关于佛教心静的诗句(能让心静下来的佛教诗词)
1、华严经金狮子章 24 心不可纵,意不可逞,若能抑忍,则烦恼可除。 25 行有不得,反求诸己。 26 身是菩提树,心如明镜台,时时勤拂拭,莫使染尘埃。 27 万古千秋事有愁,穷源一念没来由。此心归到真如海,不向江河作细流。
2、万籁此都寂,但余钟磬音。清晨,太阳出来了,在高大林木的遮蔽下,古寺依然沉睡在幽暗中。重重花木掩映这弯弯的小路,来到禅房,更觉幽静。山光使野鸟怡然自得,潭影使人心中的俗念消除净尽。
3、题破山寺后禅院 【作者】常建 【朝代】唐 清晨入古寺,初日照高林。曲径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。万籁此都寂,但余钟磬音。译文 大清早我走进这古老寺院,旭日初升映照着山上树林。
4、关于静心的诗词 安禅未必需山水,灭却心头火自凉。 鸟穿浮云云不惊,沙沉流水水尚清。任他尘世多喧嚣,静我凡心立功名。 汲井漱寒齿,清心拂尘服。闲持贝叶书,步出东斋读。
关于佛教的诗词
1、身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,莫使有尘埃。译文:众生的身体就是一棵觉悟的智慧树,众生的心灵就像一座明亮的台镜。要时时不断地将它掸拂擦拭,不让它被尘垢污染,障蔽了光明的本性。
2、《栖霞寺》年代: 宋 作者: 谷倪子 去郭六十里,闲游避世哗。不将仙鹤伴,还用白牛车。草木隐君宅,香灯古佛家。几多吟景致,无限笔光华。泉想寻新眼,茶应发嫩芽。遥知碧岩上,举手拂烟霞。
3、佛教相关诗词5首 作者 高歌 七绝 长安大兴善寺 九五位尊兴善寺,龙飞象舞始隋唐。密宗深邃千年雨,古刹长悠万里光。七绝 居家佛 父母深恩似海洋,儿孙孝顺复呈祥。双亲本是居家佛,莫向山门敬远香。
4、佛教经典的诗词有哪些 佛教诗词赏析 来是无迹去无踪,去与来时是一同。 何须更问浮生事,只此浮生是梦中。 ——唐。鸟巢禅师 溪声尽是广长舌,山色无非清净身。 夜来八万四千偈,他日如何举似人。 ——宋。
关于佛的诗句
1、一佛一切佛,心是如来地。——出自唐·寒山《诗三百三首》任你千圣现,我有天真佛。——出自唐·寒山《诗三百三首》常闻释迦佛,先受然灯记。
2、白石莲花谁所共,六时长捧佛前灯。 空庭苔藓饶霜露,时梦西山老病僧。 大海龙宫无限地,诸天雁塔几多层。 漫夸鹙子真罗汉,不会牛车是上乘。
3、焚荡淫怒痴,圆寂了见佛。—— 唐 · 李白《地藏菩萨赞》气色皇居近,金银佛寺开。—— 唐 · 杜甫《龙门》前佛不复辨,百身一莓苔。—— 唐 · 杜甫《山寺》不复知天大,空余见佛尊。
4、关于赞美佛的诗句 关于赞美佛的诗句 赞美佛教的诗句 菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。——惠能禅师 红尘梦似蜉蝣,浮生于我真虚幻。云动风动天亦动,水流岸不动,风不止,我自心不乱。
与佛有关的诗词
嗓子落满了红尘,江河在琴弦上走调。《仓央嘉措诗传》彼岸花,开一千年,落一千年,花叶永不相见。
《佛说四十二章经》1须弥芥子父,芥子须弥爷。山水坦然平,敲冰来煮茶。 ——傅翕1人是未醒佛,佛是已醒的人——花濡沫。 有关佛法的诗句 太多太多了。 经典禅诗欣赏 五言禅诗 身是菩提树,心如明镜台。
盘膝坐来中夜后,飞蛾扑灭佛前灯。 --石屋清珙 憨山德清 底事分明在已弓,不须向外问穷通。 但能角处回光照,莫被尘劳困主公。 颂平常心是道 春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪, 若无闲事挂心头,便是人间好时节。
本来无一物,何处惹尘埃。译文:菩提树是空的,明镜台也是空的,身与心俱是空的。本来无一物的空,又怎么可能惹尘埃呢?出处:(唐)六祖《示法》空门不肯出,投窗也太痴。百年钻故纸,何日出头时。
前佛不复辨,百身一莓苔。—— 唐 · 杜甫《山寺》不复知天大,空余见佛尊。—— 唐 · 杜甫《望兜率寺》老夫贪佛日,随意宿僧房。—— 唐 · 杜甫《和裴迪登新津寺寄王侍郎》五月寒风冷佛骨,六时天乐朝香炉。
关于佛教的诗词 唐·惠能《菩提谒》 菩提本无树,明镜亦非台。佛性常清净,何处有尘埃! 译文:菩提原本就没有树, 明亮的镜子也并不是台。