《弥勒佛传》读后感1200字
因为去了雪窦山弥勒道场,拜了全球最高的坐姿铜制露天弥勒大佛,回来之后趁着热乎劲读了这本《弥勒佛传》。
告诉我们如果双方势均力敌,那么,矛盾永远不会缓解,只有在一方彻底压倒另一方的时候,矛盾才会变相的消除的道理。
孙悟空一路筋斗云,跳不出佛掌。如来将五指化为大山,压住悟空。命土地神用铁丸铜汁饲喂悟空。 ●第八回 我佛造经传极乐 观音奉旨上长安 五百年后,如来佛欲寻一信徒取经,以使佛法永传东土。
2024-01-08《故道白云》(佛陀传)读后感1
佛陀和比丘们在前往王舍城的路上步伐缓慢十分从容,仿佛是为了享受步行而行没有人呈现不耐烦。看到这里想到现代人行色匆匆,前面的人走的慢了点后面就一脸不耐烦,也许走着走着停下来想想自己到底在追赶什么会更有意义。
佛陀(意为“觉悟的人”)在菩提树下证悟已经过去2500多年,他的后半生全部奉献在企图帮助人们觉醒以从痛苦中解脱的事业,三衣 一钵是他所有的“财产”,但他留给世人的财富却有无法衡量的价值。
前几天闲来捧起来年前买回来的大部头书籍《佛陀传》,原本以为会晦涩枯燥,结果却爱不释手。有阅读小说的快感,同时里面每一个章节,都有无数能够给到人启发的字词、句子和段落,更像是一部体系完整的身心灵教程。
这是佛陀圆寂前对弟子说的一段话。伟大如佛陀,教导弟子不要信他,不是要成为信佛教的人,而是要让自己依佛陀的教育、修成佛(觉醒者),因为我们每一人内在深具佛性,我们每一个人本自俱足。
《佛陀传》给到我最大的收获就是:我觉得自己的内心变得越来越柔软,对众生和万物升起了慈悲之心。同时也让我与自己有了更深入的链接,时刻观照自己的内心。
文化苦旅寺庙读后感
《文化苦旅》读后感1 信客是一个非常“苦”的职业,不仅身体“苦”,更是心灵“苦”。 信客这个职业早已远离我们,但我们能从余秋雨生动的语言中穿越回当时。这个工作更像是一个民众福利:工资少的可怜,干的活却最多。
文化苦旅读后感范文1 《文化苦旅》是余秋雨的代表作,我读后收获颇丰。这本书主要包括两部分,一部分是历史、文化散文,散点论述,探寻文化,另一部分是回忆散文。
余秋雨《文化苦旅》读后感1 有人说,中国散文的天空星光灿烂,而《文化苦旅》是一条河系,其中每一颗星星都散发着一种魅力非凡的深不可测的光晕。《文化苦旅》,展现给我的是那一处处古迹,一句句的教诲,铭记在心。
文化苦旅读后感1 王道士和我一样也姓王,但读了余秋雨先生所着的《文化苦旅》中的《道士塔》后,我不知是该为他辩还是该骂他,或者说既不辩也不骂。
增广印光法师文钞读后感-开正知见,破迷惑网
1、[增广印光法师文钞读后感-开正知见,破迷惑网]开正知见,破迷惑网-《增广印光法师文钞》读后感朱平印光大师一生专宏净土,倡导持名念佛,巧运文字三昧,阐扬佛法真义,增广印光法师文钞读后感-开正知见,破迷惑网。
2、一部《文钞》, 横说竖说, 千说万说, 总冀吾人信解此见, 信愿持名, 离苦得乐。一老法师开示:“三藏十二部可以不读, 印光法师文钞不可不读。”亦是慧眼独具, 悲心切语。
3、”(《增广印光大师文钞》复弘一师书一)由此可见,今学佛者,纵为笃信之人。倘于依止学法之法师前,不肯自屈顶礼,则于佛法中决不能息心实求其益,不过增长其知见罢了。
4、」(《印光法师文钞》正编卷一《复永嘉某居士书·五》)可谓语语见谛,字字契真,简明确当至极。 关于修持工夫方面的开示甚多,这里不能罗列,且举三例稍加说明。
5、《增广印光法师文钞卷一复庞契贞书》:道济禅师,乃大神通圣人,欲令一切人生正信心,故常显不思议事。其饮酒食肉者,乃遮掩其圣人之德,欲令愚人见其颠狂不法,因之不甚相信。否则彼便不能在世间住矣。
6、「谛法师专修净业,予料其必得大利益。以彼撑持道场种种心,皆死尽无余。念佛之心,又恳切之极。恐彼深得三昧,我尚未能一心,他日何颜见彼。故当仁不让,又欲闭关。
《佛教世界观》读后感
也知道了自己为何放慢了学习的进度,把这本书读完的原因——梳理好内在,以便以一个更好地角度观外事,做自己。 在修行的过程中,知空随缘,以平常心做好当下。
这三观观的就是这个事情,华严宗是讲叫“真空绝相观”、“理事无碍观”、“周遍含容观”。这些都是佛学到了一定深度才回去细细体会修行的法门,一开始很难了解,证得。
欲界天是物质世界,天人和人类一样有自己的身体,并且有各种欲望;色界天的天人仍然有身体,但是已经消灭了各种欲望;到了最高的无色界,天人既没有身体,也没有欲望了。
深思解脱人生苦难之道。29岁出家修行。得道成佛(佛陀,意译觉者)后,在印度恒河流域中部地区向大众宣传自己证悟的真理,拥有越来越多的信徒,从而组织教团,形成佛教。80岁时在拘尸那迦涅槃。