形容佛教的诗句
善有善报,恶有恶报,不是不报,时辰未到。独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。白牛常在白云中,人自无心牛亦同。月透白云云影白,白云明月任西东。
泥佛不渡水,神光照天地。 立雪如未休,何人不雕伪? 七言禅诗 闲居无事可评论,一炷清香自得闻。睡起有茶饥有饭,行看流水坐看云。 手把青秧插满田,低头便见水中天。身心清净方为道,退步原来是向前。
赞美佛教的诗句 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。——惠能禅师 红尘梦似蜉蝣,浮生于我真虚幻。云动风动天亦动,水流岸不动,风不止,我自心不乱。
和佛有关的古诗
赵州关外秋风冷,佛印桥头夜月凉。——出自明·真可《游云居怀古》佛性常清净,何处有尘埃。——出自唐·惠能《菩提偈》人生一百年,佛说十二部。
※语默动静,一切声色尽是佛事,何处觅佛!不可更头上安头,嘴上加嘴,莫生异见,总不出汝心。 ※云何识自心?如言语者正是汝心,若不言语,又不作用,心体如虚空相似,无有相貌,亦无方所,亦无一向是无,有而不可见故。
仙佛茫茫两未成,只知独夜不平鸣。 风蓬飘尽悲歌气,泥絮沾来薄幸名。 十有九人堪白眼,百无—用是书生。 莫因诗卷愁成谶,春鸟秋虫自作声。 访妙玉乞红梅 清代:曹雪芹 酒未开樽句未裁,寻春问腊到蓬莱。
与“佛”有关的诗句有哪些 宋·晁说之《闲居》 闲居岂无事,一动百艰难。水为斋僧惜,花因供佛残。喜闻多死士,厌话小长安。香火同缘客,饥肠先永叹。 宋·王义山《乐语》 移向慈元供寿佛。压倒群花,端的成清绝。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。
与佛教有关的古诗句
1、盘膝坐来中夜后,飞蛾扑灭佛前灯。 --石屋清珙 憨山德清 底事分明在已弓,不须向外问穷通。 但能角处回光照,莫被尘劳困主公。 颂平常心是道 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪, 若无闲事挂心头,便是人间好时节。
2、《山石》唐代:韩愈 山石荦确行径微,黄昏到寺蝙蝠飞。升堂坐阶新雨足,芭蕉叶大栀子肥。僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。铺床拂席置羹饭,疏粝亦足饱我饥。夜深静卧百虫绝,清月出岭光入扉。
3、《菩提偈》——唐代:慧能 菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提原本比喻智慧,明亮的镜子比喻清静心。
关于佛的诗句
1、人是未醒佛,佛是已醒的人——花濡沫 1提倡什么安详禅、生活禅,实际上就是在日常生活和工作中保持静中观察,慢慢就有了定力。
2、唐·惠能《菩提谒》 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃! 译文:菩提原本就没有树, 明亮的镜子也并不是台。
3、白石莲花谁所共,六时长捧佛前灯。 空庭苔藓饶霜露,时梦西山老病僧。 大海龙宫无限地,诸天雁塔几多层。 漫夸鹙子真罗汉,不会牛车是上乘。
4、一佛一切佛,心是如来地。——出自唐·寒山《诗三百三首》任你千圣现,我有天真佛。——出自唐·寒山《诗三百三首》常闻释迦佛,先受然灯记。
5、关于佛的诗句 关于佛的诗句 关于佛教的诗词 身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。
6、与“佛”有关的诗句有哪些 宋·晁说之《闲居》 闲居岂无事,一动百艰难。水为斋僧惜,花因供佛残。喜闻多死士,厌话小长安。香火同缘客,饥肠先永叹。 宋·王义山《乐语》 移向慈元供寿佛。压倒群花,端的成清绝。
精选有关佛的经典诗句
《小西天狄道传奇》强者无敌,慈悲为怀;弱者无能,跪佛求生——月如火《仙武同修》1只有在幽暗中起身的人,才更加珍视灯盏的指引;只有真正经历过悲伤的找寻才更有丰厚的质地。
宋·晁说之《闲居》闲居岂无事,一动百艰难。水为斋僧惜,花因供佛残。喜闻多死士,厌话小长安。香火同缘客,饥肠先永叹。宋·王义山《乐语》移向慈元供寿佛。压倒群花,端的成清绝。青萼玉包全未拆。
春云深宿虚坛,磬初残,步绕松阴双引出朱阑。——朱孝臧《乌夜啼·同瞻园登戒坛千佛阁》船头坐三人,中峨冠而多髯者为东坡,佛印居右,鲁直居左。
关于佛学的经典诗句
身是菩提树,心如明境台,时时勤拂试,莫使有尘埃。—— (神秀示法诗)2 菩提本无树,明境变非台,本来无一物,何处惹尘埃。 —— (六祖示法诗)3 处处逢归路,头头达故乡。本来成现事,何必待思量。
——傅翕1人是未醒佛,佛是已醒的人——花濡沫。 有关佛法的诗句 太多太多了。 经典禅诗欣赏 五言禅诗 身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。 菩提本无树,明镜亦非台。本来无一物,何处惹尘埃。
来是无迹去无踪,去与来时是一同。何须更问浮生事,只此浮生是梦中。唐。鸟巢禅师 溪声尽是广长舌,山色无非清净身。夜来八万四千偈,他日如何举似人。宋。