在哪部佛经中哪一页有关于不偷盗这一戒律的
1、二不偷盗。三不淫欲。四不妄言。五不绮语。六不恶口。七不两舌。八不贪。九不嗔。十不痴。如是昼夜思惟。极乐世界阿弥陀佛。种种功德。种种庄严。志心归依。顶礼供养。是人临终。不惊不怖。心不颠倒。
2、可以看《梵网经》。梵网经二卷。全称《梵网经卢舍那佛说菩萨心地戒品第十》。又称《梵网菩萨戒经》、《梵网菩萨戒本》。后秦·鸠摩罗什译,收在《大正藏》第二十四册。
3、〔不杀生〕,不杀生者,谓不断一切众生之命也。自不杀生,亦不教人杀生。〔不偷盗〕,不偷盗者,谓不窃取他人财物也。自不偷盗,亦不教人偷盗。〔不邪淫〕,不邪淫者,谓于非己妻妾,不行淫欲之事也。
4、这和佛住世一样。 《大报恩经》——“欲报佛恩,当持禁戒,护持正法。夫能维持佛法,三乘道果,相续不断。尽以波罗提木叉为根本。” 佛讲了,欲报佛恩,当持禁戒,护持正法,维持佛法。这样的话,三乘道果,相续不断。
偷人之物,折已之福
1、凡有主物,不可偷取,偷小丧品,偷大招祸, 偷人之物,折已之福,欲得便宜,反吃大亏。 「凡有主物,不可偷取,偷小丧品,偷大招祸」,凡是他人的物品,没有经过主人的同意,擅自据为己有,这就属于偷窃。
2、偷轻物则丧己人格。偷重物,则害人身命。偷盗人物,似得便宜,折己福寿。失己命中所应得者,比所偷多许多倍。若用计取,若以势胁取,若为人管理作弊取,皆名偷盗。偷盗之人,必生浪荡之子。廉洁之士,必生贤善之子。
3、凡有主物,不可偷取,偷小丧品,偷大招祸,偷人之物,折己之福,欲得便宜,反吃大亏。不邪婬:淫欲为害,伤身丧志,虽属夫妻,亦当节制,若是邪婬,更非所宜,古今志士,无一犯之。
4、佛曰,人生有八苦:生,老,病,死,爱别离,怨长久,求不得,放不下。佛曰:命由己造,相由心生,世间万物皆是化相,心不动,万物皆不动,心不变,万物皆不变。
5、意思为大自然的运行有其自身规律,这个规律不会因为尧的圣明或者桀的暴虐而改变。出自战国时期荀子作品《荀子天论》,其主旨是揭示自然界的运动变化有其客观规律,和人事没有什么关系。
6、其次,鬼道的罪业既已受尽,则情欲与想念的二种习气全部成空,这样才能转生于世间,与他原先所负财物之人、或所欠性命之冤家相遇,以畜生身偿还他宿世的旧债。遇物成形的怪鬼,所附之物败坏则鬼报受尽,转生于世间多为枭鸟之类。
佛教五戒的不偷盗
1、佛教一般常说五戒,即不杀生、不偷盗、不邪淫、不妄语、不饮酒。其中前四条又叫根本戒,属于性戒,即不管受不受戒犯了都有恶果,如果是出家人,则不邪淫改为不淫欲。
2、不偷盗就是“义”,义是义务,不讲求报酬。对一切众生贡献是尽义务,不需要报酬,这是义;不偷盗接近义。“不与取”就是偷盗;不与取是别人没有同意、没有答应,你就取来,这就犯偷盗。
3、“五戒”是中国大乘佛教中最根本的戒律,是一切佛教戒律的基础。所有在家的佛教徒都要受持五戒,所以五戒也被称为“在家戒”。五戒是五条戒律或行为准则,中国大乘佛教中的五戒是:不杀生:即不侵犯他人的生命。
以前不知道,去寺院拿了本经书,现学了佛学知道了这属于偷盗怎么办?
在庙上没有经过师父同意拿了经书算是偷盗,背因果,应当去寺院跟师父忏悔,详细说明这件事情,就可以了。
如果你已经拿走了这些书籍,最好的做法是尽可能地了解当地的宗教传统和规定,并与家人或当地的宗教领袖进行沟通,了解他们的看法和建议。尊重当地的文化和宗教传统是一种基本的美德,无论在何处,我们都应该尽力遵守。
如果您拿的是寺院不对外流通的经典,那就只能说您不懂了。 要忏悔,送回寺院。
把经书坐了,忏悔,好好忏悔,比如:拜忏,大众前忏悔,找出家师父忏悔也可以,拜八十八佛理工大忏悔文等都可以。除了忏悔之外,还要保障不再犯此类不恭敬错误。