关于佛经的
1、万法唯心,一切皆造。凡夫畏果,菩萨畏因。得未曾有。心净踊跃。心之所愿,身相随之!有生灭心,有相续心。生死疲劳,从贪欲起。眼之所看不如心之所见。情不为因果,缘注定生死。
2、我昔所造诸恶业,皆由无始贪瞋痴,从身语意之所生,一切我今皆忏悔。如来说:一切法皆是佛法。所言一切法者,即非一切法,是故名一切法。阿弥陀佛最方便,不费功夫不费钱。若能一念不间断,何愁不到法王前。
3、地藏菩萨本愿经,又称《地藏本愿经》、《地藏本行经》、《地藏本誓力经》。收于《大正藏》第十三册。经中记载了释迦牟尼佛在忉利天宫,为母亲摩耶夫人说法。
佛经里关于无常的诗句
所谓念诵“诸行无常,一切皆苦,诸法无我,寂灭为乐”。龙王当知!是谓四殊胜法。菩萨摩诃萨无尽法智,早证无生,速至圆寂。是故汝等,常应念诵。
“一日无常到,方知梦中人,万般将不去,唯有业随身。
典出《楞严经》‘如是类推,岂惟年变,亦兼月化,何直月化,兼又日迁,沉思谛观,刹那刹那,念念之间,不得停住,故名无常。’无常∶就是不能永远保持不变的。
人生无常出自佛教的“三法印”,“诸行无常,诸法无我,涅磐寂静。”一切事物生灭不定,一切事物皆无主宰,超越生死烦恼,为清静永恒。
佛经对生命及生命过程的描述
1、对凡夫来说,生死是无始无终的;对圣人来说,生死是无始有终的,那就是所谓的了生死,生死大事了毕了。2无所住而生其心,而心实无所生,方可于生死而从容。
2、看破了生死,也就超越了生死,能够超越生死,剩下的岁月都是余生。生命,不过一段借来的光阴,智者如此善待生命。生死迅疾,人命无常。断生死河,能忍超度;自觉出堑,是谓梵志。
3、佛在《起世经》中说:“尔时,复有诸馀众生,福寿尽者,从光音天,舍身命已安於此生,身形端正,喜悦住持,以为饮食,自然光明,有神通力,腾空而行,身色最胜,即於其间,长时久住。
佛经名句谁知道?
人人爱此色身,谁信身为苦本;刻刻贪图快乐,不知乐是苦因。 5欲知前世因,今生受者是;欲知来世果,今生作者是。 5若人知心行,普造诸世间。是人则见佛,了佛真实性。 5佛言:人系于妻子舍宅,甚于牢狱。
无忧恼处,我当往生,不乐阎浮提浊恶世也。(观无量寿佛经)5才有病患,莫论轻重,便念无常,一心待死。(善导大师)5我未曾见闻,慈悲而行恼,互共相嗔恚,愿生阿弥陀。若人如恒河,恶口加刀杖,如是皆能忍,则生清净土。
求趣无上菩提者,要净自心,福田方净。凡夫取境,道人取心,心境双忘乃是真法。一切众生,种种幻化,皆生如来圆觉妙心。别人永远对,我永远错,这样子比较没烦恼。
谁都不想再取悦了,跟谁在一起舒服就和谁在一起,什么样的人才值得交往,累了就躲远一点,取悦别人远不如快乐自己。 5佛法无处不在,不必非在完美中求索。 60、以外物为重,行为也因此显的笨拙犹豫。
佛教里的寒林界内是什么
1、东南方吉祥寒林;6)西南方幽暗寒林;7)西北方啾啾寒林;8)东北方狂笑寒林。
2、施食多由大殿的殿主执行,方法与午斋施食相同,寒林饿鬼受食之位在大殿门外右边。念《蒙出施食文仪》时间较长,要占整个晚殿的一半时间,故称为“半堂食”。 晚殿的三堂功课,蒙山施食是必须举行的,其它内容可稍作调整。
3、灵位,旧称牌位、祠贴,即把死者的姓名、爵位、官衔等写于木牌或绸缎上,放在特制的木架或墙璧上,便于生者随时参拜。
4、宿由愚痴贪欲,作中品五逆十恶,感报而生,是名畜生法界。(旁生者,谓其身形横生也。中品者,谓作恶已后,起少悔心也。)[地狱法界],地狱者,在地之下也。
5、所毕”。道教的“三界”及其解释,明显受到佛教教义的影响,但是界内诸天的名称则 与佛教不同。另在《三界品》中释“无色界”时,又称三界之上,有“常融、玉隆、梵 度、贾奕四天”,⑤即“四梵天”,与二十八天合为三十二天。