关于佛的诗句
1、身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使有尘埃。 (神秀示法诗)菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。(六祖示法诗)处处逢归路,头头达故乡。 本来成现事,何必待思量。
2、仙佛茫茫两未成,只知独夜不平鸣。——黄景仁《杂感》1作书抵佛讥君王,要观南海窥衡湘,历舜九嶷吊英、皇。——苏轼《潮州韩文公庙碑》1僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。
3、关于佛的古诗《菩提偈》:其一 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃!其二 身是菩提树,心如明镜台。明镜本清净,何处染尘埃!其三 菩提本无(非)树,明镜亦非台。
和佛有关的古诗
赵州关外秋风冷,佛印桥头夜月凉。——出自明·真可《游云居怀古》佛性常清净,何处有尘埃。——出自唐·惠能《菩提偈》人生一百年,佛说十二部。
※语默动静,一切声色尽是佛事,何处觅佛!不可更头上安头,嘴上加嘴,莫生异见,总不出汝心。 ※云何识自心?如言语者正是汝心,若不言语,又不作用,心体如虚空相似,无有相貌,亦无方所,亦无一向是无,有而不可见故。
盘膝坐来中夜后,飞蛾扑灭佛前灯。 --石屋清珙 憨山德清 底事分明在已弓,不须向外问穷通。 但能角处回光照,莫被尘劳困主公。 颂平常心是道 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪, 若无闲事挂心头,便是人间好时节。
与“佛”有关的诗句有哪些 宋·晁说之《闲居》 闲居岂无事,一动百艰难。水为斋僧惜,花因供佛残。喜闻多死士,厌话小长安。香火同缘客,饥肠先永叹。 宋·王义山《乐语》 移向慈元供寿佛。压倒群花,端的成清绝。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。情不为因果,缘注定生死《佛经》三千繁华,弹指刹那,百年过后,不过一捧黄沙。
心静的佛系诗句
病来心静一无思,老去身闲百不为。---白居易《斋月静居》 石室人心静,冰潭月影残。---贾岛《寄白阁默公》 西清人住水云乡。心静日偏长。闲中自乐壶天趣,笑红尘、谁是羲皇。
若欲求佛但求心,只这心心心是佛。律己要严,待人要宽。负郭幽居一林清,残花寂寂水泠泠。夜深宴坐无灯火,卷土疏帘月满庭。作福莫如惜福,悔过莫如寡过。苦海无边,回头是岸。
佛系诗句如下:身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,勿使惹尘埃。中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。若无闲事挂心头,便是人间好时节。
关于佛系的诗句 有关“佛法”的诗句有哪些 《暮雪》(清 大须) 日夕北风紧,寒林噤暮鸦。 是谁谈佛法,真个坠天花。呵笔难临帖,敲床且煮茶。 禅关堪早闭,应少客停车。
“远树带行客,孤城当落晖”、“山中一夜雨,树杪百重泉”、“日落江湖白,潮来天地青”等,都是传诵不衰的名句。下面分享一下王维一些宁静美好的诗:《鹿柴》空山不见人,但闻人语响。返景入深林,复照青苔上。
关于寺庙佛教的诗句
1、古代文人雅士喜欢游览名胜古迹,其中包括寺庙,写下了很多关于寺庙的诗词:《大林寺桃花》 白居易 人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。 长恨春归无觅处,不知转入此中来。《题破山寺后禅院》唐代常建 清晨入古寺,初日照高林。
2、人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。长恨春归无觅处,不知转入此中来。《题破山寺后禅院》唐代常建 清晨入古寺,初日照高林。竹径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。万籁此都寂,但 余钟磬音。
3、唐代常建 《题破山寺后禅院》清晨入古寺,初日照高林。 竹径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。 万籁此都寂,但 余钟磬音。七律 寺庙颂 鸣钟香鼎绕红尘,朝拜谁来觉了因。 出入庙堂逢恶鬼,刮来膏血奉诸神。
4、善有善报,恶有恶报,不是不报,时辰未到。独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。白牛常在白云中,人自无心牛亦同。月透白云云影白,白云明月任西东。
5、关于佛教的诗词 唐·惠能《菩提谒》 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃! 译文:菩提原本就没有树, 明亮的镜子也并不是台。
6、佛门的寺院。引证解释⒈寺院。引《晋书·王恭传》:“_恭_不闲用兵,尤信佛道,调役百姓,修营佛寺,务在壮丽,士庶怨嗟。”唐白居易《百花亭》诗:“佛寺乘船入,人家枕水居。