明媚,白茶叶也该争先吐出芽叶为您洗尘接风。
5、有关禅意的诗句我个人就很喜欢这几首: 题义公禅房 唐·孟浩然 义公习禅寂,结宇依空林。 户外一峰秀,阶前众壑深。 夕阳连雨足,空翠落庭阴。 看取莲花净,方知不染心。
6、竹下忘言bai对紫茶,全胜羽客醉流霞。钱起·唐《du与赵zhi莒茶宴》译文:翠竹下之dao下举行茶宴,一道饮紫笋茶,并一致认为茶的味道比流霞仙酒还好。俗念虽全消,茶兴却更浓,直到夕阳西下才尽兴而散。