你对于佛教和佛学的看法是
佛教起源于印度和尼泊尔之间,其本来意义非常纯朴,通过青藏高原向沿海传播,其思想的本意是劝人为善,并且一直是亚洲大陆一般文化人和普通人们的一种信仰。
但是佛教在整个传播过程中也经历了各种各样坎坷,最终在今天的人们信仰中有了很多复杂因素,并且因此成为一般人的思想压缩工具,特别在曾经的农耕社会文化的时代,人们几乎愚昧无知地模糊地盲目崇拜佛教可以成为人生的救世主,这就让佛教增加了很多模糊色彩,而事实上佛教的本来意义仅仅是通过思想和勤劳去得到生活的基本要求,但是后来人们却更大程度丰富了内在的含义,当然也增加了很多迷信因素。
所以正确认识和理解或者说认识佛教应该从佛教的基本意义上去认识,但是不可否认,对佛教理论和基本意义的认识,很多人都是一知半解,甚至参入了各种各样的心理因素,所以今天的佛教只是人们用来心理安慰的一种思想工具。
佛教怎么看待死亡
从佛家角度来说,死亡只是一个生命的结束转换成另外一个生命开始之前的过程。身体就像衣服一样,这件衣服(身体)不能继续使用了,换另外一件衣服(身体)继续生命。不同的是,能不能换个好身体,就很难保证了。造恶业的人来世获得的是地狱丶饿鬼丶畜生的身体,行善积德的人,来世换个阿修罗丶天人丶人的身体。佛教看淡死亡,真正学佛的人也不怕死。不过真正学佛的人的目标是出离六道轮回,不再受轮回之苦。希望我的回答能解开你的疑惑
况求生西方者,不可怕死。若今日即死,今日即生西方。所谓朝闻道,夕死可矣。岂可今日要死,且不愿死。既贪恋尘境,不能放下。便因贪成障,净土之境不现,而随业受生于善恶道中之境便现。境现,则随业受生于善恶道中矣。往生西方,便成画饼。
故修西方人,今日死也好,再活一百二十岁死也好。一切任彼前业,不去妄生计校。倘信愿真切,报终命尽,便即神超净域,业谢尘劳。莲开九品之花,佛授一生之记矣。
增广文钞卷一复高邵麟居士书
三纲五常仁义为本存天理而灭人欲
三纲:君为臣纲,父为子纲,夫为妻纲。五常:仁、义、礼、智、信。
三纲
三纲为:君为臣纲,君不正,臣投他国.国为民纲,国不正,民起攻之.父为子纲,父不慈,子奔他乡.子为父望,子不正,大义灭亲.夫为妻纲,夫不正,妻可改嫁.妻为夫助,妻不贤,夫则休之。
可见,正确的理解应该是,君主应该成为臣下的表率,父亲应该成为儿子的表率,丈夫应该成为妻子的表率,身处某种位置,就要承担相应的责任,正人先正己,三纲非但不是奴役压迫,反而是对上位者的约束,三纲并非是为臣、子、妻定的,而是给君、父、夫定的!
五常
至于五常,爱之仁,正之义,君之礼,哲思智,情同信,春生化万物而成仁,秋刚正利收而为义,礼是形式,智为思想,信是保证,这些都是好东西吧,对三纲有误解情有可原,要是连这些都反对,那未免也太愤青了吧!以下是片面理解!
存天理灭人欲