二十四孝图第一自然段赏析
《朝花夕拾》二十四孝图文章的第一段主要是大力推行白话文。
“只要能读下去,就可以懂得的了,可是一般别有心肠的人们,便竭力来阻遏它,要使孩子的世界中,没有一丝乐趣”。第一段就是揭露封建的旧礼法,推行白话文有重重阻力。
鲁迅认为二十四孝图主要目的是宣扬封建的孝道,他从自己小时阅读《二十四孝图》的感受入手,重点描写了在他本人在阅读“老莱娱亲”和“郭巨埋儿”两个故事时所引起的强烈反感。
①“我总要上下四方寻求····总要先来诅咒一切反对白话,妨害白话者。”
赏析:作者用夸张的笔调,连用三个“最黑”,描述了自己之于“反对白话、妨害白话者”的痛恨,义愤填膺。 写出自己的感情基调,从而引出下文。
②“然而,对于阴间,我终于已经颂扬过了,···虽有“言行不符”之嫌,但确没有受过阎王或小鬼的半文津贴,则差可以自解。”
赏析:作者用些许调侃及戏谑的语气,鲜明的揭露了某些人的虚假面具,表明自己所言属实而且出自肺腑之言,表现了当时社会的黑暗及黑白不分。
③“我能在大众面前,冠冕堂皇地阅看的,是《文昌帝君阴骘文图说》和《玉历钞传》,····不但“跳到半天空”是触犯天条的,即使半语不合,一念偶差,也都得受相当的报应。”
赏析:作者通过举出例子,描绘出小时候在私塾之外自在的阅读,从而反面形象地揭露了封建孝道的虚伪和残酷,及他们对儿童的毒害,但作者对于雷公电母天马行空等的描述,无一不包含作者对其的喜爱之情
“罪从心起将心忏”那四句偈出自哪一部经典
罪从心起将心忏,心若亡时罪亦灭,心亡罪灭两俱空,是则名为真忏悔因为忏悔是从诚恳开始的,有真实的诚恳起步,才能达到最后真正的“真忏悔”。 罪从心起将心忏,心若亡时罪亦灭,心亡罪灭两俱空,是则名为真忏悔---这是很高明的忏悔法,但一般人只能做到“相似”的观空,也就是从理上说的空。真正达到这个境界要实证得空性。证得之后,无我,无人,无众生,无寿者。如何受报?即使被割截身体,也不生嗔恨。但我们身体疼痛,明知空,想空掉它就是空不掉,所以该受报还是受报。
“罪从心起将心忏,心若灭时罪亦亡;心亡罪灭两俱空,是则名为真忏悔。”一语,出自民间善书《安士全书》。清朝周安士居士所著的《安士全书.文昌帝君阴骘文广义节录》“遇佛得度帝君曰:予以吕后怨怼(duì)奏帝,未报而擅行之,虽一时快意,然气平即悔。翌日玉音荐降。以海神晁闳,劾予擅用海水,陷溺平民五百余户,以口计之,二千余命。除予前身仇怼八十几人外,余俱夭枉。帝命赐谴,以予为邛池龙,羁囚积水之下。连年旱虐,水复为泥,身既广大,无穴可容,烈日上临,内外热恼,八万四千诸鳞甲中,各生小虫,咂啮不已,宛转困苦,不计春秋(地狱一昼夜,人间五百年)。一日晨凉,天光忽开,五色祥云,浮空而过。中有瑞相,绀(gàn)发螺旋,金容月莹,现诸妙相,希有光明。山灵河伯,万圣稽首,欢喜赞叹,声动天地。复有天香,缭绕四合,天花纷堕,堕处生春。予乃耳目聪明,鼻观通彻,心清口润,声音发扬。仰首哀号,乞垂救度。诸圣咸谓予曰:“此西方大圣正觉世尊释迦文佛也(大丈夫当如此矣),今以教法,流行东土。汝既遭逢,宿业可脱。”予乃踊身入天光中,具陈往昔报应之理。世尊曰:“善哉帝子,汝于向来,孝家忠国,作大饶益。特以人我之相,肆兴残害。汝今复有怨亲之想,与瞋恚愚痴之念否?”予闻至理,心地开明,无人无我,诸念顿息。自顾其身,随念消灭(罪从心起将心忏,心若灭时罪亦亡,罪亡心灭两俱空,是则名为真忏悔),复为男子。得灌顶智。予归依焉。”