一笑寥寥空万古,风瓯语,迥然银汉横天宇这句话出自哪里
《楞严一笑》的歌词,相传是宋代法常法师于入寂前的清晨,依《渔父词》声律写下的,写完即就榻收足而逝。 佛曲:《楞严一笑》 [宋] 法常和尚 词 此事楞严尝露布,梅花雪月交光处。 一笑寥寥空万古,风鸥语,迥然银汉横天宇。一笑寥寥空万古,风鸥语,迥然银汉横天宇。 蝶梦南华方栩栩,珽珽谁跨丰干虎。而今忘却来时路,江山暮,天涯目送飞鸿去。而今忘却来时路,江山暮,天涯目送飞鸿去。 原词 此事楞严尝露布,梅花雪月交光处。一笑寥寥空万古,风瓯语,迥然银汉横天宇。蝶梦南华方栩栩,班班谁跨丰干虎。而今忘却来时路,江山暮,天涯目送飞鸿去。 明奘法师解释:法常在入寂前的清晨,书《渔父词》于室门,就榻收足而逝。《楞严经》卷2载,波斯匿王自觉时光飞逝,生命短暂,身体逐年、逐月、逐日衰变,“刹那刹那,念念之间,不得停住”,深感生命虚幻,迁变无常。佛启发他,在变化的身体之中,有不生不灭的自性:“彼不变者,元无生灭。”波斯匿王受此开示,当下大悟。梅花 雪月,都是纯白之色,三者交光互映,是澄明的极境。参透生死之理的诗人,对肉身的寂灭付诸一笑,因为他感悟到,在风铃铁马声中,不正是有“这个”在!璀璨银河,横亘天宇,个体生命与宇宙法性合而为一。生命如同蝶梦,蝶化人,人化蝶,本无区别,贵在有栩栩自得的心境。那跨在丰干虎上的,不正是支配“六和合”的“一精明”?诗人借用寒山“十年归不得,忘却来时道”成句,说自己多年没有回家,如今连以前来这里的路,都忘得一干二净。这是因为自己沉潜于不断的修行之中,连生命的足迹都已忘却,达到了毫无粘著的境界。结二句透露出“手挥五弦,目送归鸿”的高情远韵,鸿飞冥冥,象喻自性冲破器世间的牢网,而翱翔于自由自在的禅悟境域。禅师对生命的审视,宁谧、从容、安祥、明净,生命的逝去,犹如寒潭雁影,雁去而潭不留影,“留”下的只是亘古的澄明。
丰子恺的但令四海常丰稔,不嫌人间鼠雀多什么意思
这句的意思是 作者宽容爱护麻雀,因为作者希望丰收,人能与麻雀共享丰收的果实。
这句话出自《护生画集》,是一套主题画集,全套六册共四百五十幅作品,由丰子恺作画,弘一法师等题写诗文。该画集体现了佛家爱护生灵的主张,是一部不可多得的文化精品。
少林问道最厉害的人
败火僧
败火僧真正身份是护国法师。败火僧在这部电视剧中是一位德高望重的高僧,他的身份在一开始就显得比较神秘。他不仅是程闻道的老师,而且是许多观众心目中的温暖男神。败火僧接过了观海的衣钵,所以他的身份不仅仅是程闻道的老师这样简单,这意味着他成为了新一任的护国法师。