欲全孝道,当修净业
或「执事费理」,即在事相上虽有孝行,因不明理,做法上没有真实地利益父母,甚至有损父母,皆是「未全孝道」。 欲全孝道,当修净业 孝之为道,其大无外。欲令全备,非世法佛法一肩担荷不可。
修行佛道的人,心要柔和。要成佛道,净业三福是根本。观经云:“净业三福乃三世诸佛往生正因。”学佛要从根本开始(第一):孝养父母,奉侍师长,慈心不杀,修十善业。
净宗修学是以「净业三福」为基础。第一福、「孝养父母,奉事师长」,如何落实?我们采取儒家的《弟子规》。《弟子规》的内容,就是在家做一个孝顺的儿女,在学校做一个好学生,真正将这两句话落实在生活当中。
阿弥陀佛,去此不远。汝当系念,谛观彼国净业成者。我今为汝广说众譬,亦令未来世一切凡夫,欲修净业者,得生西方极乐国土。欲生彼国者,当修三福:一者、孝养父母,奉事师长,慈心不杀,修十善业。
《佛教以孝为本论》白话译
佛之戒经云,孝顺父母师僧三宝,孝顺至道之法,孝名为戒,亦名制止。是世出世间,莫不以孝为本也。 【译文】 孝顺之道,广大无边。它能轨范天地,塑造圣贤。古代帝王修之以成就至善之德,释迦如来乘之以证得觉悟之道。
」他就用《孝经》的话来谴责。我们作为一个以孝为立国之本的国家,不敢毁伤自己的身体、肤发,你毁伤了就是不孝,你怎么还要把头发剃掉出家呢?这意思就是说你不孝啊!当时慧远大师就回答了四个字:「立身行道。
地藏菩萨以尽孝道为初心,发下了宏大誓愿,并分身无量救度众生,这种孝道精神塑造了地藏菩萨在人们心中孝亲、报恩的形象,并使得佛教的孝道文化和孝道精神深入人心。
净土宗第十三代祖师印光大师在其著作《佛教以孝为本论》中告诉我们,对于已经过世的亲人,可以将自己诵经、念佛等修持之功德,常常至诚为其回向:祈愿他们能够乘此功德,永出五浊,长辞六趣。
佛陀就告诉众人说:“这部经叫作《父母恩重难报经》,大家要好好地遵守奉行吧!”这时,阿难及众弟子与天龙八部等,大家恭听了佛陀的开示,茅塞顿开心生欢喜,各人下定决心永生永世谨遵佛陀的教诲,以行孝、尽孝为职事。
即是忆念母亲对我们的体恤、养育之恩,印光法师在《佛教以孝为本论》一文中写道:「惟我释子,以成道利生为最上报恩之事。且不仅报答多生之父母,并当报答无量劫来四生六道中一切父母。
在玄学的说法里,人为什么要孝顺父母,有什么玄妙的说法吗?
躬身尽孝、至心承顺父母,就是人界里佛法中的大法;眼前无上大法不修,离开至亲去学金刚法、大手印、大圆满,决定不会成就。
这两方面原因加在一起,注定玄学,既带有神秘深奥的一面同时也有着满足精神世界慰籍心灵的作用。 后来玄学的内涵被不断扩充,不断被后世方术家所充实。
其实宇宙中哪有什么绝对中心?只是角度不同而已! 我们现在之所以选择“日心说”,只不过是因为这样计算行星的轨道和规律会更方便更快捷,“地心说”则需要增加许多额外的数学公式才能勉强完成同样的任务。
在正统士大夫看来,诸如此类清谈都与国计生民无关,因此有清谈误国的说法。 唐代有道教学派重玄派,“重玄”亦语出《道德经》第一章“玄之又玄,众妙之门”。
儒家、墨家、道家、佛教关于孝的思想。
儒家早期强调的是“父慈子孝”,双方都有责任好义务的,孟子曾经说过“父不慈则子不孝”。后期(自程朱开始),要求儿子单方面对父母无条件的服从。
由上述基本思想所决定 , 孝道在墨家思想体系中并不占有怎么重要的地位 , 它作为社会的普通伦理之一 , 只不过是在“兼爱”之下的一个小的德目 , 是“兼爱”表现于亲子之间的一个名词而已。
儒家代表人物:孔子、孟子、荀子。主要观点:儒家强调教育的功能,认为重教化、轻刑罚是国家安定、人民富裕幸福的必由之路。主张有教无类,对统治者和被统治者都应该进行教育,使全国上下都成为道德高尚的人。
政治上主张尚贤、尚同和非攻;经济上主张强本节用;思想上提出尊天事鬼。同时,又提出“非命”的主张,强调靠自身的强力从事。
儒家思想主张核心在“仁”,以孔子、孟子为代表;道家思想主张根本在“无为”,以老子、庄子为代表。