佛教对懒人的报应
有,财色名食睡,地狱五条链 睡是懒惰。而且佛教关键的修行,六度就有针对去除懒惰的,精进这一项。具体为 六度,就是六种修持方式使我们远离世间虚妄假象,解脱烦恼,道真理的彼岸。
阿弥陀佛。懒惰是因为贪欲。这种人除了懒之外没有其他毛病,很可能堕到饿鬼道。如果他还有杀、盗、淫等恶业,就会堕入地狱。三恶道是以地狱为主,饿鬼道和chusheng道是附带的。
俱舍七十五法,六大烦恼之一。唯识论六曰:“懈怠于善恶品修断事中懒惰为性,能障精进增染为业,谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策励,亦名懈怠。”俱舍论四曰:“怠谓懈怠,心不勇悍,是前所说勤所对治。
善生。夫之敬妻亦有五事。云何为五。一者相待以礼。二者威严不媟。三者衣食随时。四者庄严以时。五者委付家内。善生。夫以此五事敬待于妻 。(丈夫对待妻子、尊敬妻子有五件事情。第一就是以礼相待。
佛法如果看待懒惰
1、懒惰是大随烦恼之一,对已做、未做之善业不努力做,既是懒惰。对于好事,不愿意去做;对于坏事,也不愿去断除。懈怠的人不愿做事,最爱休息;坐禅或念佛人往往因懈怠而去睡觉。
2、于断恶修善之事不尽力也。唯识百法随烦恼二十之一。俱舍七十五法,六大烦恼之一。唯识论六曰:“懈怠于善恶品修断事中懒惰为性,能障精进增染为业,谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策励,亦名懈怠。
3、懒惰是一种状态。不积极修善行之精神作用,成唯识论卷六云:「云何懈怠?于善恶品修断事中,懒惰为性,能障精进,增染为业。谓懈怠者滋长染,故于诸染事而策勤者,亦名懈怠。
懒惰的三种解法---精读《僧侣与哲学家》之八
第一种:把所有时间用在吃饭和睡觉上,简言之:只想吃和睡。第二种:告诉自己,“像我这样的人绝对不可能达到完美”。
十 智慧、科学和政治直到17世纪,哲学自始实践的两种层面都还存在,一方面是科学的层面,另一方面是智慧的层面,也就是如何发掘生命的意义,甚至生命之外的意义。
这是身为哲学家的父亲和剃发为僧的儿子展开的一场深度对话。父亲让-弗朗索瓦·何维勒,法国著名哲学家及政治评论家,儿子马修·理查德,出家前是诺贝尔生物学奖得主的得意弟子,曾以优异的成绩取得生物学博士学位。
凡遇壅塞,便不由自主的退缩,非要退到一个舒适的角落才不会感觉慌乱,但心里又持续着对未成之事的纠结,此时非要有一点和自己较劲的劲头,才能坚持下去。这是人性的本能,也是我阅读《僧侣与哲学家》这本书的大体过程。
把问题扩大一点,那就是,僧侣认为个人内在的转化才是最重要的,而哲学家认为,对世界采取行动,通过改善科技、政治和经济来改善世界才是真正的途径。05 这场对话,并不是以说服对方为目的。