蝉的意思是什么
译文:蝉低着头饮着清澈的露水,从高大的梧桐树上发出叫声。它身居高处,声音自然能够传的很远,并不是借助秋风的吹送。 《蝉》是唐代诗人虞世南创作的一首五言古诗,是首托物寓意的诗。
蝉 (蝉) 昆虫,种类很多,雄的腹面有发声器,叫的声音很大:蝉联。蝉蜕。蝉韵(蝉鸣)。寒蝉。金蝉脱壳。 古代的一种薄绸,薄如蝉翼:蝉纱。
蝉解释意思如下:蝉,汉语一级字,读作蝉(chán),形声。从虫,单声。本义指一种昆虫。也称“知了”。昆虫,种类很多,雄的腹面有发声器,叫的声音很大:蝉联。蝉蜕。蝉韵(蝉鸣)。寒蝉。金蝉脱壳。
蝉 chán 释义:昆虫,种类很多,雄的腹面有发声器,叫的声音很大 花苞huā bāo 释义: 苞的通称。娇媚 jiāo mèi 释义:(1)形容撒娇献媚的样子。(2)妩媚。
蝉拼音是chán,意思是半翅目蝉科动物,分布于温带及热带地区,栖息于沙漠、草原和森林。出自礼记《夏小正》“按,尔雅谓之蜩,今苏俗谓之知了。寒蝉鸣。”组词:蝉联、蝉翼、蝉蜕。
关于禅的古诗句(有关于蝉的诗句)
唐代皎然《闻钟》诗:“古寺寒山上,远钟扬好风。声余月松动,响尽霜天空。永夜一禅子,冷然心境中。”诗僧用古寺、寒山、松月、霜天、钟声,构造出一种寂静清幽的环境,以“禅子”的主观“心境”排除了物境,写出禅僧进入禅境的神妙状态。
《临江仙·暮蝉声尽落斜阳》唐代:毛文锡 原文:暮蝉声尽落斜阳,银蟾影挂潇湘。黄陵庙侧水茫茫。楚山红树,烟雨隔高唐。岸泊渔灯风飐碎,白苹远散浓香。灵娥鼓瑟韵清商。朱弦凄切,云散碧天长。
莫侵残日噪,正在异乡听。——五代楚·刘昭禹《闻蝉》门柳不连野,乍闻为早蝉。游人无定处,入耳更应先。——《早蝉》饮露身何洁,吟风韵更长。斜阳千万树,无处避螳螂。
关于佛教的诗句
1、佛教诗词如下:身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。处处逢归路,头头达故乡。本来成现事,何必待思量。金屑眼中翳,衣珠法上尘。
2、身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。 本来成现事,何必待思量。
3、佛教经典的诗词有哪些 佛教诗词赏析 来是无迹去无踪,去与来时是一同。 何须更问浮生事,只此浮生是梦中。 ——唐。鸟巢禅师 溪声尽是广长舌,山色无非清净身。 夜来八万四千偈,他日如何举似人。 ——宋。
4、身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
5、佛教相关诗词5首 作者 高歌 七绝 长安大兴善寺 九五位尊兴善寺,龙飞象舞始隋唐。密宗深邃千年雨,古刹长悠万里光。七绝 居家佛 父母深恩似海洋,儿孙孝顺复呈祥。双亲本是居家佛,莫向山门敬远香。
6、关于佛教的诗如下:菩提本无树,明镜亦非台。——唐·惠能《菩提谒》赏析:否定了神秀的“身是菩提树,心如明镜台”的观点,指出了菩提和明镜都不是外在的物象,而是内心的境界。